Υγεία
Πέμπτη, 05 Νοεμβρίου 2015 22:20

Ξεπέρασαν τα 380 εκατομμύρια οι διαβητικοί παγκοσμίως

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη η οποία είναι στις 14 Νοεμβρίου, οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και επισημαίνουν ότι ο διαβήτης έχει πάρει πλέον μεγάλες διαστάσεις σε όλο τον κόσμο.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη η οποία είναι στις 14 Νοεμβρίου, οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και επισημαίνουν ότι ο διαβήτης έχει πάρει πλέον μεγάλες διαστάσεις σε όλο τον κόσμο.

Σύμφωνα με στοιχεία της Διεθνούς Ομοσπονδίας για το Σακχαρώδη Διαβήτη, ο αριθμός των πασχόντων ξεπέρασε τα 380 εκατομμύρια και αναμένεται την επόμενη 20ετία να αγγίξει τα 600 εκατομμύρια.

Στην Ελλάδα εκτιμάται ότι πάσχουν από την νόσο 850.000 άτομα, ενώ αρκετοί είναι αυτοί που δεν το γνωρίζουν.

Όπως καταγράφουν οι νέες μελέτες, τα τελευταία χρόνια ο διαβήτης τύπου ΙΙ προσβάλλει ακόμη και παιδιά. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, που συνδυάζει τις κακές διατροφικές συνήθειες και τη μειωμένη σωματική δραστηριότητα, αποτελεί αναμφίβολα σημαντικό παράγοντα κινδύνου που θα οδηγήσει ταχύτερα στην εκδήλωση της νόσου.  

Ο διαβήτης θεωρείται σήμερα παγκόσμια απειλή. Η  καμπάνια της Διεθνούς Ομοσπονδίας  για το Σακχαρώδη Διαβήτη (IDF), για το 2015 επικεντρώνεται στην "Υγιεινή Διατροφή" και στο σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει τόσο στην πρόληψη, όσο και στην θεραπευτική αντιμετώπιση του Σακχαρώδη Διαβήτη.

Ιστορικά ο διαβήτης

Αξίζει να σημειωθεί ότι, ο όρος διαβήτης διατυπώθηκε για πρώτη φορά από τον Έλληνα ιατρό της αρχαιότητας τον Αρεταίο τον Καππαδόκη, που έζησε τον δεύτερο μ.Χ. αιώνα και θεωρείται ο τρίτος σπουδαιότερος ιατρός μετά από τον Ιπποκράτη και το Γαληνό.

Προέρχεται από το ρήμα διαβαίνω που σημαίνει περνώ και περιγράφει το πέρασμα του νερού στα ούρα και την πολυουρία.

Τι πρέπει να προσέχουμε

Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι τα συμπτώματα που μπορεί να εμφανιστούν είναι η συχνοουρία, η πολυουρία, η πολυφαγία, η πολυδιψία, η απώλεια βάρους, η θολή όραση και οι συχνές λοιμώξεις. Πολλές φορές όμως δεν υπάρχουν συμπτώματα και η διάγνωση γίνεται μετά από έναν έλεγχο ρουτίνας.

Το τραγικό είναι ότι ο Σακχαρώδης Διαβήτης, αποτελεί την πρώτη κατά σειρά αιτία τύφλωσης,  νεφρικής ανεπάρκειας τελικού σταδίου και μη τραυματικού ακρωτηριασμού των κάτω άκρων, ενώ ο κίνδυνος για έμφραγμα του μυοκαρδίου και εγκεφαλικό επεισόδιο είναι πολλαπλάσιος σε σχέση με τα άτομα που δεν έχουν διαβήτη.

Συχνά οι πάσχοντες από διαβήτη που παθαίνουν έμφραγμα του μυοκαρδίου, δεν εμφανίζουν κανένα σύμπτωμα - σιωπηλή ισχαιμία του μυοκαρδίου - εξ αιτίας  της νευροπάθειας που μπορεί να τους συνοδεύει. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να απουσιάζει ο θωρακικός πόνος και το ανυποψίαστο άτομο να εκτεθεί σε ιδιαίτερα μεγάλο κίνδυνο.

Επίσης, ο Σακχαρώδης Διαβήτης  τύπου ΙΙ, που εμφανίζεται συνήθως στους ενήλικες, μπορεί να διαγνωσθεί με μια εξέταση αίματος, καθώς συχνά δεν συνοδεύεται από σύμπτωμα.

Γι’ αυτό ο ρόλος του προληπτικού ελέγχου θεωρείται ιδιαιτέρως σημαντικός και πρέπει να συστήνεται σε όλους όσοι είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, υπερτασικοί με διαταραχές των λιπιδίων, καθώς και σε όσους έχουν οικογενειακό ιστορικό Σακχαρώδη Διαβήτη και είναι άνω των 45 ετών.

Η σωστή διατροφή και η καθημερινή 30λεπτη σωματική άσκηση αποτελούν τα σημαντικότερα  μέσα για την πρόληψη του Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου ΙΙ.

Τεράστιο το κόστος του Διαβήτη στην Ελλάδα

Οι οικονομικοί αναλυτές της Υγείας έχουν στρέψει το ενδιαφέρον τους στην οικονομική διάσταση του διαβήτη καθώς, αποτελεί αντικείμενο συζήτησης τα τελευταία χρόνια σε όλο τον κόσμο συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, ειδικά λόγω της οικονομικής κρίσης.

Το μέσο κόστος για την αντιμετώπιση του διαβήτη ανά ασθενή στην Ελλάδα, ανέρχεται με μέτριους υπολογισμούς στα 1.300 ευρώ το χρόνο. Ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός ότι όσοι δεν έχουν ρυθμίσει την πάθησή τους κοστίζουν στο σύστημα 60% περισσότερο από εκείνους που βρίσκονται υπό ιατρική παρακολούθηση και ακολουθούν πιστά τις συστάσεις των ειδικών (1.570 ευρώ έναντι 983 ευρώ το χρόνο).

Να σημειωθεί ότι το κόστος που αφορά τη φαρμακευτική αγωγή είναι μικρό σε σχέση με αυτό που σχετίζεται με τη νοσηλεία και την ενδονοσοκομειακή αντιμετώπιση των σοβαρών επιπλοκών του σακχαρώδη διαβήτη.