Ένα στιγμιότυπο, δύο παραδοχές και ένα συμπέρασμα γύρω από τις δραματικές εξελίξεις στις αγορές το προηγούμενο 48ωρο.
Ένα στιγμιότυπο: Η νυχτερινή ζώνη ενημέρωσης είναι ενίοτε διασκεδαστική. Ενίοτε. Μόνο όταν τα πράγματα δεν είναι τόσο σοβαρά για την ελληνική οικονομία και τη χώρα ευρύτερα. Μόλις ένα βράδυ πριν από το χθεσινό αρνητικό ρεκόρ στις αγορές: Ο δημοσιογράφος επισημαίνει σε προβεβλημένο στέλεχος της κυβέρνησης ότι το χρηματιστήριο ήδη βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και το επιτόκιο του 10ετούς ομολόγου προς εκτόξευση. Ο υπουργός επικαλείται δημοσιεύματα έγκριτων διεθνών ΜΜΕ τα οποία επιχειρούν προβολή των σεναρίων στην περίπτωση αλλαγής σκυτάλης στην πολιτική ηγεσία της χώρας ώστε να τεκμηριώσει ότι φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο στον ίδιο όσο και στον δημοσιογράφο διαφεύγει ως βασικό μέρος της ίδιας ανάλυσης η επικοινωνιακή εκστρατεία της κυβέρνησης τα τελευταία 24ωρα να πείσει Έλληνες και ξένους, λυτούς και δεμένους, ότι ήρθε η ώρα για την έξοδο της χώρας από το Μνημόνιο. Για την ακρίβεια, είναι απλώς ζήτημα χρόνου, σύμφωνα με το κλίμα που εκπορευόταν τουλάχιστον μέχρι χθες από το Μαξίμου.
Μία παραδοχή: Πράγματι, οι αγορές, οι δανειστές και οι εταίροι, καλώς ή κακώς, δεν βλέπουν με καλό μάτι τη ριζοσπαστική ρητορική της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Ελλάδα. Αυτό είναι κάτι που όλοι γνωρίζουμε. Μόλις πριν από σχεδόν δύο εβδομάδες, η αναλύτρια του Economist Intelligence Unit Joan Hoey μετέφερε ευκρινώς στο naftemporiki.gr το διεθνές κλίμα γύρω από τις πολιτικές εξελίξεις στην Αθήνα σε σχέση με την ελληνική και ευρωπαϊκή οικονομία, μιλώντας για «τρομακτική αβεβαιότητα η οποία πιθανότατα θα κατέληγε σε μία άμεση δυσμενή αντίδραση της αγοράς, στην περίπτωση που θα σχημάτιζε κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ».
Ακόμη μία παραδοχή: Είναι επίσης αλήθεια όμως ότι η αντίδραση της κυβέρνησης απέναντι στις πολιτικές εξελίξεις τις οποίες επιλέγει να δρομολογήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στην ουσία κινήθηκε ακριβώς προς την κατεύθυνση της σύγκλισης με την άποψη ότι το ελληνικό σύστημα θα πρέπει το γρηγορότερο δυνατό να αποδράσει από τη «μέγγενη» της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ, να αντιταχθεί στις ακόμη δρομολογούμενες μεταρρυθμίσεις και εν πάση περιπτώσει έχει ο θεός για τα όποια χρηματοδοτικά κενά προκύψουν αμέσως αύριο στη συντήρηση του κράτους και στην αποπληρωμή του χρέους.
Οι δύο παραδοχές σε μία: Ο ΣΥΡΙΖΑ ευθύνεται για τις τελευταίες δεινές επιπτώσεις στο οικονομικό κλίμα μέσα και γύρω από την Ελλάδα διότι σέρνει τη χώρα σε εκλογές και το διεθνές περιβάλλον δεν πιστεύει στο δικό του αφήγημα για τη διαχείριση της κρίσης. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ευθύνονται για τις δεινές επιπτώσεις στο οικονομικό κλίμα μέσα και γύρω από την Ελλάδα διότι προαναγγέλλουν έξοδο από το Μνημόνιο με αποκλειστικό γνώμονα την πολιτική διαχείριση και χωρίς ευδιάκριτο οικονομικό σχέδιο.
Ένα και μοναδικό συμπέρασμα για κάθε χρήση: Εκ του αποτελέσματος κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση «συναγωνίζονται» εν μέσω ενός θολού πολιτικού σκηνικού προς όφελος της οικονομικής αστάθειας και σε βάρος των μεταρρυθμίσεων που απορρέουν από την ίδια τη συμμετοχή της χώρας στην Ευρωζώνη.
ΥΓ: Το μήνυμα από την αγορά επαναλαμβάνεται μονότονα: «Σε τέτοιες συνθήκες δεν κουνιέται φύλλο».