Μόλις το 0,2% των ασφαλίστρων που καταβάλλουν οι ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες για την ασφαλιστική κάλυψη των πλοίων τους κατευθύνεται στην ελληνική ασφαλιστική αγορά, σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στο 1ο ναυτιλιακό Forum της «Ναυτεμπορικής».
Από την έντυπη έκδοση
Μόλις το 0,2% των ασφαλίστρων που καταβάλλουν οι ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες για την ασφαλιστική κάλυψη των πλοίων τους κατευθύνεται στην ελληνική ασφαλιστική αγορά, σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στο 1ο ναυτιλιακό Forum της «Ναυτεμπορικής».
Το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί σε 100 εκατ. δολ. περίπου από ένα σύνολο ασφαλίστρων που ξεπερνούν τα 5 δισ. δολ., σύμφωνα με τον Ηλία Τσακίρη, διευθύνοντα σύμβουλο του Hellenic Hull Management (HMA) Limited.
Παράλληλα, αξίζει να σημειωθεί ότι η ελληνική πλοιοκτησία προσελκύει στην Ελλάδα τα περισσότερα από τα μεγάλα P&I Clubs του κόσμου, γεγονός που σημαίνει όφελος για την ελληνική οικονομία και την απασχόληση, όπως τόνισε στο ίδιο Forum η Δωροθέα Ιωάννου, διευθύνουσα σύμβουλος της Shipowners Claims Bureau (Hellas) Inc., που εκπροσωπεί το American P&I club στη χώρα.
«Η ελληνική ναυτιλία», συνέχισε ο κ. Τσακίρης, «ήταν πάντα ο φορολογικός στόχος από τις κυβερνήσεις και τους φορείς γενικότερα. Πώς και πόσο θα τους φορολογήσουμε, πώς θα συνεισφέρουν περισσότερο, ποιον να κυνηγήσουμε. Από την άλλη πλευρά», πρόσθεσε, «ίσως και από εμάς τους ίδιους, η ναυτιλία συζητούσε μόνο για τονάζ και διαρκείς εμπορικές συμφωνίες. Είναι όμως πλέον αυτό αρκετό; Τι έχει αλλάξει στον κόσμο που θα μπορούσε να μας δώσει ερεθίσματα και ιδέες για το μέλλον της ναυτιλίας και της εθνικής οικονομίας;».
Τα όριά μας, εκτίμησε ο κ. Τσακίρης, είναι παγκόσμια και γι’ αυτό δεν θα πρέπει να συζητούμε μονότονα έργα λιμανιών, ναυπηγικές ζώνες και εσωστρεφείς επενδύσεις. Πρέπει να δούμε πιο μακριά και να κάνουμε κινήσεις που θα ωφελήσουν τα επόμενα 100 χρόνια της ναυτιλιακής αγοράς καθώς και την ελληνική οικονομία, και πάνω απ’ όλα την ελκυστικότητα της διεθνούς εικόνας της.
Χρειαζόμαστε, υπογράμμισε, κινήσεις που θα είναι μακροχρόνια βιώσιμες, σταθερά κερδοφόρες, και οραματικές για τον κόσμο που μας παρακολουθεί και συμβιώνει μαζί μας.
«Ολα αλλάζουν γύρω μας, τίποτα δεν μένει ίδιο. Πριν από 30 χρόνια που ξεκινούσα, τα σκουπίδια ήταν για πέταμα, τώρα είναι πηγή ενέργειας. Τα φύκια της θάλασσας τώρα είναι βάση πανάκριβων γυναικείων καλλυντικών. Σήμερα, ο ελληνικός εφοπλισμός δαπανά για ναυτασφάλιστρα κατά προσέγγιση 5 δισ. δολάρια το χρόνο. Στην Ελλάδα και την Κύπρο δαπανάται κάτι λιγότερο από 0,2%. Δεν πρέπει κάποια στιγμή να αναρωτηθούμε όχι το γιατί δεν έχουμε μια σοβαρή ναυτασφαλιστική αγορά, αλλά τι πρέπει να αλλάξουμε για να έχουμε σαν Ελληνες μέλλον στις υπηρεσίες;» συμπλήρωσε ο ομιλητής.
Αφού αναφέρθηκε σε μία σειρά αλλαγών που συντελούνται καθημερινά, τόνισε ότι «μπορούμε να είμαστε ο πιο καινοτόμος, επενδυτικός, ολοκληρωμένος, νέων συμμαχιών και παραγωγός ταλέντων, κλάδος της εθνικής οικονομίας και ένα παγκόσμιο case study!
Μπορούμε να αυξήσουμε τη συνολική εμπειρία των πελατών μας (το άγιο δισκοπότηρο κάθε εταιρείας στα επόμενα χρόνια) και να μπούμε σε νέους παρεμφερείς χώρους. Να δώσουμε αξία στα δίκτυα εμπορίου και να επεκταθούμε σε αγορές που θα ωφεληθούν από την ευελιξία και την εμπειρία μας. Αλλά για να γίνουν όλα αυτά χρειάζεται μία νέα θεώρηση όλων των κοινωνικών εταίρων.
Χρειάζεται διάθεση συνεργασίας και σχέδιο. Δεν μπορεί να είμαστε σε αντίπαλα στρατόπεδα και όταν επικοινωνούμε, να έχουμε ανακοινωθέντα. Ο εργαζόμενος πρέπει να σκεφτεί σαν μέτοχος και το κράτος σαν συνέταιρος, για να πω δύο παραδείγματα. Πολλά μπορούν να γίνουν τότε. Αντί κάποιος να μας θεωρεί φοροδιαφεύγοντες, είναι καλύτερο να μας αντιμετωπίσει σαν επενδυτή και εταίρο. Τώρα αν μπορούμε να το κάνουμε;
Ναι, αν υπάρξει λίγη εξυπνάδα. Δίκαιη φορολογία, εφαρμογή των συμπράξεων ιδιωτικού-δημόσιου τομέα και σχέδιο με πλάνο και στόχους. Γιατί, φίλες και φίλοι, σας βεβαιώ ότι αν αύριο φτιάξουμε ένα λιμάνι ή κάτι στη ζώνη, μπορεί να ανακουφίσουμε προσωρινά το οικονομικό, κοινωνικό, και πολιτικό ζητούμενο. Αν χάσουμε όμως το μέλλον, τότε τίποτε δεν θα ανακουφίσει αυτή τη στρατηγική ήττα. Tο μέλλον δεν πρέπει να αφεθεί στην τύχη. Μπορούμε να το δημιουργήσουμε μαζί».
«Θα ήθελα να ευχηθώ και εγώ», έκλεισε την ομιλία του ο κ. Τσακίρης, «εκτός από ελληνικά πλοία, ελληνικά πληρώματα και τα ελληνικά πλοία σε Ελληνες επισκευαστές, τα ελληνικά πλοία να ασφαλίζονται σε Ελληνες ασφαλιστές».
Η προστιθέμενη αξία των P&I Clubs
Στην πορεία των P&I Clubs στην Ελλάδα, αναφέρθηκε κατά τη διάρκεια της ομιλίας της η Δωροθέα Ιωάννου, διευθύνουσα σύμβουλος της Shipowners Claims Bureau (Hellas) Inc., που εκπροσωπεί το American P&I club στη χώρα.
Οπως σημείωσε, σήμερα λειτουργούν με γραφεία στην Ελλάδα 10 από τα 13 P&I club, ενώ οι 75 από τους 100 συνολικά εργαζομένους είναι Ελληνες.
Επίσης, συμπλήρωσε η κα Ιωάννου, η εξέλιξη της συμμετοχής των Ελλήνων πλοιοκτητών στα IG Club’s Boards, «αποτελεί μια τρανή απόδειξη για την πολυεπίπεδη εμπιστοσύνη που έχει αυτός ο κλάδος στην ελληνική ναυτιλία. Αναγνωρίζει την ικανότητα του ανθρώπινου δυναμικού, όχι μόνο με την επένδυση στην επόμενη γενιά, αλλά προφανώς επενδύοντας στο μέλλον του κλάδου εδώ στην Ελλάδα».
Η κα Ιωάννου υπογράμμισε ότι «οι Ελληνες πλοιοκτήτες έχουν λόγο και μέσω του κλάδου των Ρ&Ι, όχι μόνον σε θέματα κάλυψης και διοίκησης, αλλά, επίσης, και στα διεθνή ζητήματα που αφορούν την αγορά της ναυτιλίας. Η αυξανόμενη αυτή αντιπροσώπευση και σχέση έχει ως συνέπεια τη σταθερή υποστήριξη των Ρ&Ι στην ανάδειξη της Ελλάδας ως διεθνούς ναυτιλιακού κέντρου».
Καταλήγοντας, υπενθύμισε ότι παρόλο που ο κλάδος των Ρ&Ι δεν είναι ελληνικός καθ’ αυτόν, είναι πλέον όμως στενά συνδεδεμένος με τον ρόλο της Ελλάδας ως διεθνούς ναυτιλιακού κέντρου. «Και όσο καλλιεργούμε και φροντίζουμε αυτή τη σχέση δεν μπορεί παρά να γίνεται όλο και πιο στενή, όλο και πιο ισχυρή, και να αποτελεί με τη σειρά της όλο και πιο ισχυρό κομμάτι της ναυτιλίας στην Ελλάδα», σημείωσε.