Η επίδραση των capital controls δεν εξαντλήθηκε τον περασμένο Ιούλιο, ούτε οι συνέπειες εντοπίζονται αποκλειστικά και μόνο στο όριο ανάληψης των 420 ευρώ την εβδομάδα ή… στην απαγόρευση αγορών από το ebay, γράφει ο Πάνος Φ. Κακούρης.
Από την έντυπη έκδοση
Του Πάνου Φ. Κακούρη
[email protected]
Η επίδραση των capital controls δεν εξαντλήθηκε τον περασμένο Ιούλιο, ούτε οι συνέπειες εντοπίζονται αποκλειστικά και μόνο στο όριο ανάληψης των 420 ευρώ την εβδομάδα ή… στην απαγόρευση αγορών από το ebay.
Είναι πολύ πιο βαθιές και όσο περνάει ο χρόνος και οι περιορισμοί παραμένουν, οι επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία θα καθίστανται εντονότερες.
Από την 28η Ιουνίου και μετά, η δραστηριότητα των επιχειρήσεων δέχτηκε ένα ισχυρό σοκ.
Η συγκεκριμένη ημερομηνία είναι ένα κομβικό σημείο στην κλιμάκωση της αβεβαιότητας, που είχε ξεκινήσει πολλούς μήνες νωρίτερα και εντάθηκε τον Ιούλιο με το δημοψήφισμα και τις δραματικές διαπραγματεύσεις με τους εταίρους.
Oπως μας εξηγούσε επιχειρηματίας, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στη νέα αυτή πραγματικότητα, το πρώτο που έκαναν είναι η δραστική μείωση των πληρωμών προς προμηθευτές για διάφορες οφειλές, ενώ διέκοψαν και συνεργασίες και συναλλαγές που είχαν με άλλες επιχειρήσεις, ώστε να μειώσουν το κόστος.
Δεδομένου ότι οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων συνεχίζονται, η κατάσταση δεν βελτιώθηκε.
Ο τζίρος των επιχειρήσεων έχει συρρικνωθεί δραματικά από τον Ιούνιο και συνεχίζεται, οδηγώντας σε αδιέξοδο μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις.
Με αισθητά μειωμένο τζίρο στο τελευταίο τρίμηνο, οι επιχειρήσεις καλούνται να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους απέναντι στο Δημόσιο και στα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά αδυνατούν.
Εντάχθηκαν από την άνοιξη στη ρύθμιση των 100 δόσεων, πλήρωναν και πληρώνουν κανονικά τα παλαιά χρέη, αλλά εσχάτως αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τις νέες τρέχουσες οφειλές, λόγω ακριβώς της μείωσης του τζίρου που επέφεραν τα capital controls.
Δηλαδή, με τζίρους που μειώθηκαν απρόβλεπτα, υποχρεούνται να καταβάλουν δόσεις φόρων, ασφαλιστικές εισφορές και μισθοδοσία εργαζομένων.
Σήμερα η οικονομία βρίσκεται σε μια καμπή, με την κυβέρνηση να καλείται να κερδίσει ή να χάσει ένα στοίχημα.
Εάν εξασφαλίσει την επιτυχή αξιολόγηση από τους θεσμούς, τότε αποδεσμεύονται οι επόμενες δόσεις που εκκρεμούν, ανακεφαλαιοποιούνται οι τράπεζες, ξεκινά η κουβέντα για τη μείωση του χρέους και αρχίζει η προσπάθεια για την ανασυγκρότηση της οικονομίας, η οποία έχει αποδείξει στο πρώτο εξάμηνο του έτους πως έχει αντοχές και δυνατότητες.
Υπάρχει βέβαια και ο κίνδυνος να χαθεί το στοίχημα, να έχουμε δηλαδή καθυστερήσεις στην υλοποίηση των προαπαιτούμενων, η αξιολόγηση να καθυστερήσει και να πάνε όλα πίσω.
Ας πάρουμε όμως το καλό σενάριο, σύμφωνα με το οποίο όλα εξελίσσονται κατ' ευχήν. Από την προσπάθεια της αναπτυξιακής ανάταξης της οικονομίας δεν μπορούν να απουσιάζουν οι επιχειρήσεις.
Αλλά για να συμμετέχουν χρειάζονται και στήριξη. Μια ρύθμιση των φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων που «γεννήθηκαν» από τον Ιούνιο - Ιούλιο και μετά θα διευκολύνει τα μέγιστα και δεν θα απειλήσει τη βιωσιμότητά τους.