Τις θέσεις της για την κοινωνική ασφάλιση έδωσε στη δημοσιότητα η ΑΔΕΔΥ, η οποία τονίζει ότι το σχέδιο της κυβέρνησης για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση «θίγει τους πάντες, τους σημερινούς ασφαλισμένους, αυτούς που τώρα ετοιμάζονται να βγουν στη σύνταξη, όλους τους σημερινούς συνταξιούχους και τσακίζει ιδιαίτερα τη νέα γενιά, η οποία εξαιτίας των ελαστικών μορφών απασχόλησης και των δραματικά μειωμένων αποδοχών είναι αμφίβολο αν και πότε θα πάρει σύνταξη».
Τις θέσεις της για την κοινωνική ασφάλιση έδωσε στη δημοσιότητα η ΑΔΕΔΥ, η οποία τονίζει ότι το σχέδιο της κυβέρνησης για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση «θίγει τους πάντες, τους σημερινούς ασφαλισμένους, αυτούς που τώρα ετοιμάζονται να βγουν στη σύνταξη, όλους τους σημερινούς συνταξιούχους και τσακίζει ιδιαίτερα τη νέα γενιά, η οποία εξαιτίας των ελαστικών μορφών απασχόλησης και των δραματικά μειωμένων αποδοχών είναι αμφίβολο αν και πότε θα πάρει σύνταξη».
Η ανώτατη συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων στο Δημόσιο κάνει λόγο για μία «συνολική αντεργατική – αντιασφαλιστική αναδιάρθρωση, όχι απλά για κάποια νέα μέτρα που προστίθενται στα προηγούμενα, που διαλύει ότι έμεινε όρθιο από το Δημόσιο αλληλέγγυο ασφαλιστικό σύστημα, μετατρέποντάς το σε ανταποδοτικό με κατεύθυνση να γίνει πλήρως κεφαλοποιητικό».
Σημειώνει, ακόμη, ότι το νομοθέτημα που θα φτάσει τελικά στη Βουλή, «θα είναι ακόμα χειρότερο από την πρόταση της κυβέρνησης, καθώς μεσολαβεί η διαπραγμάτευση με την τρόικα», ενώ τονίζει ότι «τα μέτρα που θα περιλαμβάνει το νέο ασφαλιστικό δεν θα εξαντληθούν με την ψήφισή του, αλλά θα παίρνονται και νέα μέτρα, εάν απαιτείται από τους δημοσιονομικούς στόχους».
Σχετικά με τον νέο τρόπο υπολογισμού των συντάξεων στην πρόταση της κυβέρνησης, η ΑΔΕΔΥ υποστηρίζει ότι οι συντάξεις που θα αποδίδονται στο εξής, θα είναι μειωμένες σε σχέση με τις σημερινές κατά 15-30%, αλλά και σε σχέση με εκείνες που θα δίνονταν με το Ν3863/2010. «Αυτό θα συμβαίνει για δύο λόγους: Επειδή τα ποσοστά αναπλήρωσης στην κυβερνητική πρόταση "βυθίζονται" στο 38,68% για τα 35 χρόνια Ασφάλισης, όταν στο ισχύον σύστημα έφταναν το 70% και στον Ν3863/2010 το 45,85%. Επειδή τα ποσοστά αυτά θα υπολογίζονται και σε πολύ μικρότερο συντάξιμο μισθό, αφού αυτός πλέον θα είναι ο μέσος μισθός ολόκληρου του εργάσιμου βίου και όχι της τελευταίας πενταετίας που ίσχυε πριν», προσθέτει.
Επίσης, κάνει λόγο για «χαντάκωμα» για τη νέα γενιά και για τις συντάξεις αναπηρίας, καθώς και για «σφαγή» σε ΕΚΑΣ και εφάπαξ, ενώ για τις ήδη αποδιδόμενες συντάξεις σημειώνει ότι θα μειωθούν κι άλλο, μετά τον επανυπολογισμό τους με τα νέα κριτήρια.
Σε ό,τι αφορά την αύξηση των εισφορών κατά 1,5% στον κλάδο της επικουρικής σύνταξης αναφέρει ότι για την εργοδοσία οι εισφορές μειώθηκαν τα τελευταία χρόνια κατά 3,9 μονάδες και σημειώνει: «Ενώ επιβάλλεται αύξηση στην εισφορά για την επικουρική σύνταξη, το σχέδιο της κυβέρνησης διατηρεί όλες τις αντιλαϊκές διατάξεις προηγούμενων νόμων, όπως η διαμόρφωση του ύψους της σύνταξης με βάση τα δημογραφικά δεδομένα (και προσδόκιμο επιβίωσης!). Με άλλα λόγια, ετησίως θα προϋπολογίζεται ένα συγκεκριμένο ποσό για επικουρικές συντάξεις (το ύψος του θα εξαρτάται από τις αντοχές της καπιταλιστικής οικονομίας), που θα μοιράζεται στους δικαιούχους».
Σύμφωνα με την ΑΔΕΔΥ, η Κοινωνική Ασφάλιση «έχει προβλήματα, όχι λόγω υψηλών δαπανών της για συντάξεις, αφού αυτές έχουν μειωθεί δραστικά (35-50%) τα χρόνια των μνημονίων, αλλά λόγω της μείωσης των εσόδων της, εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών της λιτότητας». Επομένως, συνεχίζει η ΑΔΕΔΥ, «η Κοινωνική Ασφάλιση μπορεί να σωθεί και να αναβαθμιστεί, μόνον εφόσον καταργηθούν τα μνημόνια, διασφαλιστούν και αυξηθούν τα έσοδά της, δηλαδή εάν:
Η ΑΔΕΔΥ τάσσεται υπέρ ενός δημόσιου συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, «εγγυημένων παροχών, αλληλέγγυο, αναδιανεμητικό και καθολικό». Τονίζει δε ότι οι θέσεις της για την Κοινωνική Ασφάλιση βασίζονται στην παραδοχή ότι :
Παράλληλα, η ΑΔΕΔΥ ζητεί να καταργηθούν οι νομοθετικές διατάξεις που, όπως αναφέρει:
Tέλος, η ΑΔΕΔΥ σημειώνει ότι ο εγγυητικός ρόλος του Κράτους στην Κοινωνική Ασφάλιση οφείλει να συνδυάζεται με αποτελεσματικές διαδικασίες κοινωνικού ελέγχου και την ενεργό ενημέρωση και συμμετοχή εκπροσώπων των ασφαλισμένων (μισθωτών, αγροτών και ελεύθερων επαγγελματιών) στη διαχείριση των Ταμείων, στη λήψη των αποφάσεων και στον γενικότερο σχεδιασμό πολιτικών για την Κοινωνική Ασφάλιση.