Το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου, στον αρχαιολογικό χώρο της Απτέρας Χανίων, παρουσία του υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, Αριστείδη Μπαλτά, της γενικής γραμματέως του υπουργείου, Μαρίας Ανδρεαδάκη - Βλαζάκη και εκπροσώπων αρχών και φορέων του τόπου, αποδόθηκε στο κοινό το αρχαίο θέατρο.
Το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου, στον αρχαιολογικό χώρο της Απτέρας Χανίων, παρουσία του υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, Αριστείδη Μπαλτά, της γενικής γραμματέως του υπουργείου, Μαρίας Ανδρεαδάκη - Βλαζάκη και εκπροσώπων αρχών και φορέων του τόπου, αποδόθηκε στο κοινό το αρχαίο θέατρο.
Το θεατρικό οικοδόμημα, κατασκευασμένο εξολοκλήρου από τοπικό πωρόλιθο, χωροθετήθηκε κοντά στη νοτιοανατολική είσοδο της αρχαίας πόλης, σε φυσική κοιλότητα του εδάφους με νότιο προσανατολισμό και θέα τα Λευκά όρη. Η παλαιότερη φάση του χρονολογείται στους ελληνιστικούς χρόνους (πρώτο μισό του 3ου αι. π.Χ.), ενώ στη ρωμαϊκή εποχή υπέστη ριζικές μετασκευές.
Μετά τις εκτεταμένες καταστροφές που γνώρισε το αρχαίο θέατρο της Απτέρας στο τέλος του 19ου και κατά τον 20ό αιώνα, η ένταξη του μνημείου στο ΕΣΠΑ 2007-2013 έδωσε τη δυνατότητα να υλοποιηθεί η πλήρης αποκάλυψή του, η συντήρηση και η αναστήλωσή του.
Στη διάρκεια της εκδήλωσης, ο υπουργός ανέφερε: «Όλος ο χώρος εδώ είναι συγκλονιστικός. Η δουλειά που γίνεται είναι εξαιρετική. Κάτι ακόμη προστίθεται στην Κρήτη με αυτό το έργο, το οποίο εγκαινιάζουμε. Το θέατρο θα σηματοδοτεί την ενότητα του αρχαίου πολιτισμού με τον σύγχρονο και όσοι έρχονται εδώ θα καταλαβαίνουν το βάθος της Κρήτης, τόσο σε επίπεδο Ιστορίας, όσο και σε επίπεδο σημερινής πραγματικότητας».
Η αρχαία πόλη της Απτέρας, βρίσκεται πάνω σε λόφο ύψους 200 μέτρων, στη θέση Παλιόκαστρο, κοντά στο χωριό Μεγάλα Χωράφια. Ιδρύθηκε τη γεωμετρική εποχή, αλλά γνώρισε τη μεγαλύτερη ακμή της τον 4ο αιώνα π. Χ., οπότε ανέπτυξε μεγάλη εμπορική δραστηριότητα, κυρίως λόγω του ελέγχου του Κόλπου της Σούδας.
Ο 1ος και ο 2ος αιώνας μ.Χ. αποτέλεσαν μια νέα περίοδο ακμής για την Απτέρα, όμως ο σεισμός του 365μ.Χ. που κατέστρεψε την Κρήτη την ισοπέδωσε. Κατοικήθηκε μέχρι τον επόμενο σεισμό του 7ου αιώνα μ.Χ. και τις επιδρομές των Σαρακηνών, που την οδήγησαν τελικά στην εγκατάλειψη.