Μια από τις πιο σημαντικές Ελληνίδες ηθοποιούς της σκηνής και της μεγάλης οθόνης, η Βούλα Ζουμπουλάκη, έφυγε το απόγευμα της Δευτέρας από τη ζωή, σε ηλικία 91 ετών.
Μια από τις πιο σημαντικές Ελληνίδες ηθοποιούς της σκηνής και της μεγάλης οθόνης, η Βούλα Ζουμπουλάκη, έφυγε το απόγευμα της Δευτέρας από τη ζωή, σε ηλικία 91 ετών.
Γεννημένη στο Κάιρο της Αιγύπτου στις 24 Σεπτεμβρίου του 1924, η Βούλα Ζουμπουλάκη - θέλοντας να κάνει το χατίρι της οικογένειάς της - σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών, και παράλληλα στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στη Σχολή Μονωδίας του Εθνικού Ωδείου.
Μαθήτρια ακόμα της σχολής του Εθνικού, γνώρισε τον Δημήτρη Μυράτ με τον οποίο παντρεύτηκε στο Κάιρο το 1951. Η Μαρτίριο από το «Σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα», ήταν ο πρώτος της σημαντικός ρόλος, στο θέατρο Κοτοπούλη, σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή. Στο ίδιο θέατρο, διευθυντής του οποίου ήταν ο Δημήτρης Μυράτ, συνέχισε με παραστάσεις όπως οι «Φαύλος κύκλος» του Ψαθά, «Μάκβεθ» του Σαίξπηρ, «Επτά χρόνια φαγούρα» του Άξελροντ, «Η δικηγορίνα» του Βενέιγ, «Λυσσασμένη γάτα» του Ουΐλλιαμς κ.ά.
Από το 1957, πρωταγωνίστησε στον θίασο του Δημήτρη Μυράτ στην «Υπόθεση Ντρέυφους» του Σκουλούδη, στο «Φως της καρδιάς» του Ουΐλλιαμς, στους «Δίκαιους» του Καμί, στο θρυλικό «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε» του Πιραντέλλο κ.ά. Από το 1968, το θεατρικό σχήμα γίνεται «Θίασος Μυράτ - Ζουμπουλάκη» συνεχίζοντας με έργα όπως τα «Εσθήρ» του Ρακίνα, «Απαγορευμένο τετράδιο» του Τσέσπεντες, «Αντιγόνη» του Σοφοκλή», «Διάλογοι» του Πλάτωνα, «Εκάβη» του Ευριπίδη, «Να ντύσουμε τους γυμνούς» του Πιραντέλλο κ.ά. Μετά τον θάνατο του Δημήτρη Μυράτ, το 1991, συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο και με το Μοντέρνο Θέατρο του Γιώργου Μεσσάλα.
Στον κινηματογράφο, την θυμόμαστε ως Αννέτα στη «Στέλλα» του Μιχάλη Κακογιάννη, να τραγουδά το «Εφτά τραγούδια θα σου πω», ενώ έχει παίξει σε ακόμα εννέα ταινίες. Για την τελευταία της ταινία, τους «Αθηναίους» του Γιάννη Αλεξάκη, το 1990, απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Ποιότητας στην κατηγορία Β' ρόλου.
Η Βούλα Ζουμπουλάκη έχει τιμηθεί με το Α' Βραβείο στο Φεστιβάλ Λισσαβόνας (1964), με το Α' βραβείο ηθοποιίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1966 αλλά και με το Α' Έπαθλο Μ. Κοτοπούλη (καλύτερης ηθοποιού) το 1961.
Στις ελάχιστες τηλεοπτικές εμφανίσεις της ανήκει και η τηλεοπτική σειρά «Πορφύρα και αίμα» του Νίκου Φώσκολου, το 1978.
H κηδεία της Βούλας Ζουμπουλάκη θα γίνει την Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου από το Α΄ Νεκροταφείο στις 16.00.