Οι αποφάσεις των Ευρωπαίων ηγετών στη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών ήταν οι πιο σημαντικές των τελευταίων ετών, και αυτό θα φανεί τους επόμενους μήνες. Στο θέμα της διαδοχής του Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο στην προεδρία της Κομισιόν, η συμφωνία στο πρόσωπο του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ ήταν η καλύτερη επιλογή για δύο λόγους.
Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»
Οι αποφάσεις των Ευρωπαίων ηγετών στη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών ήταν οι πιο σημαντικές των τελευταίων ετών, και αυτό θα φανεί τους επόμενους μήνες. Στο θέμα της διαδοχής του Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο στην προεδρία της Κομισιόν, η συμφωνία στο πρόσωπο του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ ήταν η καλύτερη επιλογή για δύο λόγους.
Ο πρώτος είναι πολιτικός και έχει να κάνει με το γεγονός ότι έπειτα από τέσσερις δεκαετίες από την ένταξή τους στην Κοινότητα οι Βρετανοί απομονώθηκαν, διαπιστώνοντας στην πράξη ότι δεν μπορούν πλέον να λειτουργούν ως «βαρίδι» σε κάθε προσπάθεια προς την κατεύθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Το 26-2 που έβγαλε η ψηφοφορία μπορεί να επιταχύνει τις εξελίξεις και να υποχρεώσει το Λονδίνο να λάβει τις αποφάσεις του γιατί εδώ και 40 χρόνια οι Βρετανοί βρίσκονται με το ένα πόδι μέσα και το άλλο έξω - κι αυτό ούτε τους ίδιους βοηθάει ούτε τους υπόλοιπους.
Η επιλογή Γιούνκερ είναι η σωστή και επί της ουσίας, γιατί στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η Ευρώπη πρέπει να επουλώσει τις πληγές της. Ο ίδιος δεν ταυτίστηκε ποτέ με την πολιτική της μονόπλευρης λιτότητας της Ανγκελα Μέρκελ. Μπορεί να μην κατάφερε να την εμποδίσει, ωστόσο έχει τις ικανότητες, το κύρος και την εμπειρία να διασώσει τον ευρωπαϊκό κοινωνικό ιστό, που εξαιτίας της κρίσης έχει δεχθεί ισχυρό πλήγμα. Η νέα Επιτροπή έχει τα χρηματοδοτικά και επενδυτικά εργαλεία να τονώσει την ανάπτυξη και είναι βέβαιο ότι ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ θα τα χρησιμοποιήσει επιδεικνύοντας την απαραίτητη τόλμη. Αλλωστε με θητεία 17 συνεχόμενων χρόνων πρωθυπουργού και οκτώ χρόνων προέδρου του Eurogroup, οι φιλοδοξίες του εντοπίζονται πλέον μόνο στην Κομισιόν, που σημαίνει ότι δεν έχει κανένα λόγο να κινηθεί ως ισορροπιστής σκεπτόμενος το πολιτικό του αύριο.
Η άλλη μεγάλη απόφαση της Συνόδου έχει να κάνει με το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, το οποίο είναι εξαιρετικά αυστηρό σήμερα, με αποτέλεσμα οποιαδήποτε προσπάθεια δημοσιονομικής εξυγίανσης να οδηγεί σε ύφεση. Η συμφωνία να επιδεικνύεται στο εξής η μεγαλύτερη δυνατή ευελιξία στην ερμηνεία του μπορεί να βοηθήσει σημαντικά χώρες όπως η Ισπανία, η Γαλλία και η Ιταλία να μειώσουν τα ελλείμματά τους, ενισχύοντας ταυτόχρονα την αναιμική τους ανάπτυξη. Αυτό θα επιτευχθεί με το μη υπολογισμό στο δημοσιονομικό έλλειμμα κρατικών δαπανών που σχετίζονται με διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Η Ελλάδα θεωρητικά δεν μπορεί να επωφεληθεί από αυτήν την απόφαση γιατί έχει πολύ μικρό έλλειμμα και δεν θα έχει καθόλου από το 2015. Ωστόσο η νέα προσέγγιση που έχει στόχο να στηρίξει τα κράτη-μέλη να βγουν από την κρίση, θα βοηθήσει και τη χώρα μας να πετύχει την καλύτερη δυνατή απόφαση στην ελάφρυνση του δημόσιου χρέους.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΛΟΣ - [email protected]