Ερωτας... στα μνημόνια

Από την έντυπη έκδοση

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]

«Σεβτάς είν’ αυτός, δεν είναι τσορβάς...· έρωντας είναι, δεν είναι γέρωντας». «Ερωτας στα χιόνια». Τι γίνεται, όμως, με τον έρωτα στα μνημόνια; Μην πιστέψετε τους βλοσυρούς, που διατείνονται ότι τα μνημόνια αλλάζουν τόσο καθοριστικά τον κόσμο γύρω μας, ώστε να μαραίνουν ακόμη και τη λίμπιντο.

Η πολιτική αποχαλίνωση και η εκλογική παραζάλη δεν αφήνουν το περιθώριο της αναβολής. Πρώτα οι πολιτικοί κλείνουν το μάτι στο ερωτικό παιχνίδι. Ατμόσφαιρα υποσχετική, κι όταν θα βοηθήσουν οι συνθήκες, όταν πάρουμε την επιμήκυνση (της αποπληρωμής του χρέους), όταν επιστρέψει η ανάπτυξη, όταν γυρίσει ο ήλιος και ο ουρανός γίνει πιο γαλανός, όταν... Η φαντασία καλύπτει τα κενά, ώστε να ελαφρύνουμε το βάρος μίας τριετίας, που δεν προσφέρεται για αστεία.

Τα πολιτικά, λοιπόν, οξύνουν τα ερωτικά πάθη; Μην προτρέξετε, αμφισβητώντας την εσώτερη ενέργεια της κάλπης, τον πρωτογενή ερωτισμό που εκλύει.

Μπορεί να μην είναι το εμπειρίκειο υπερωκεάνιο στο ταξίδι για έναν Νέο Κόσμο, να μην ανεβάζει τη διάθεση και να μη συνδέεται με την αίσθηση της ευφορίας -μόνο με το κατόπιν εορτής χέρι της εφορίας- αλλά δημιουργεί έμμονες σκέψεις. Είναι η περίοδος που τα τμήματα του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη σωστή κρίση υπολειτουργούν. Κάτι ανάλογο με τα χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης του ερωτευμένου - χαμένου στο πάρτι των χημικών ουσιών.

Χαμένος στις διεργασίες, τα προξενιά και τις αλχημείες, ο πολίτης ακούει για ορθόδοξες και ανθυγιεινές συνεργασίες. Ακούει συνθήματα, όχι και τόσο πολιτικά, σαφέστατα υπαινικτικά, ακίνδυνα (;) διεγερτικά για στιγμιαία σμιξίματα πίσω από το παραβάν. Συμμετοχή σε κάτι μεγάλο, αλλά και πρόσκαιρο ταυτόχρονα.

Oι εκλογές λειτουργούν «αφροδισιακά»; Μόνο στο μυαλό των «εμπόρων» και των αφελών, θα πουν οι κυνικοί, ώσπου διαβάσουν ότι η οικονομική και πολιτική ανασφάλεια, αλλά και ο προεκλογικός πυρετός οδηγούν, σύμφωνα με στοιχεία του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, τους Ελληνες σε «άλμα εις μήκος».