«Οι ρίζες της κρίσης, δεν είναι οι διεκδικήσεις ίσων δικαιωμάτων των αλβανόφωνων στη συγκεκριμένη χώρα, αλλά η μεγάλη Αλβανία. Τα διακαιώματα είναι το προπέτασμα πίσω από το οποίο καλύπτεται ο πραγματικός αντικειμενικός σκοπός».
Αυτό επισημαίνεται σε επίσημο έγγραφο της ελληνικής αντιπροσωπείας στη στρατιωτική επιτροπή του ΝΑΤΟ, αποσπάσματα του οποίου μετέδωσε αποκλειστικά ο ραδιοφωνικός σταθμός Flash 9,61.
Σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση των Αλβανών, στο ΝΑΤΟ γίνονται πάντα γενικές αναφορές στο θέμα, χωρίς να υπάρχει συστηματική προσέγγιση, δηλ. προσδιορισμός των χωρών που συγκεντρώνονται τα χρήματα και οι τρόποι με τους οποίους δίδονται στους Αλβανούς αντάρτες.
Η κριτική της ελληνικής πλευράς είναι ιδιαίτερα αυστηρή, καθώς αναφέρει ότι στο ΝΑΤΟ γίνεται μια γενική αναφορά στο πρόβλημα του εξοπλισμού των ανταρτών στην ΠΓΔΜ, χωρίς να προσδιοριστούν οι πηγές απόκτησης των υλικών και των εφοδίων, οι άξονες και οι βάσεις εφοδιασμού, το ύψος των αποθεμάτων, όπως επίσης ο χρόνος υποστήριξης του αγώνα με τα υπάρχοντα αποθέματα.
Σε άλλο σημείο των επισημάνσεων της ελληνικής αντιπροσωπείας, υπογραμμίζεται ότι μια γενική αναφορά στη στάση των γειτονικών χωρών στην κρίση, δεν αποδίδει την πραγματικότητα και απαιτείται να αναλυθούν και να εκτιμηθούν, η επίδραση επίσημων και ανεπίσημων κύκλων και οργάνων της Αλβανίας και του Κοσσόβου στην κατάσταση, η χρηματοδότηση του αγώνα από αλβανικές πηγές, ο ανεφοδιασμός από την Αλβανία, η χρησιμοποίηση του αλβανικού εδάφους ως βάση ανασυγκρότησης και ανεφοδιασμού των ανταρτών.
Η ελληνική αντιπροσωπεία σημειώνει ότι στην αποτίμηση του ΝΑΤΟ γίνεται ανάλυση των πιθανών τρόπων ενέργειας μόνον των αρχών των Σκοπίων και για τους αντάρτες γίνεται δεκτό ότι ακολουθούν την τακτική «βλέποντας και κάνοντας» ανάλογα με τις αντιδράσεις της επίσημης κυβέρνησης.
Η πραγματικότητα όμως, λένε οι Ελληνες επιτελείς, είναι διαφορετική. Οι αντάρτες, με δεδομένη την αδυναμία των κυβερνητικών δυνάμεων, έχουν την πρωτοβουλία των κινήσεων. Η κυβέρνηση των Σκοπίων ακολουθεί ανάλογα με το αποτέλεσμα που επιτυγχάνουν οι αντάρτες στα εδάφη και την πίεση της διεθνούς κοινότητας και σημειώνουν ότι η πίεση είναι μονομερής, καθ' ότι ασκείται μόνο σοβαρή πίεση στους αντάρτες.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι ο Αλί Αχμέτ είναι ο πολιτικός εκπρόσωπος των ανταρτών, κινείται ελεύθερα μεταξύ Πρίστινας και Τιράνων, κάνοντας δηλώσεις και εκδίδοντας ανακοινώσεις.