Επίθεση στη Νέα Δημοκρατία ότι δεν δικαιούται να ομιλεί εφόσον έχει στις τάξεις της, σε ρόλους μάλιστα δελφίνων, βαρόνων και βαρονέτων, στελέχη τα οποία, μεταξύ άλλων «είχαν διατελέσει επικεφαλής φιλοχουντικών μορφωμάτων ή ακροδεξιών, ρατσιστικών, ξενοφοβικών κομμάτων» εξαπολύουν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με αφορμή την κριτική μετά και το ζήτημα με τον Δημήτρη Καμμένο.
Επίθεση στη Νέα Δημοκρατία ότι δεν δικαιούται να ομιλεί εφόσον έχει στις τάξεις της, σε ρόλους μάλιστα δελφίνων, βαρόνων και βαρονέτων, στελέχη τα οποία, μεταξύ άλλων «είχαν διατελέσει επικεφαλής φιλοχουντικών μορφωμάτων ή ακροδεξιών, ρατσιστικών, ξενοφοβικών κομμάτων» εξαπολύουν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με αφορμή την κριτική μετά και το ζήτημα με τον Δημήτρη Καμμένο.
Όπως αναφέρει σε δήλωσή του ο γραμματέας του κόμματος Γιάννης Μοίρας οι ΑΝΕΛ δεν αφήνουν «κανένα ίχνος να σκιάσει το δημοκρατικό χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία μας και γι’ αυτό το λόγο χθες δείξαμε γρήγορα αντανακλαστικά στις αποφάσεις μέχρι να ακολουθήσουν οριστικά συμπεράσματα στην υπόθεση που προέκυψε αναφορικά με λογαριασμό βουλευτή μας σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης».
Παράλληλα, στηλιτεύουν «την εσπευσμένη ανάμιξη διαφόρων «προθύμων» στον πολιτικό θόρυβο ο οποίος δημιουργήθηκε».
Στρέφει μάλιστα την κριτική συγκεκριμένα κατά της Ν.Δ. τονίζοντας ότι δεν δικαιούται να ομιλεί εφόσον έχει στις τάξεις της, σε ρόλους μάλιστα δελφίνων, βαρόνων και βαρονέτων, στελέχη τα οποία:
Καλεί δε να αναθεωρήσουν τη στάση τους κόμματα και δυνάμεις «τα οποία από τη μία πλευρά προτάσσουν την αρχή της υπεράσπισης της διαφορετικότητας και της καταπολέμησης των ρατσιστικών στερεοτύπων και προκαταλήψεων, αλλά από την άλλη πλευρά αντιμετωπίζουν περίπου ως ιδεολογικά «λεπρούς» όλους όσους πιστεύουμε στο Έθνος, στη Θρησκεία και στην Παράδοση - μαζί πάντοτε με την Ελευθερία, τη Δημοκρατία, την Κοινωνική Ισότητα και τη Δικαιοσύνη».
Κλείνοντας ο κ. Μοίρας απευθύνει έκκληση για ωριμότητα και αυτοσυγκράτηση, «διότι η μικροπολιτική που ασκείται, ο λαϊκισμός και η κατασκευή εντυπώσεων δεν είναι απλά ότι αποσκοπούν να πλήξουν τη φυσιογνωμία ενός κόμματος ή την συνοχή μίας κυβέρνησης, αλλά υπονομεύουν την πολιτική ζωή της χώρας σε μία κρίσιμη και ευαίσθητη γι’ αυτήν περίοδο».