Ο παγκόσμιος πληθυσμός αναμένεται να φτάσει τα 9 δισ. ως το 2050 – και η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τις δυνατότητες που υπάρχουν όσον αφορά στην καλλιέργεια βρώσιμων ειδών. Σε αυτό το πλαίσιο, η Forward Thinking Architecture παρουσίασε την πρόταση Smart Floating Farms, που περιλαμβάνει 2,04 τετραγωνικά χιλιόμετρα αφιερωμένα στις ιχθυοκαλλιέργειες και τις υδροπονικές καλλιέργειες, αντλώντας ενέργεια από ηλιακούς συλλέκτες τις οροφές.
Ο παγκόσμιος πληθυσμός αναμένεται να φτάσει τα 9 δισ. ως το 2050 – και η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τις δυνατότητες που υπάρχουν όσον αφορά στην καλλιέργεια βρώσιμων ειδών. Σε αυτό το πλαίσιο, η Forward Thinking Architecture παρουσίασε την πρόταση Smart Floating Farms, που περιλαμβάνει 2,04 τετραγωνικά χιλιόμετρα αφιερωμένα στις ιχθυοκαλλιέργειες και τις υδροπονικές καλλιέργειες, αντλώντας ενέργεια από ηλιακούς συλλέκτες τις οροφές.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Gizmag, οι εν λόγω πλωτές φάρμες, που θα είναι δεμένες στον πυθμένα θαλασσών, ποταμών ή λιμνών, θα μπορούν να παράγουν 8 τόνους λαχανικών και 1,5 τόνους ψαριών ετησίως. Οι φάρμες αυτές προορίζονται να παρέχουν λύση στο ζήτημα της διατήρησης των επιπέδων παραγωγής τροφής σε επαρκή επίπεδα- κάτι που σημαίνει ότι απαιτείται αύξηση 70% παγκοσμίως και 100% σε αναπτυσσόμενες χώρες. Με τέτοια δεδομένα, η καλλιεργήσιμη γη θεωρείται πως κάποια στιγμή δεν θα φτάνει (αυτή τη στιγμή χρησιμοποιείται το 80% του συνόλου), όπως και τα αποθέματα γλυκού νερού- ενώ και οι ωκεανοί βιώνουν υπεραλίευση.
Η ιδέα της εταιρείας, για μετακίνηση των καλλιεργειών στην επιφάνεια του νερού, θα αντιμετώπιζε τα προβλήματα αυτά: κάθε ένα από τα τρία επιπεδα μιας τέτοιας φάρμας θα είχε τη δική του λειτουργία (ηλιακοί συλλέκτες- υδροπονικές καλλιέργειες- ιχθυοκαλλιέργειες), με αλληλεπίδραση/ συνεργασία μεταξύ τους (χρησιμοποιημένο νερό από το υδροπονικό επίπεδο θα κατεβαίνει στην ιχθυοκαλλιέργεια ως τροφή, ενώ τα περιττώματα των ψαριών θα μπορούν να χρησιμοποιούνται ως λίπασμα ταχείας λειτουργίας).
Το εν λόγω σύστημα (ιχθυοκαλλιέργεια με υδροπονική) ονομάζεται aquaponics και κερδίζει έδαφος, λόγω της απλότητας και των υψηλών επιδόσεών του. Μια τέτοια εγκατάσταση θα μπορούσε κάλλιστα επίσης να έχει συσκευές αφαλάτωσης, χώρους επεξεργασίας ψαριών και εγκαταστάσεις πακεταρίσματος, καθώς και ανεμοτουρμπίνες, αλλά και τουρμπίνες που αξιοποιούν την ενέργεια των κυμάτων.
Φουσκωτοί κυματοθραύστες θα παρείχαν προστασία από την κακοκαιρία, με αποτέλεσμα μια τέτοια φάρμα να καθίσταται πλήρως αυτάρκης. Ο Χαβιέ Πονς, διευθύνων σύμβουλος της Forward Thinking Architecture, οραματίζεται εγκατάσταση τέτοιων φαρμών κοντά σε πυκνοκατοικημένες πόλεις (megacities), καθώς από τις 35 πόλεις με πληθυσμό άνω των 10 εκατ. οι 25 βρίσκονται κοντά σε νερό.