Επειτα από δύο και πλέον δεκαετίες δικτατορίας, η Μιανμάρ είναι πλέον έτοιμη για το μεγάλο βήμα στη μετάβασή της προς τη δημοκρατία. Και η μετάβαση αυτή έχει πρόσωπο. Αυτό της Αούνγκ Σαν Σούου Κίι, γράφει η Νατάσα Στασινού.
Από την έντυπη έκδοση
Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
Επειτα από δύο και πλέον δεκαετίες δικτατορίας, η Μιανμάρ είναι πλέον έτοιμη για το μεγάλο βήμα στη μετάβασή της προς τη δημοκρατία. Και η μετάβαση αυτή έχει πρόσωπο. Αυτό της Αούνγκ Σαν Σούου Κίι.
Ο Εθνικός Σύνδεσμος για τη Δημοκρατία (NLD), το κόμμα της 70χρονης, εκτιμάται ότι είναι ο μεγάλος νικητής στις πρώτες, εδώ και 25 χρόνια, ελεύθερες εκλογές στη μεγάλη αυτή οικονομία της Νοτιανατολικής Ασίας. Περίπου 30 εκατομμύρια πολίτες είχαν δικαίωμα ψήφου και η συμμετοχή ανήλθε στο 80%. Πολλοί ψήφιζαν για πρώτη φορά. Ανεξάρτητα από το πώς θα εξελιχθεί το αύριο της χώρας, η χθεσινή ημέρα θα μείνει στην ιστορία ως σταθμός και ως νίκη της δημοκρατίας.
Η νίκη ανήκει σε όλους τους πολίτες, που υπέμειναν πολλά όλα αυτά τα χρόνια. Δεν θα ήταν, όμως, δυνατή χωρίς τον αγώνα της Σούου Κίι. Το στρατιωτικό καθεστώς ανέλαβε την εξουσία το 1989, καταπνίγοντας στο αίμα ένα πλατύ δημοκρατικό κίνημα. Τότε άλλαξε το όνομα της χώρας από Βιρμανία σε Μιανμάρ. Η Σούου Κίι συνελήφθη και ετέθη σε κατ’ οίκον περιορισμό, σε ένα σπίτι στις όχθες της λίμνης Ινκα, αποκαλούμενη από τις αρχές απλώς ως «η Κυρία».
Το 1990 προκηρύχθηκαν εκλογές, στις οποίες επικράτησε το NDL. Η χούντα δεν αναγνώρισε το αποτέλεσμα και αρνήθηκε να παραδώσει την εξουσία στην «Κυρία της Λίμνης», η οποία απέσπασε το Νόμπελ Ειρήνης έναν χρόνο αργότερα ως «εξαίρετο παράδειγμα δύναμης». Αφέθηκε ελεύθερη το 2010, όταν και άρχισε με δειλά βήματα η δημοκρατική μετάβαση. Οι εκλογές εκείνης τη χρονιάς, με τη σφραγίδα της χούντας, έφεραν στην προεδρία τον Θέιν Σέιν, στενό συνεργάτη του καθεστώτος. Το στρατιωτικό συμβούλιο διαλύθηκε τελικά τον Μάρτιο του 2011 και από το 2012 η Σούου Κίι έχει παρουσία στη Βουλή.
Στις χθεσινές εκλογές δεν ήταν επισήμως υποψήφια, καθώς το Σύνταγμα απαγορεύει την πρόσβαση στο ύπατο αξίωμα όσων έχουν παιδιά με ξένη υπηκοότητα. Τα δικά της έχουν βρετανική. Η ίδια διαβεβαίωσε, πάντως, πριν από την κάλπη, πως εάν το NLD κερδίσει, θα είναι «πάνω από τον πρόεδρο».