Πριν από λίγο καιρό όλοι μιλούσαν για το «θαύμα» των πολλά υποσχόμενων χωρών BRIC, μιας λέσχης με αποκλειστικά μέλη ορισμένες από τις μεγαλύτερες αναδυόμενες οικονομίες του πλανήτη, γράφει η Αγγελική Κοτσοβού.
Από την έντυπη έκδοση
Της Αγγελικης Κοτσοβού
[email protected]
Πριν από λίγο καιρό όλοι μιλούσαν για το «θαύμα» των πολλά υποσχόμενων χωρών BRIC, μιας λέσχης με αποκλειστικά μέλη ορισμένες από τις μεγαλύτερες αναδυόμενες οικονομίες του πλανήτη.
To 2001, τότε που Τζιμ Ο’Νιλ της Goldman Sachs επινόησε τον όρο BRIC, οι οικονομίες Βραζιλίας, Ρωσίας, Ινδίας και Κίνας αντιπροσώπευαν μόλις το 8% του παγκόσμιου ΑΕΠ, με συνολική οικονομική παραγωγή κατώτερη των τριών τρισ. δολαρίων. Τότε, η Κίνα αποτελούσε μια οικονομία 1,3 τρισ. δολαρίων και έκτη στην παγκόσμια κατάταξη, πίσω από τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία, τη Γερμανία, τη Βρετανία και τη Γαλλία. Οσο για τη Βραζιλία, τη Ρωσία και την Ινδία, καμία δεν είχε καταφέρει να συμπεριληφθεί στην κορυφαία δεκάδα.
Μία 15ετία αργότερα και η εικόνα άλλαξε άρδην: Το ΑΕΠ της Ινδίας ξεπέρασε πέρυσι τα δύο τρισ. δολάρια. Η Κίνα αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομική υπερδύναμη στον κόσμο, μετά τις ΗΠΑ. Στη Βραζιλία οι ρυθμοί ανάπτυξης ξεπέρασαν το 7% το 2010, ενώ η Ρωσία έχει πλέον αναρριχηθεί στη δέκατη θέση της παγκόσμιας κατάταξης. Οσο εντυπωσιακή ήταν η άνοδος των BRIC στις αρχές της χιλιετίας, εξίσου θεαματική είναι και η παρακμή τους.
Η κινεζική οικονομία αναπτύσσεται με τους βραδύτερους ρυθμούς από την εποχή της κρίσης, η Βραζιλία φλερτάρει με την ύφεση, ενώ η «βουτιά» των πετρελαϊκών τιμών γονατίζει τη Ρωσία. «Εκ των τεσσάρων χωρών BRIC, η μοναδική που στέκεται όρθια είναι η Ινδία», σύμφωνα με τον σερ Μάρτιν Σορέλ, διευθύνοντα σύμβουλο της διαφημιστικής WPP.
Με την Κίνα να εισέρχεται σε περίοδο οικονομικής επιβράδυνσης, ο κόσμος χρειάζεται μια νέα «ατμομηχανή» για την παγκόσμια ανάπτυξη και ίσως τώρα να έχει έλθει η σειρά της Ινδίας να αναλάβει αυτόν τον ρόλο. Πολλά τα «μέτωπα» και οι προκλήσεις που απειλούν την παγκόσμια οικονομία, η οποία χρειάζεται τώρα περισσότερο από ποτέ μία ακόμη οικονομική δύναμη για να σηκώσει στους ώμους της το βάρος της ανάπτυξης.