Σε ύφεση η οικονομία το α' τρίμηνο

Συμφωνώ απόλυτα με τον ΝΑΚ, Με το μικρό αλλά εμπεριστατομένο σχόλιο.
Θέλω να προσθέσω ότι η αιτία αυτής της κατάστασης είναι, διότι η Ελληνική κοινωνία εδώ και πολλά Χρόνια (μετά την μεταπολήτευση) μπερδεύει την Δημοκρατία με τα ψέματα της αριστεράς, ή οποία, γιά να μαζεύει ακροατήριο και ψήφους δεν δυστάζει να οδηγεί τις διάφορες κοινωνικές ομάδες σε λανθασμένες και παράλογες οικονομικές απαιτήσεις, με αποτέλεσμα αυτά που αναφέρονται στο σχόλιο.
Αποτέλεσμα η οικονομική καταστροφή της Χώρας.
Όπου όμως το μεγαλύτερο πρόβλημα αντιμετωπίζουν τώρα μαζί με την μεσαία τάξη και οι ομάδες που εξαπατήθηκαν ότι είχαν την δυνατότητα να έχουν απολαβές όσες ήθελαν. (Νόμος είναι το Δίκαιο !!! (;) του εργάτη).
Τώρα δέχονται τους πολύ μικρούς μισθούς και τις μειομένες συντάξεις, σχεδόν αδιαμαρτήρητα γιατί δεν μπορεί να γίνει κάτι άλλο.
Εξαπατήθηκαν και αποφάσισαν να έχουν κυβέρνηση ένα συνοθήλευμα αμώρφωτων και ανίκανων που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να παραμένουν στην εξουσία, άσχετα με το ότι οδηγουν τη Χώρα σε πλήρη και ολοσχερή καταστροφή.

@NAK , @ Λεωνιδας
Κυριοι με τις προσεγγισεις σας διατυπωσατε ολοκληρωμενο το ελληνικο κοινωνικοοικονομικο προβλημα της Ελλαδας.
Θεωρω τα σχολια σας σοβαρες πολιτικες αναλυσεις οσον αφορα την οικονομικη δυσπραγια της Ελλαδας.
Θα επρεπε να αποτελεσουν συμβουλες προς τους αθλιους του πολιτικου μας συστηματος.

Όταν ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ ακόμα και τα βασικά προϊόντα της τροφικής μας αλυσίδας αλλά τα εισάγουμε, τότε τι περιμένουμε;

Όταν στα (ΑΝΤΙ)μέτρα της Κυβέρνησης είναι και η ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟΥ φόρου - για να ΕΙΣΑΓΟΥΜΕ ευκολώτερα - και φυσικά να ΜΗΝ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ - τότε τι περιμένουμε;

Όταν οι πλειοψηφία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (η ονομαζόμενη "ραχοκοκαλιά της Οικονομίας μας" είναι δι'αφορες "μπουτίκ" και όχι η μεταποιηση και η (μικρομεσαία) Βιοτεχνία - διότι αυτή μπορεί να έχει μία χώρα 10,000,000 κατοίκων - τότε τι περιμένεται;

Όταν η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο ποσοστό αυτοαπασχολούμενων (34%) και συνεπώς το μικρότερο ποσοστό μισθωτών (66%) εργαζομένων, απ’ όλες τις αναπτυγμένες χώρες του κόσμου το 2016.

Πέραν, όμως, του ότι η χώρα μας έχει το μικρότερο ποσοστό μισθωτών, άνω του 30% των μισθωτών απασχολείται στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, σε δραστηριότητες κατά κανόνα χαμηλής παραγωγικότητας. Αυτό προκαλεί πρόσθετα εμπόδια στην ανάπτυξη ιδιωτικών επιχειρήσεων, καθώς καθιερώνονται πρότυπα εργασιακών σχέσεων και αμοιβών που δεν συνάδουν με τις ανταγωνιστικές συνθήκες που επικρατούν σε μία εύρυθμη ιδιωτική οικονομία.

Ναι μεν οι Έλληνες δουλεύουμε περισσότερες ώρες εβδομαδιαίως (42,3) από τους Ευρωπαίους (37,1) - κυρίως λόγω του υψηλότερου ποσοστού αυτοαπασχολούμενων στο σύνολο των απασχολούμενων.

Η διαφορά αυτή μεταξύ Ελλάδας και Ευρώπης (34% vs 16%), όσον αφορά στο ποσοστό αυτοαπασχολούμενων στη συνολική απασχόληση, λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις εάν αναλυθεί σε κλαδικό επίπεδο. Οι αποκλίσεις είναι ακόμη μεγαλύτερες στη μεταποίηση (22,8% vs 6,8%), το εμπόριο (40,5% vs 17,7%) , τον τουρισμό (34,4% vs 17,5), τις μεταφορές και την αποθήκευση (27,3% vs 11%), την εκπαίδευση (8,2 vs 5,5%) και την υγεία/κοινωνικές υπηρεσίες (20,2% vs 8,9%). Δηλαδή είμαστε self service providers.

Οι αριθμοί αυτοί είναι εντυπωσιακοί ως προς τις αρνητικές επιπτώσεις και συνέπειες που ασκούνται στην ευημερία των Ελλήνων πολιτών από το έλλειμμα προσαρμοστικότητας της ελληνικής οικονομίας στις σύγχρονες μεθόδους οργάνωσης της παραγωγής.

Μετά απ' αυτά ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ κανείς να απορεί για τι είδους ανάπτυξη μιλάνε τα σχέδια εθνικής αναπτυξιακής στρατηγικής που καταρτίζονται όταν η οργάνωση της παραγωγής, ακόμη και σε μεγάλους και εξωστρεφείς κλάδους της ελληνικής οικονομίας, ακολουθεί σε μεγάλο βαθμό το πρότυπο της μικρής οικογενειακής και ατομικής επιχείρησης. Αυτό είναι αποτέλεσμα της πολιτικής προστατευτισμού που ασκείται όσον αφορά στις μικρές/ατομικές εκμεταλλεύσεις, για πελατειακούς (ψηφαλάκια) κυρίως λόγους.

Τα χιλιοειπωμένα, και ενώ όλοι οι άλλοι όπως η Κύπρος, Ιρλανδία, Πορτογαλία είναι εκτός μνημονίων και με ανάπτυξη εμείς ακόμα χαροπαλευουμε και το πληρώνουμε με δις που δεν έχουμε.

Η χώρα με εισοδήματα γύρω στα 200 δις τον χρόνο, αυτά που χάνει από την έλλειψη ανάπτυξης (2 δις για κάθε 1%) είναι ποσά που δεν θα γυρίσουν ποτέ πίσω.

Παρακολούθησα με ενδιαφέρον τον κ. Σαμαρά να μας ενημερώνει για τις συνέπειες τις προάλλες.

Ξέρετε τον ίδιο κ. Σαμαρά που μας μίλαγε για μαγικές λύσεις των Ζαππειων, χωρίς λιτότητες (τον αντέγραψε αργότερα ο κ. Τσιπρας), ο οποίος είχε την δυνατότητα να κλείσει με τις αξιολογήσεις και τα μνημόνια αλλά δεν το έπραξε, αυτός λοιπόν μας έκανε και ένα μάθημα για τα αυτονόητα.