Παρουσία της τρόικας στην Αθήνα ξεχάσαμε μια φράση που είχε καταντήσει ανέκδοτο στο προηγούμενο διάστημα. Πρόκειται για το «πρωτογενές πλεόνασμα» που έφυγε από τα χείλη των κυβερνητικών αξιωματούχων. Μόνο τυχαία δεν είναι η εξαφάνιση.
Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική».
Παρουσία της τρόικας στην Αθήνα ξεχάσαμε μια φράση που είχε καταντήσει ανέκδοτο στο προηγούμενο διάστημα. Πρόκειται για το «πρωτογενές πλεόνασμα» που έφυγε από τα χείλη των κυβερνητικών αξιωματούχων. Μόνο τυχαία δεν είναι η εξαφάνιση.
Κάθε αναφορά στο πλεόνασμα δεν γινόταν για να υπενθυμιστεί η δημοσιονομική επιτυχία, αλλά να υπενθυμιστεί σε ευήκοα ώτα ότι έρχονται παροχές. Με την άφιξή τους οι ελεγκτές έθεσαν τέλος στις συγκεκριμένες υποσχέσεις, ανάβοντας «κόκκινο», και όλοι στην κυβέρνηση περιμένουν πότε θα φύγουν για να αρχίσουν ξανά το παιχνίδι των παροχών, που είναι επικίνδυνο, για τους σκληρά φορολογούμενους αυτής της χώρας.
Ας προσπαθήσουμε να δούμε εάν είναι χρήσιμη η παρουσία των ελεγκτών. Το μνημόνιο λέει ξεκάθαρα πως η υπέρβαση από το πλεόνασμα, κατά 70% δύναται να διατεθεί για ενισχύσεις, που θα στοχεύουν τους οικονομικά ασθενέστερους, δηλαδή ανέργους που δεν λαμβάνουν ούτε επίδομα ανεργίας, νοικοκυριά με εισοδήματα κάτω από τα όριο της φτώχειας, καθώς επίσης και να χρηματοδοτεί επενδυτικά προγράμματα.
Το όποιο πλεόνασμα υπάρχει (και δεν εννοούμε εκείνο που στηρίζεται σε ανύπαρκτα πλεονάσματα των Ταμείων και των ΟΤΑ), ασφαλώς και πρέπει να διατεθεί σε όσους έπληξε βάναυσα η κρίση. Ποιοι είναι αυτοί; Οι 1.380.000 άνεργοι του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας, που βρέθηκαν στο δρόμο από την κρίση. Από αυτούς οι περίπου 1.250.000 δεν λαμβάνουν ούτε το επίδομα ανεργίας, καθώς είναι στην ανεργία για διάστημα περισσότερο από 12 μήνες.
Δυνητικά δικαιούχοι είναι επίσης τα φτωχά νοικοκυριά με μικρά παιδιά, που έχουν εισοδήματα κάτω από το όριο της φτώχειας και φτάνουν στο 25% του πληθυσμού. Πρόκειται για κατηγορίες πολιτών, η στήριξη των οποίων δεν προϋποθέτει πλεόνασμα, αλλά το αυτονόητο είναι να γίνεται από το υστέρημα.
Αντί της στήριξης αυτών των πραγματικά ευπαθών κοινωνικών ομάδων, ας δούμε πώς σκέπτονται ή πώς σκέφτηκαν στην κυβέρνηση να μοιράσουν το πλεόνασμα. Με χορήγηση τμήματος δώρου Πάσχα στους δημοσίους υπαλλήλους. Με επαναχορήγηση συντάξεων στις άγαμες θυγατέρες του δημοσίου τομέα -γιατί όχι και του ιδιωτικού; Με χορήγηση επιδόματος στους συνταξιούχους. Με χορήγηση επιδομάτων στους ένστολους, με πρόφαση τη δικαστική απόφαση. Ορισμένες κατηγορίες σαφώς υποαμείβονται, όπως όμως και πολλές άλλες κατηγορίες Ελλήνων επαγγελματιών.
Αποδέκτες, δηλαδή, θα είναι όσοι έχουν εργασία και εξασφαλισμένο ένα κάποιο εισόδημα, σε κάθε περίπτωση καλύτερο από εκείνο που υπάρχει πλέον στον ιδιωτικό τομέα, αντί όσων είναι οι πραγματικά ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Η τρόικα δεν ξέχασε τη σχετική πρόβλεψη του μνημονίου και γι’ αυτό πάτησε φρένο στις κυβερνητικές υποσχέσεις. Υπό την έννοια αυτή, το δυστύχημα είναι πως κάποια στιγμή θα φύγει.
ΠΑΝΟΣ Φ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ - [email protected]