Με τίτλο «Απουσία εναλλακτικών θα σήμαινε χαμένα χρήματα», ρεπορτάζ του γερμανικού περιοδικού Focus επισημαίνει ότι η συζήτηση για μια έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη δείχνει ότι οι Γερμανοί φορολογούμενοι θα πρέπει να αναλάβουν το κόστος για τη μόνιμη κρίση διακυβέρνησης στην Ελλάδα.
Με τίτλο «Απουσία εναλλακτικών θα σήμαινε χαμένα χρήματα», ρεπορτάζ του γερμανικού περιοδικού Focus επισημαίνει ότι η συζήτηση για μια έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη δείχνει ότι οι Γερμανοί φορολογούμενοι θα πρέπει να αναλάβουν το κόστος για τη μόνιμη κρίση διακυβέρνησης στην Ελλάδα.
Ανεξαρτήτως αν η Ελλάδα παραμείνει ή όχι στο ευρώ, τα γερμανικά δισεκατομμύρια θα χαθούν, αναφέρεται χαρακτηριστικά στο δημοσίευμα του περιοδικού.
«Οι Έλληνες θα αποφασίσουν όχι μόνο για μια νέα κυβέρνηση, αλλά και για την παραμονή τους στην Ευρωζώνη», δηλώνει ο ευρωβουλευτής Μάρκους Φέρμπερ (CSU) και προσθέτει ότι είναι ξεκάθαρο το κυρίαρχο δικαίωμά τους να επιλέξουν την πολιτική τους ηγεσία, αλλά «δεν μπορεί να απαιτεί κανείς ότι εμείς θα πληρώσουμε το πάρτι».
Στην εφημερίδα Welt online δημοσιεύεται συνέντευξη του προέδρου του Γερμανικού Συνδέσμου εργοδοτών, Ίνγκο Κράμερ. Σε ερώτηση της δημοσιογράφου κατά πόσον η γερμανική κυβέρνηση «ακολουθεί σωστή πορεία» και στάση στο θέμα της Ελλάδας, απαντά: «Η Ελλάδα απέδειξε ότι είναι πρόθυμη να προχωρήσει σε σκληρές, εφ’ όλης της ύλης μεταρρυθμίσεις. Τώρα πρέπει να συνεχίσει αυτόν τον δύσκολο αλλά αναγκαίο δρόμο. Στόχος μας πρέπει να είναι να διατηρηθεί η Ελλάδα στην Ευρωζώνη».
Στην ίδια εφημερίδα δημοσιεύεται άρθρο γνώμης του Ρόμπιν Αλεξάντερ με τίτλο «Χωρίς εξουσία» και υπότιτλο «Οι κουρασμένοι από τις μεταρρυθμίσεις Έλληνες απειλούν να προκαλέσουν αναταράξεις στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Μία πρόκληση για την Άγκελα Μέρκελ. Η επιρροή της δεν είναι όμως πια τόσο μεγάλη».
Ο δημοσιογράφος αναφέρεται στη στάση της Γερμανίδας καγκελαρίου έναντι της ελληνικής οικονομικής κρίσης από την αρχή της, διατυπώνοντας την άποψη ότι η κ. Μέρκελ δεν έχει πια την εξουσία να επιβάλει μεταρρυθμίσεις και να αξιώνει λιτότητα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Στην περίπτωση της Ελλάδας, επισημαίνει ο Αλεξάντερ, κάποια στελέχη του ίδιου του CDU ήλπιζαν, το 2012, ότι η Ελλάδα θα έβγαινε από την Ευρωζώνη στην περίπτωση νίκης του ΣΥΡΙΖΑ.
«Όμως στις εκλογές του Ιουνίου 2012 είχε επικρατήσει η λογική στο πρόσωπο του συντηρητικού Αντώνη Σαμαρά. (…) Όμως ακόμη και το συντηρητικό κόμμα δεν έτυχε της εμπιστοσύνης των αγορών. Τα μέσα πίεσης της Άγκελα Μέρκελ είχαν τελειώσει. (…) Σήμερα πλέον η Μέρκελ δεν μπορεί να πετάξει τους Έλληνες από την Ευρωζώνη. Μπορεί η Ευρωζώνη να τα πηγαίνει καλύτερα από παλαιότερα, ωστόσο, η Ε.Ε. έχει πλέον βρει στο πρόσωπο της Ρωσίας έναν γεωπολιτικό αντίπαλο. (…) Τι θα συνέβαινε εάν το Κρεμλίνο αποφάσιζε να επενδύσει στην Ελλάδα;».
Αλλά και εσωπολιτικά, στη Γερμανία, το Grexit έχει καταστεί πιο επικίνδυνο για την καγκελάριο, σημειώνει το δημοσίευμα, γιατί έτσι θα επιβεβαιωνόταν η ρητορική του κόμματος της «Εναλλακτικής για τη Γερμανία». Εν κατακλείδι, σημειώνει ο Αλεξάντερ, «η Μέρκελ μπορεί κάποια στιγμή να απασφάλισε το ρεβόλβερ της στην ευρωκρίση, σήμερα όμως δε θα μπορούσε πια να πυροβολήσει. Ακόμη κι αν η μισή Ευρώπη τρέμει, όποτε φαίνεται να ακουμπά το δάχτυλό της στη σκανδάλη».