Αφότου έφτασε στα χαμηλότερα επίπεδα των 12 τελευταίων ετών, μέσα στον Μάρτιο, ο δείκτης εμπορευμάτων Bloomberg, που παρακολουθεί τα 22 κορυφαία εμπορεύματα, κατέγραψε έντονη ανάκαμψη κατά τον Απρίλιο. Τα κέρδη που σημειώθηκαν οφείλονται, κατά κύριο λόγο, στη συνεχόμενη άνοδο των τιμών του αργού πετρελαίου και της βενζίνης, ενώ στον τομέα των βιομηχανικών μετάλλων, το νικέλιο και ο ψευδάργυρος ήταν οι δύο κύριοι παράγοντες που συντέλεσαν αποφασιστικά στην αύξηση των κερδών.
του Ole Hansen
* Ο Ole Hansen είναι Επικεφαλής Στρατηγικής Εμπορευμάτων στη Saxo Bank.
Αφότου έφτασε στα χαμηλότερα επίπεδα των 12 τελευταίων ετών, μέσα στον Μάρτιο, ο δείκτης εμπορευμάτων Bloomberg, που παρακολουθεί τα 22 κορυφαία εμπορεύματα, κατέγραψε έντονη ανάκαμψη κατά τον Απρίλιο. Τα κέρδη που σημειώθηκαν οφείλονται, κατά κύριο λόγο, στη συνεχόμενη άνοδο των τιμών του αργού πετρελαίου και της βενζίνης, ενώ στον τομέα των βιομηχανικών μετάλλων, το νικέλιο και ο ψευδάργυρος ήταν οι δύο κύριοι παράγοντες που συντέλεσαν αποφασιστικά στην αύξηση των κερδών.
Το δολάριο κατέγραψε την πρώτη του μηνιαία οπισθοδρόμηση από τον περασμένο Ιούνιο, ενώ απέναντι στο ευρώ σημείωσε πτώση στα χαμηλά επίπεδα διμήνου. Οι επενδύσεις στην πτωτική τάση του ενιαίου νομίσματος των 19 κρατών κατέγραφαν ρέκορ επί πολλές εβδομάδες, οπότε ήταν αναμενόμενη μια διόρθωση, ενώ η διάσπαση του τεχνικού επιπέδου των 1,1050 έπαιξε αυτόν ακριβώς τον διορθωτικό ρόλο. Το πράσινο νόμισμα κατέγραψε μια οπισθοδρόμηση μεγαλύτερη του 3% απέναντι σε μια ομάδα κύριων νομισμάτων, η οποία βοήθησε να βελτιωθεί και η απόδοση των εμπορευμάτων.
Τα αγροτικά εμπορεύματα παρέμειναν αμετάβλητα, με την ανάκαμψη στις τιμές της ζάχαρης και του κακάο να αντισταθμίζεται από τη συνεχόμενη πώληση σπόρων, συμπεριλαμβανομένων του σιταριού και του καλαμποκιού, με αποτέλεσμα να καταλήξουν και τα δύο στο κατώτατο σημείο του πίνακα αποδόσεων.
Μέσα στον Απρίλιο, το σιδηρομετάλλευμα, όπως και το αργό πετρέλαιο, σημείωσε αξιόλογη μεταβολή προς το καλύτερο. Στις αρχές του μήνα βρισκόταν στα χαμηλότερα επίπεδα της τελευταίας δεκαετίας, για να κλείσει τον μήνα με μία από τις καλύτερες αποδόσεις των τελευταίων δύο ετών, πριν υποχωρήσει λίγο και πάλι. Η εξήγηση για την αλλαγή στην ψυχολογία της αγοράς εντοπίζεται στην απόφαση της BHP Billiton να επιβραδύνει τον ρυθμό της επέκτασής της, λόγω της μειωμένης ζήτησης από την Κίνα. Αυτό οδήγησε σε ορισμένες εκτιμήσεις ότι η Rio Tinto, η άλλη εταιρεία κολοσσός στον τομέα του σιδηρομεταλλεύματος, θα ακολουθήσει το ίδιο παράδειγμα.
Ο Απρίλιος εξελίχθηκε σε έναν πολύ απογοητευτικό μήνα για τους επενδυτές του χρυσού. Η διαπραγμάτευση του πολύτιμου μετάλλου κυμάνθηκε εντός ενός σχετικά στενού εύρους 20 δολαρίων, επάνω και κάτω από τα 1.200 δολάρια την ουγκιά, με πολλές ψευδείς διασπάσεις και προς τις δύο κατευθύνσεις. Ειδικά κατά την τελευταία εβδομάδα του μήνα σημειώθηκαν μεγάλες διακυμάνσεις, με την τιμή του χρυσού να καταγράφει τα μεγαλύτερα κέρδη εντός μίας ημέρας από τις αρχές του Ιανουαρίου, αλλά να μην καταφέρνει, στη συνέχεια, να διατηρήσει τη ανοδική δυναμική, καθώς αποδείχθηκε πολύ δύσκολη η διάσπαση του επίπεδου αντίστασης των 1.225 δολαρίων. Ως αποτέλεσμα, η τιμή κατέληξε σχεδόν στο σημείο από όπου ξεκίνησε στις αρχές του μήνα.
Μετά από την τελευταία συνεδρίαση της FOMC, η πορεία των πολύτιμων μετάλλων θα εξαρτάται και πάλι σε μεγάλο βαθμό από τα εισερχόμενα αμερικανικά στοιχεία. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ εξοβέλισε την πρόσφατη αδυναμία των οικονομικών στοιχείων ως προσωρινή. Αν αποδειχθεί ότι είχε δίκιο, και αρχίσει να διαφαίνεται κάποια βελτίωση στους οικονομικούς δείκτες, τότε η αγορά θα αρχίσει και πάλι να προβλέπει πιο σύντομα την αύξηση επιτοκίων, η οποία θα είναι η πρώτη εδώ και μία δεκαετία. Άλλοι παράγοντες που θα επηρεάσουν το χρονικό διάστημα αυτής της αύξησης, και δεν πρέπει να αγνοηθούν σε αυτήν τη φάση, είναι οι μεταβολές στις αποδόσεις των ομολόγων και το χρηματιστήριο.
Το αργό πετρέλαιο, τόσο το WTI όσο και το Brent, ήταν από τα εμπορεύματα που σημείωσαν την καλύτερη απόδοση μέσα στον Απρίλιο, καθώς κατέγραψε τα μεγαλύτερα μηνιαία κέρδη από τον Μάιο του 2009. Οι ενδείξεις για μείωση της παραγωγής στις ΗΠΑ, σε συνδυασμό με τις γεωπολιτικές ανησυχίες για την κατάσταση στην Υεμένη, ώθησαν τις τιμές του πετρελαίου σε άνοδο. Τα αποθεματικά των ΗΠΑ εξακολουθούν να είναι πολύ υψηλά, λίγο πιο κάτω από τα 500 εκατομμύρια βαρέλια, ενώ οι χώρες του OPEC, όπως και η Ρωσία, συνεχίζουν την εξόρυξη με πλήρη ταχύτητα. Μια κατακόρυφη άνοδος των τιμών σε αυτό το στάδιο θα ήταν αντιπαραγωγική, καθώς θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια αναβίωση της αμερικανικής βιομηχανίας σχιστολιθικού πετρελαίου πιο σύντομα από το αναμενόμενο.
Οι κερδοσκοπικές θέσεις αγοράς, ειδικά στο αργό Brent, έχουν φτάσει σε επίπεδα που μόνο ως ακραία θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν, και αυτό θα αυξάνει συνεχώς τον κίνδυνο πτώσης στις αγορές. Μπορούμε να εμπιστευθούμε την κεκτημένη ταχύτητα, η οποία για την ώρα καταδεικνύει ότι η αγορά έχει δυνατότητα για περαιτέρω άνοδο. Ωστόσο, οι επενδύσεις στην ανοδική πορεία, οι οποίες βασίζονται στο θετικό κλίμα, χρειάζονται προσοχή, καθώς η ψυχολογία της αγοράς ή οι τεχνικές προβλέψεις μπορεί να αλλάξουν ανά πάσα στιγμή.
Για την πιο πρόσφατη άνοδο των τιμών του αργού πετρελαίου ευθύνεται η εβδομαδιαία έκθεση για τα αποθεματικά των ΗΠΑ, η οποία εμφάνισε την πρώτη μείωση των αποθεματικών στο Κούσινγκ της Οκλαχόμα από τον περασμένο Νοέμβριο. Αυτό το στοιχείο εκλήφθηκε ως μια ακόμη ένδειξη ότι τα αποθεματικά σε όλη τη χώρα θα σταματήσουν τελικά να αυξάνονται, καθώς θα μειώνεται η παραγωγή.
Παρόλο που η παραγωγή πετρελαίου στις ΗΠΑ μπορεί τελικά να μειώνεται, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τις χώρες του ΟΠΕΚ, στις οποίες η παραγωγή μέσα στον Απρίλιο, σύμφωνα με μια έρευνα του Reuters, σκαρφάλωσε στα υψηλότερα επίπεδα από το 2012. Αυτή η αλματώδης άνοδος οφείλεται στην προσφορά πετρελαίου ρεκόρ από το Ιράκ και τη Σαουδική Αραβία, καθώς οι δύο μεγαλύτερες πετρελαιοπαραγωγές χώρες του οργανισμού ανταγωνίζονται για την πρώτη θέση, ενόψει μιας πιθανής επιστροφής του ιρανικού πετρελαίου μέσα στο τρέχον έτος. Με ημερήσια παραγωγή που φτάνει τα 31 εκατομμύρια βαρέλια, οι χώρες του ΟΠΕΚ παράγουν, επί του παρόντος, περίπου 1,5 εκατομμύρια βαρέλια περισσότερα από ό,τι είναι οι πραγματικές ανάγκες.