Ενας γνωστός αγόρασε στην Ανδρο ένα οικόπεδο, σε μια τοποθεσία κοντά σε οικισμό, που «βλέπει» σε ένα χωματόδρομο. Ερχεται η εφορία και του κοστολογεί την αντικειμενική αξία του οικοπέδου στο ποσό των 30.000 ευρώ. Το ίδιο το οικόπεδο το συμφώνησε σε τιμή κατώτερη των 10.000 ευρώ.
Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»
Ενας γνωστός αγόρασε στην Ανδρο ένα οικόπεδο, σε μια τοποθεσία κοντά σε οικισμό, που «βλέπει» σε ένα χωματόδρομο. Ερχεται η εφορία και του κοστολογεί την αντικειμενική αξία του οικοπέδου στο ποσό των 30.000 ευρώ. Το ίδιο το οικόπεδο το συμφώνησε σε τιμή κατώτερη των 10.000 ευρώ.
Τρελάθηκε στη διαφορά της τιμής αγοράς και εφορίας. Πηγαίνει στη ΔΟΥ της Ανδρου αλλά βρίσκει μόνο ένα γραφείο εξυπηρέτησης φορολογουμένων, οι υπάλληλοι του οποίου τον ενημέρωσαν ότι δεν έχουν την αρμοδιότητα να κάνουν αυτοψία και να διαπιστώσουν την πραγματική θέση και αξία του οικοπέδου και τον παραπέμπουν στη ΔΟΥ Παλλήνης Αττικής όπου έχει μεταφερθεί η αρμοδιότητα της εφορίας Ανδρου.
Πηγαίνει και στη ΔΟΥ Παλλήνης και ενημερώνεται πως η τιμή του οικοπέδου προσδιορίστηκε από τα συγκριτικά στοιχεία άλλων οικοπέδων, που μεταβιβάστηκαν στην περιοχή.
Με τη διαφορά ότι τα «συγκριτικά» αφορούσαν οικόπεδα στην ευρύτερη περιοχή και με πρόσοψη στον κεντρικό δρόμο, που είναι πιο ακριβά και όχι με γειτονικά οικόπεδα, ίσης πραγματικής αξίας.
Ωραία, λέει, τότε ας κάνουμε αυτοψία. Ξέρετε, αυτοψία δεν μπορούμε να κάνουμε, του λένε από τη ΔΟΥ Παλλήνης, γιατί δεν έχουμε υπαλλήλους, δεν έχουμε οδοιπορικά και διάφορες δικαιολογίες που δεν αφορούν το φορολογούμενο, αλλά είναι ζητήματα που όφειλε να αντιμετωπίσει η φορολογούσα αρχή.
Πόσο εύκολο είναι να λες σε κάποιον πως δεν μπορώ να κάνω τη δουλειά μου και άρα πλήρωνε περισσότερο φόρο;
Για την ιστορία, αυτοψία δεν έγινε και υποχρεώθηκε να πληρώσει περισσότερο φόρο, επί πλασματικής αξίας, επειδή για να αμφισβητήσει το τίμημα θα έπρεπε να προσφύγει στα δικαστήρια και να διατάξει το δικαστήριο αυτοψία.
Μια διαδικασία που θα κρατούσε καμιά διετία, διάστημα στο οποίο δεν θα τον περίμενε ο πωλητής. Εν πάση περιπτώσει, μια αγορά μπορείς και να τη ματαιώσεις εάν η εφορία χαρακτηρίζει το αγροτεμάχιο ως οικόπεδο στο Μανχάταν.
Τι γίνεται όμως εάν η ίδια λάθος εκτίμηση γίνει σε περίπτωση που η μεταβίβαση ακινήτου έχει… αναγκαστικό χαρακτήρα, όπως η κληρονομιά; Ακόμη, το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν όλα τα νησιά, αλλά και αρκετά μέρη της ηπειρωτικής Ελλάδας που βρίσκονται μακριά από τις νέες εφορίες.
Τι αποδεικνύει η περίπτωση αυτή; Πως ο σχεδιασμός της κατάργησης των περίπου 200 εφοριών έγινε απλά χωρίς σχέδιο.
Το ΥΠΟΙΚ πρότεινε το μέτρο στην τρόικα, ως ένα από εκείνα που θα μειώσουν τις λειτουργικές δαπάνες του προϋπολογισμού, οι δανειστές είπαν προχωρήστε το, αλλά ξέχασαν το βασικότερο. Την εξυπηρέτηση και διευκόλυνση των φορολογουμένων. Εκτός βέβαια κι αν γίνονται σκόπιμα για να εισπράττονται περισσότεροι φόροι.
ΠΑΝΟΣ Φ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ - [email protected]