Σημαντικό «ορόσημο» αποτελεί η έξοδος της Ιρλανδίας από το μνημόνιο που υπέγραψε το 2010 με τους διεθνείς πιστωτές της, με τη χώρα να κλείνει και επισήμως χθες, παρότι Παρασκευή και 13, ένα επώδυνο κεφάλαιο στην ιστορία της, που την έφερε πολλά χρόνια πίσω και την οδήγησε σε ένα δύσβατο μονοπάτι, από το οποίο θα χρειαστεί ακόμη πολύ καιρό για να ξεφύγει.
Σημαντικό «ορόσημο» αποτελεί η έξοδος της Ιρλανδίας από το μνημόνιο που υπέγραψε το 2010 με τους διεθνείς πιστωτές της, με τη χώρα να κλείνει και επισήμως χθες, παρότι Παρασκευή και 13, ένα επώδυνο κεφάλαιο στην ιστορία της, που την έφερε πολλά χρόνια πίσω και την οδήγησε σε ένα δύσβατο μονοπάτι, από το οποίο θα χρειαστεί ακόμη πολύ καιρό για να ξεφύγει.
Ο Ιρλανδός πρωθυπουργός Εντα Κένι θα εκφωνήσει την αποχαιρετιστήρια προς την τρόικα ομιλία του την Κυριακή, οπότε και συμπληρώνονται τρία χρόνια από την υπογραφή του μνημονίου, ύψους 85 δισ. ευρώ, ανάμεσα στο Δουβλίνο και στους διεθνείς πιστωτές του.
Με μεγάλες περικοπές δαπανών και αύξηση φόρων, η Ιρλανδία καθίσταται η πρώτη χώρα της Ευρωζώνης που εξέρχεται από το μνημόνιο, χωρίς ωστόσο αυτό να σηματοδοτεί και το «τέλος του δρόμου», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Ιρλανδός υπουργός Οικονομικών Μάικλ Νούναν.
«Η έξοδός μας αποτελεί ένα πολύ σημαντικό ορόσημο σε αυτό το δρόμο. Ομως, θα πρέπει να συνεχίσουμε τις ίδιες πολιτικές» τόνισε ο υπουργός, σε μία απτή υπενθύμιση ότι τα δύσκολα δεν έχουν παρέλθει.
Μπορεί η χώρα των 4,6 εκατομμυρίων κατοίκων να είναι σε θέση να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες της μέχρι το 2015, χάρη στις επιτυχείς ομολογιακές εκδόσεις της τους τελευταίους 18 μήνες -υποδεικνύοντας το δρόμο και στις υπόλοιπες μνημονιακές χώρες, Ελλάδα, Πορτογαλία και Κύπρο, καθώς και την Ισπανία, που έχει λάβει βοήθεια για τις τράπεζές της-, όμως τα μέτωπα της οικονομίας της παραμένουν όλα ανοικτά.
Ιδιαίτερα αισθητό είναι το τεράστιο χάσμα ανάμεσα στην πρωτεύουσα και στην επαρχία, με τις θέσεις εργασίας και τις τιμές στέγης να ακολουθούν την ανιούσα στο Δουβλίνο και να υποχωρούν ολοένα και περισσότερο στις μικρότερες πόλεις, τη στιγμή που η ανάκαμψη της οικονομίας παραμένει τα μέγιστα εξαρτημένη από τις εξαγωγές.
Η αναλογία χρέους προς ΑΕΠ διαμορφώθηκε πέρυσι στο 117,4%, αποτελώντας την τέταρτη μεγαλύτερη στην Ευρωζώνη, μετά την Ελλάδα, την Ιταλία και την Πορτογαλία, ενώ οι τράπεζες εξακολουθούν να αποτελούν σημείο ανησυχίας, καθώς αυτές κατέστησαν επιτακτική την ανάγκη βοήθειας πριν από τρία έτη και γεννούν ξανά ερωτήματα.
Πρόσφατα στοιχεία της κεντρικής τράπεζας έδειξαν ότι η κεφαλαιακή επάρκεια της Bank of Ireland, της μοναδικής τράπεζας που δεν ελέγχεται πλήρως από το κράτος, μειώθηκε περισσότερο του αναμενομένου.
Και το βασικότερο, ο ιρλανδικός λαός δεν έχει ανακτήσει την εμπιστοσύνη του, κοιτάζοντας αμήχανα τις εξελίξεις που, σύμφωνα με αναλυτές, δεν συμβαδίζουν με τις συνθήκες διαβίωσής του.
ΈΦΗ ΤΡΙΗΡΗ - [email protected]