Η Ελλάδα και οι αυτοκτονίες

Η ΜΚΟ Κλίμακα παραθέτει στη «Ν» στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής για τις αυτοκτονίες, όπως τα επεξεργάστηκε η διεπιστημονική ομάδα του Κέντρου για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας που λειτουργεί η Οργάνωση υπό την εποπτεία του υπουργείου Υγείας:

Επίσημα στοιχεία για τη διετία 2013-14 δεν είναι ακόμη διαθέσιμα, ωστόσο, σύμφωνα με το Δίκτυο Καταγραφής και Πληροφόρησης του Κέντρου για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας το οποίο υποστηρίζει την πιλοτική βάση δεδομένων για την καταγραφή θανάτων από αυτοκτονία, παρατηρείται μία τάση μείωσης ή σταθεροποίησης του αριθμού των θανάτων από αυτοκτονίες για το έτος 2014 (σε σύγκριση με το 2013).

Είναι προφανές και επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι σε συνθήκες κοινωνικοοικονομικής κρίσης, όπου οι (δημόσιες και ιδιωτικές) δαπάνες για την υγεία μειώνονται και οι κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες εντείνονται, είναι ιδιαίτερα δυσχερείς οι επιπτώσεις στην υγεία του πληθυσμού. Η οικονομική κρίση και η σχετική πολιτική ανταπόκριση σε αυτήν αποτελούν σημαντικό παράγοντα επίδρασης στη δημόσια υγεία γενικότερα και στον άξονα των αυτοκαταστροφικών συμπεριφορών και της αυτοκτονίας ειδικότερα.

Ωστόσο, όπως τονίζει στη «Ν» η υπεύθυνη Έργων και Στρατηγικής της Κλίμακας Όλγα Θεοδωρικάκου, «η αύξηση των αυτοκτονιών δεν είναι μόνο αποτέλεσμα της κοινωνικοοικονομικής κρίσης που πλήττει τον ελληνικό πληθυσμό, δεν είναι μόνο αποτέλεσμα μίας ψυχικής ασθένειας που δε ρυθμίστηκε επιτυχώς, είναι, επίσης, αποτέλεσμα του εφησυχασμού, της ενοχής και του φόβου να αναγνωρίσουμε τι συμβαίνει δίπλα μας. Να αναγνωρίσουμε όλα εκείνα τα προειδοποιητικά σημάδια που «εκπέμπει» ένας άνθρωπος που σκέφτεται να αυτοκτονήσει. Το 95% των αυτοκτονιών θα μπορούσε να προληφθεί (24ωρη Γραμμή Παρέμβασης για την Αυτοκτονία – 1018)».