Ο τραυλισμός ξεκινά συνήθως μεταξύ του 2ου και του 5ου έτους ζωής του παιδιού -σπανιότερα και στη σχολική ηλικία. Σύμφωνα με μελέτες, ένα στα 20 παιδιά προσχολικής ηλικίας, ποσοστό δηλαδή 5%, εμφανίζει για κάποιο χρονικό διάστημα τραυλισμό. Κάποια από αυτά, δηλαδή το 1% του γενικού πληθυσμού, θα εδραιώσουν τον τραυλισμό τους και η δυσχέρεια ροής ομιλίας θα τα συνοδεύει στη μετέπειτα σχολική και ενήλικη ζωή τους.
Ο τραυλισμός ξεκινά συνήθως μεταξύ του 2ου και του 5ου έτους ζωής του παιδιού -σπανιότερα και στη σχολική ηλικία. Σύμφωνα με μελέτες, ένα στα 20 παιδιά προσχολικής ηλικίας, ποσοστό δηλαδή 5%, εμφανίζει για κάποιο χρονικό διάστημα τραυλισμό. Κάποια από αυτά, δηλαδή το 1% του γενικού πληθυσμού, θα εδραιώσουν τον τραυλισμό τους και η δυσχέρεια ροής ομιλίας θα τα συνοδεύει στη μετέπειτα σχολική και ενήλικη ζωή τους.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο τραυλισμός εκδηλώνεται λεκτικά με επαναλήψεις συλλαβών, λέξεων και φράσεων, επιμηκύνσεις φθόγγων, μπλοκαρίσματα και ορισμένες φορές με αντανακλαστικές συσπάσεις των μυών του προσώπου και του σώματος που συνοδεύουν την προσπάθεια για ομιλία. Το πρόσωπο που τραυλίζει γνωρίζει ακριβώς αυτό που θέλει να πει αλλά δυσκολεύεται στη ροή της ομιλίας.
Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι συναισθηματικά ο τραυλισμός εκδηλώνεται με αισθήματα μειονεξίας, ντροπής και απόρριψης, φόβο και αποφυγή της λεκτικής επικοινωνίας. Σε σοβαρές περιπτώσεις οδηγεί σε σχεδόν πλήρη απομόνωση και σιωπή, ορισμένες φορές και σε ακραίες αντιδράσεις απόγνωσης. Ενώ κοινωνικά τα πρόσωπα που τραυλίζουν γίνονται συχνά αντικείμενο κοροϊδίας, απομονώνονται, αποκλείονται από επαγγελματικές θέσεις και ο κοινωνικός τους ρόλος προσδιορίζεται από τη διαταραχή τους και όχι από την αξία του προσώπου τους.
Παλαιότερες μελέτες, προσπάθησαν να συνδέσουν την αιτιολογία του τραυλισμού με ψυχολογικά και ψυχοπαθολογικά αίτια. Οι μελέτες αυτές είναι πλέον ξεπερασμένες αφού πρόσφατες έρευνες, αναγνωρίζουν τον τραυλισμό ως μια διαταραχή με οργανική (κληρονομική) προδιάθεση που ενεργοποιείται και εδραιώνεται με τη συμμετοχή γλωσσικών, συναισθηματικών και περιβαλλοντικών παραγόντων.
Μύθοι και αλήθειες για τον τραυλισμό
Αλήθειες
Εμφανίζεται σε όλες τις φυλές ανεξάρτητα από κουλτούρα, γλώσσα, ευφυΐα και κοινωνικό-οικονομικό επίπεδο.
Δεν τον προκαλούν οι γονείς, αλλά ο τρόπος με τον οποίο τον αντιμετωπίζουν μπορεί να είναι καθοριστικός.
Τα παιδιά που δεν θα ξεπεράσουν τη δυσκολία τους στη νηπιακή ηλικία, έχουν μεγάλο κίνδυνο εδραίωσης ενός μόνιμου τραυλισμού.
Παρουσιάζει διακυμάνσεις με περιόδους ύφεσης και έντασης.
Μπορεί να χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να οργανώσει τη σκέψη του πριν μιλήσει.
Μπορεί να μάθει να ελέγχει τον τραυλισμό του.
Μπορεί να έχει αποτελεσματική επικοινωνία είτε τραυλίζει είτε όχι.
Μύθοι
Θα περάσει από μόνο του όταν μεγαλώσει.
Είναι ψυχολογική διαταραχή.
Το άγχος προκαλεί τον τραυλισμό.
Η γρήγορη ταχύτητα της ομιλίας ευθύνεται για τον τραυλισμό.
Το Πρόσωπο που Τραυλίζει φταίει για την ομιλία του.
Όταν ζητάτε από κάποιον που τραυλίζει να μιλήσει πιο αργά ή να επαναλάβει τη λέξη στην οποία τραύλισε τον βοηθάτε να ξεπεράσει τη δυσκολία του.
Όταν του ζητάτε να πάρει μία αναπνοή ή να ηρεμήσει τον βοηθάτε να ξεπεράσει τη δυσκολία του.
Η προσπάθεια αποφυγής και απόκρυψης του τραυλισμού βοηθά