Κατακόρυφη αύξηση των ανοιχτών υποθέσεων παραβίασης του περιβαλλοντικού δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από 25 το 2013 σε 36 το 2014, διαπιστώνει η ετήσια έκθεση της WWF Ελλάς για την εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, η οποία καλύπτει την περίοδο Ιούλιος 2014 - Ιούλιος 2015.
Της Τέτης Ηγουμενίδη
Κατακόρυφη αύξηση των ανοιχτών υποθέσεων παραβίασης του περιβαλλοντικού δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από 25 το 2013 σε 36 το 2014, διαπιστώνει η ετήσια έκθεση της WWF Ελλάς για την εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, η οποία καλύπτει την περίοδο Ιούλιος 2014 - Ιούλιος 2015.
Όπως είπαν οι επικεφαλείς της περιβαλλοντικής οργάνωσης σε συνέντευξη Τύπου, η περίοδος που καλύπτεται από τη φετινή, ενδέκατη από το 2005, ετήσια έκθεση για την εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, χωρίζεται σε δυο πολιτικές περιόδους: προ και μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. Κυριότερη διαφορά μεταξύ των δυο περιόδων είναι η επί της ουσίας πολιτική εξαφάνιση του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, το οποίο συγχωνεύθηκε μαζί με τους τομείς της αγροτικής παραγωγής και της βιομηχανίας σε ένα γιγάντιο νέο υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Η περίοδος αυτή χαρακτηρίζεται από διαφορετικής έντασης, αλλά όχι ποιότητας, αλλαγές στην περιβαλλοντική πολιτική και νομοθετικές πρωτοβουλίες.
Ειδικότερα, το πρώτο εξάμηνο της περιόδου, σύμφωνα με την WWF Ελλάς, χαρακτηρίζεται από μια ξέφρενη καταστρατήγηση σημαντικών κανόνων περιβαλλοντικού δικαίου και νομικού πλαισίου περιβαλλοντικής ασφάλειας, των οποίων η εφαρμογή ήταν μεν διαχρονικά ελλειμματική, αποτελούσαν όμως σημαντικό κεκτημένο που έχρηζε θωράκισης και όχι κατάργησης. Η διαδικασία υποβάθμισης δεν περιβλήθηκε καν με τα τυπικά προσχήματα δημόσιας διαβούλευσης, επιστημονικής αιτιολόγησης και νομικής υποστήριξης.
Το δεύτερο εξάμηνο χαρακτηρίστηκε μεν από την απουσία πολιτικού σχεδιασμού και κεντρικής διοίκησης για το περιβάλλον και την οικολογικά βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη, εντούτοις καταγράφονται και σε αυτή την περίοδο σημαντικές οπισθοχωρήσεις σε ζητήματα περιβαλλοντικής διακυβέρνησης, πολιτική απραξία σε επείγοντα ζητήματα περιβαλλοντικής πολιτικής και συνέχιση της διαχρονικά κακής νομοθέτησης και επιβράβευσης παρανομιών. Την περίοδο αυτή εξακολούθησε με μεγάλη ένταση η έμφαση στα ορυκτά καύσιμα, ενώ μέσα στη γενικότερη πολιτική απραξία περί τα περιβαλλοντικά προχώρησαν ταχύτατα οι άδειες για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων και η προώθηση της νέας λιγνιτικής μονάδας «Πτολεμαΐδα V».