Τι αποζητά συνήθως ένας υπουργός; Γρήγορες αποφάσεις, που είτε θα τον ωφελήσουν άμεσα πολιτικά είτε θα λειτουργήσουν ως ασπίδα προστασίας έναντι αρνητικών ειδήσεων. Και σε δεύτερο πλάνο, τι αφήνει ένας υπουργός; Αποφάσεις μακροπρόθεσμου χαρακτήρα, η υλοποίηση των οποίων θα «βρει» κάποιον άλλον στην καρέκλα του.
Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»
Τι αποζητά συνήθως ένας υπουργός; Γρήγορες αποφάσεις, που είτε θα τον ωφελήσουν άμεσα πολιτικά είτε θα λειτουργήσουν ως ασπίδα προστασίας έναντι αρνητικών ειδήσεων. Και σε δεύτερο πλάνο, τι αφήνει ένας υπουργός; Αποφάσεις μακροπρόθεσμου χαρακτήρα, η υλοποίηση των οποίων θα «βρει» κάποιον άλλον στην καρέκλα του.
Η επιτυχημένη αυτή «συνταγή» κρατά πολλές δεκαετίες, γι’ αυτό εξάλλου φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Τα χρόνια πέρασαν, η χώρα εισήλθε σε περίοδο παρατεταμένης ύφεσης, για τουλάχιστον μια διετία ήταν αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της πτώχευσης, το μότο «Grexit» κυριαρχούσε στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων επί μήνες, ενώ μετά κόπων, βασάνων και επιθετικών μέτρων αρχίσαμε να συζητούμε τα περί... ανάπτυξης.
Ωστόσο, σαν να μην πέρασε μια μέρα, στην πρώτη αναποδιά φάνηκε ότι την κουλτούρα του το πολιτικό σύστημα δεν την απαρνήθηκε ούτε εν μέσω κρίσης.
Το ρωσικό εμπάργκο στις εισαγωγές νωπών φρούτων και λαχανικών προκάλεσε οικονομικό, αλλά και πολιτικό πανικό.
Η Ευρώπη είχε από νωρίς διαπιστώσει ότι τα «αντίποινα» των Ρώσων θα εντείνονταν. Η Ελλάδα, παρατηρητής των εξελίξεων, κατέληγε στις δικές της διαπιστώσεις.
Μετρούσε τις ενδεχόμενες απώλειες, ήλπιζε ότι το μέτρο θα την εξαιρούσε, το πίστευε -πολιτικά- και μετά την επιβολή του και αφού τελικά το… χώνεψε, άρχισε να μετρά τις πληγές της με στόχο τη διεκδίκηση αποζημιώσεων. Ρευστού δηλαδή για τους αγρότες.
Η οικονομική και επικοινωνιακή πολιτική των συναρμόδιων υπουργείων εξαντλείται, εδώ και μέρες, στο πόσα χάσαμε, πόσα από αυτά θα πάρουμε (βλέπε αποζημιώσεις), πότε θα τα πάρουμε και ποιοι θα τα πάρουν. Περί στρατηγικής (βλέπε νέες αγορές - στόχους) ουδέν σχόλιο επί εβδομάδες.
Προχθές μόνο άρχισαν κάποιοι στην κυβέρνηση να «ψελλίζουν» ότι πρέπει να αναζητήσουμε την τύχη μας σε νέες αγορές. Επιχείρησαν μάλιστα να ρίξουν και ένα πυροτέχνημα, μιλώντας για την Ινδία, με αφορμή όλη κι όλη (αυτό βέβαια δεν το είπαν) την έλευση ενός Ινδού επιχειρηματία στη Βέροια!!!
Στο μεταξύ, από τις πρεσβείες μας σε δυνητικούς εθνικούς στόχους ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Αφωνος και ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εξαγωγέων.
Οσο για τα συναρμόδια υπουργεία, έχουν πέσει με τα… μούτρα στις αποζημιώσεις της Ε.Ε. που, προφανώς, θα δοθούν επί αυτής της κυβέρνησης, ξεχνώντας την επόμενη μέρα. Γιατί άλλωστε να πράξουν διαφορετικά; Η επόμενη μέρα ανήκει, παραδοσιακά, στους επόμενους…
ΠΛΑΤΩΝΑΣ ΤΣΟΥΛΟΣ - [email protected]