Η ελληνική βιομηχανία χρειάζεται συνολική μείωση του ενεργειακού κόστους κατά 30%, ωστόσο, η συμφωνία ΔΕΠΑ και Gazprom πιστώνεται ως θετική εξέλιξη, δηλώνει στο naftemporiki.gr ο πρόεδρος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος Δημήτρης Λακασάς, ο οποίος πάντως υπογραμμίζει ότι μένουν ακόμη δύο βήματα για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας σε σχέση με το κόστος παραγωγής: περιορισμός του κόστους δανεισμού και εφαρμογή flat tax 15%.
Η ελληνική βιομηχανία χρειάζεται συνολική μείωση του ενεργειακού κόστους κατά 30%, ωστόσο, η συμφωνία ΔΕΠΑ και Gazprom πιστώνεται ως θετική εξέλιξη, δηλώνει στο naftemporiki.gr ο πρόεδρος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος Δημήτρης Λακασάς, ο οποίος πάντως υπογραμμίζει ότι μένουν ακόμη δύο βήματα για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας σε σχέση με το κόστος παραγωγής: περιορισμός του κόστους δανεισμού και εφαρμογή flat tax 15%.
Σε ποιον βαθμό η συμφωνία για -αναδρομική- μείωση της τάξης του 15% στην τιμή του φυσικού αερίου ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του ΣΕΒΕ, ο οποίος έχει ασκήσει επανειλημμένα κριτική αναφορικά με το υψηλό ενεργειακό κόστος της παραγωγής;
Το ενεργειακό κόστος στην Ελλάδα είναι από τους κρίσιμους συντελεστές παραγωγής, ειδικά για τις ενεργοβόρες βιομηχανίες, όπως είναι για παράδειγμα η δραστηριότητα των εταιρειών αλουμινίου με βάση τον βωξίτη, ένας τομέας στον οποίο η Ελλάδα διαθέτει τεχνογνωσία και έναν αξιόλογο όγκο παραγωγής (αλλά και άλλες δραστηριότητες). Συνεπώς ήταν άκρως απαραίτητος ο περιορισμός του κόστους και υπό αυτήν την έννοια είναι μόνο θετική η πρόσφατη εξέλιξη. Βεβαίως, ο ΣΕΒΕ έχει θέσει τον στόχο της μείωσης κατά 30%.
Το ΥΠΕΚΑ κάνει λόγο πλέον για τιμές φυσικού αερίου στο επίπεδο του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Εκτιμάτε δηλαδή ότι αυτό είναι κάτι που επιτυγχάνεται με μία μείωση της τάξης του 30% και όχι του 15%;
Ο λόγος για τον οποίο έχουμε θέσει τον στόχο του 30% είναι για να εξανεμίσουμε επίσης τη διαφορά στο μεταφορικό κόστος η οποία μας χωρίζει από τη δυτική Ευρώπη, αλλά και για να μπορέσουμε να συγκλίνουμε με χώρες οι οποίες δυστυχώς χρησιμοποιούν την πυρηνική ενέργεια, όπως για παράδειγμα η Γαλλία, και διασφαλίζουν πολύ χαμηλότερο ενεργειακό κόστος από τον μέσο όρο της ΕΕ. Μιλάμε για χώρες οι οποίες βρίσκονται στην «καρδιά» της καταναλωτικής αγοράς και της Ευρώπης και έχουν επιπροσθέτως το συγκριτικό πλεονέκτημα της φτηνής ενέργειας, το κόστος της οποίας είναι σύμφωνα με τους δικούς μας υπολογισμούς 30% χαμηλότερο από τον μέσο όρο της ΕΕ. Βεβαίως, η Γαλλία -για παράδειγμα- είναι Γαλλία, η πυρηνική ενέργεια έχει τη δική της λογική και δύσκολα μπορούμε να την προσεγγίσουμε. Ας μην είμαστε μαξιμαλιστές. Η μείωση του 15%, και μάλιστα με αναδρομική ισχύ, έχει μόνο θετικά αποτελέσματα, ιδίως σε συνδυασμό με τη διαφαινόμενη μείωση του μη μισθολογικού κόστους κατά 3,9% την οποία αναμένουμε -αποτελεί άλλωστε και υποχρέωση στο πλαίσιο του Μνημονίου.
Ποιες άλλες παραμέτρους προβάλλει ο ΣΕΒΕ σε σχέση με το κόστος παραγωγής;
Στο πλαίσιο της προσπάθειας να βελτιωθούν οι συντελεστές παραγωγής και άρα να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα και να ενισχυθεί η εξωστρέφεια των ελληνικών εξαγωγικών επιχειρήσεων, έγινε ήδη ένα βήμα στον τομέα της ενέργειας. Απομένουν ακόμη δύο βήματα. Πρώτον, στο ζήτημα του κόστους του χρήματος, το οποίο εξακολουθεί να είναι υψηλό, καθώς κυμαίνεται στο 6-7% για μία μέση εξαγωγική επιχείρηση η οποία θα επιχειρήσει να δανειστεί από το τραπεζικό σύστημα (2% στη Γερμανία, 4% στην Ιταλία και την Ισπανία). Δεύτερον, στο ζήτημα της φορολόγησης, όπου κατά τη γνώμη μας η επιλογή είναι μία και απαντά στο flat tax, δηλαδή στην εφαρμογή ενιαίου φορολογικού συντελεστή της τάξης του 15% με ορίζοντα 5ετίας, όπως άλλωστε περιλαμβάνει και το πρόγραμμα της πολιτικής ηγεσίας. Σε αυτήν την περίπτωση, θα έχουμε μία τεράστια ελάφρυνση του διοικητικού βάρους των επιχειρήσεων, μία τεράστια ελαχιστοποίηση της γραφειοκρατίας, σε συνδυασμό με μία πολύ μεγάλη βελτίωση των άμεσων ξένων επενδύσεων, δεδομένου ότι θα έχει διαμορφωθεί ένα πολύ φιλικό αντίστοιχο περιβάλλον.
Ποια είναι σε γενικές γραμμές η εικόνα της αγοράς στη Βόρεια Ελλάδα αυτήν την περίοδο;
Οι εξαγωγικές επιχειρήσεις καταβάλλουν τιτάνιες προσπάθειες επιχειρώντας να ανοίξουν νέες αγορές (την ερχόμενη εβδομάδα θα παραθέσουμε αναλυτικά στοιχεία). Αυτό που τις ταλανίζει είναι η έλλειψη ρευστότητας και το πρόβλημα του κόστους του χρήματος. Σημειωτέον, από χθες (σ.σ. Τετάρτη) προέκυψε και το πρόβλημα των απεργιών οι οποίες έχουν ξεσπάσει στον λιμένα της Θεσσαλονίκης. Ελπίζουμε να μην ξαναζήσουμε «μέρες του ’98», διότι «θα βγάλουμε τα μάτια μας» μόνοι μας. Απευθύνω με αυτήν την ευκαιρία έκκληση οι απεργιακές κινητοποιήσεις να μην αποτελέσουν έναν φραγμό για την εξωστρέφεια της πόλης.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΩΣΤΟΥΛΑΣ
[email protected]