Τα ψέματα τελείωσαν. Οι κάλπες έκλεισαν και όλοι τώρα πρέπει να αντιμετωπίσουμε σοβαρά τη σκληρή πραγματικότητα. Τώρα η Ελλάδα πρέπει να κυβερνηθεί και μάλιστα από ανθρώπους που έχουν συνειδητοποιήσει ότι η επόμενη τριετία είναι πολύ απλά… ή όλα ή τίποτα, γράφει ο Γιώργος Κούρος.
Από την έντυπη έκδοση
Του Γιώργου Κούρου
[email protected]
Τα ψέματα τελείωσαν. Οι κάλπες έκλεισαν και όλοι τώρα πρέπει να αντιμετωπίσουμε σοβαρά τη σκληρή πραγματικότητα. Τώρα η Ελλάδα πρέπει να κυβερνηθεί και μάλιστα από ανθρώπους που έχουν συνειδητοποιήσει ότι η επόμενη τριετία είναι πολύ απλά… ή όλα ή τίποτα. 'Η θα τα καταφέρουμε όλοι μαζί ή δεν θα υπάρχει σωτηρία για κανέναν μας. Και αυτό θα συμβεί εάν οι πολιτικοί μας δεν αφήσουν στην άκρη τα μικροκομματικά τους συμφέροντα και δεν φροντίσουν ώστε όλοι μαζί να βάλουν πλάτη στα δύσκολα.
Αναμφίβολα, ο καθένας έχει τις πολιτικές του, την ιδεολογία του, σίγουρα διαφορετική προσέγγιση σε πολλά ζητήματα. Ομως, από σήμερα, όλα αυτά πρέπει να μπουν στην άκρη. Γιατί από σήμερα αρχίζει ο τελευταίος γύρος για την επιβίωση της Ελλάδας. Οι θυσίες ήταν πολλές τα προηγούμενα χρόνια. Οι θυσίες που έρχονται είναι επίσης μεγάλες, λόγω και των λαθών που έχουν γίνει τους τελευταίους μήνες.
Δεν είναι όμως ώρα για ευθύνες. Είναι ώρα να κάτσουν όλοι μαζί κάτω και να συμφωνήσουν σε βασικά θέματα που θα δώσουν «πνοή» στους πολίτες που έχουν θυσιάσει σχεδόν τα πάντα στον «βωμό» όλων των μνημονίων.
Ας σταματήσουν λοιπόν από σήμερα να κάνουν τους… δύσκολους, γιατί πολύ απλά το θέμα μας πλέον δεν είναι ποιοι είναι μνημονιακοί και ποιοι όχι ή ποιος είναι λιγότερο μνημονιακός, γιατί οι συμφωνίες έχουν υπογραφεί και πρέπει να τηρηθούν.
Ας συμφωνήσουν λοιπόν σε αυτή τη βάση ότι πρέπει να τιμήσουμε την υπογραφή μας και ας προχωρήσουμε στα αυτονόητα, που όλοι τα ονομάζουν «παθογένειες της ελληνικής πραγματικότητας» που έπρεπε να είχαν διορθωθεί εδώ και χρόνια, όμως κανείς δεν τολμούσε.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με τις διαρθρωτικές αλλαγές, τις δομικές αλλαγές στο κράτος, στην πάταξη της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής, της γραφειοκρατίας, στη δημιουργία ενός σταθερού φορολογικού πλαισίου που θα συμβάλει στην προσέλκυση επενδύσεων, οι οποίες θα βοηθήσουν στην αύξηση της ρευστότητας και στη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Και αφού γίνουν αυτά και μπει το νερό στ’ αυλάκι, θα έχουν όλοι τον χρόνο τους να αρχίσουν και πάλι τις γκρίνιες, τη φαγωμάρα και τις μικρο-πολιτικές τους κόντρες για τα ανούσια όμως θέματα. Τα ουσιαστικά προβλήματα πρέπει να λυθούν τώρα, για να λέμε ότι είμαστε Ευρώπη.
Και τα προβλήματα δεν έχουν χρώμα, δεν έχουν κόμμα.
Χρειάζονται λύσεις.
Ας σταθούν λοιπόν για ένα, έστω μικρό, χρονικό διάστημα στο ύψος των περιστάσεων και για πρώτη φορά ας μην κοιτάξουν… δεξιά ή αριστερά, ας κοιτάξουν όλοι μαζί μπροστά…