Την άποψη ότι η αναδιάρθρωση του χρέους έπρεπε να είχε γίνει από τον Σεπτέμβριο του 2010, εξέφρασε ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Παναγιώτης Ρουμελιώτης, σε συζήτηση - εκδήλωση που διοργάνωσε το Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδος.
Την άποψη ότι η αναδιάρθρωση του χρέους έπρεπε να είχε γίνει από τον Σεπτέμβριο του 2010, εξέφρασε ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Παναγιώτης Ρουμελιώτης, σε συζήτηση - εκδήλωση που διοργάνωσε το Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδος.
Η εκδήλωση, η οποία πραγματοποιήθηκε με αφορμή μελέτη του καθηγητή Οικονομικών του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου, Διονύση Χιόνη, με θέμα «κρίση χρέους, οι προσδιοριστικοί παράγοντες των τιμών των ελληνικών ομολόγων και οι παρεμβάσεις στο ελληνικό χρέος», αποτέλεσε ουσιαστικά ένα debate για το δημόσιο χρέος, με αιχμή την αναδιάρθρωση.
Η συζήτηση άναψε, όταν ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης δήλωσε ότι το «κούρεμα» του χρέους μπορούσε και έπρεπε να γίνει ακόμα και τον Σεπτέμβριο του 2010, αλλά δεν έγινε.
«Ενώ οι αγορές μιλούσαν και για κρίση βιωσιμότητας, οι λύσεις, που δόθηκαν, ήταν για την κρίση ρευστότητας», υποστήριξε ο πρώην εκπρόσωπός μας στο ΔΝΤ, προσθέτοντας ότι «η μη αναδιάρθρωση του χρέους είχε οδυνηρές συνέπειες για την ελληνική οικονομία».
«Το κούρεμα μπορούσε να γίνει από την άνοιξη του 2010», είπε, υποστηρίζοντας ότι ένα κούρεμα 30% μπορούσε να αντιμετωπιστεί από τις τράπεζες και θα οδηγούσε το χρέος στο 80% του ΑΕΠ. Έτσι, σύμφωνα με τον κ. Ρουμελιώτη, η δημοσιονομική προσαρμογή θα ήταν πιο ήπια και το πρόγραμμα όχι τόσο εμπροσθοβαρές. Επικαλέστηκε, μάλιστα, την εμπειρία του ΔΝΤ από τις 180 αναδιαρθρώσεις, που έχει συντονίσει ανά τον κόσμο.
Με τη θέση του κ. Ρουμελιώτη διαφώνησε ο επικεφαλής του ΚΕΠΕ, καθηγητής Νίκος Φίλιππας, ο οποίος υποστήριξε ότι θα ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο να γινόταν το κούρεμα από την αρχή και ότι πρέπει να δούμε πώς φτάσαμε ως εδώ, γιατί «σε λίγο καιρό, το άλλοθι της κρίσης της Ευρωζώνης δεν θα υπάρχει και θα μείνουμε μόνοι μας». Πρόσθεσε ακόμα πως το ζητούμενο είναι να κάνουμε τις απαραίτητες για την ελληνική οικονομία μεταρρυθμίσεις.
Ο κ. Χιόνης, από την πλευρά του, είπε ότι οι δύο αναδιαρθρώσεις που έγιναν στην Ελλάδα ήταν από τις μεγαλύτερες, αλλά δεν έδωσαν μια ελάφρυνση ώστε το χρέος να είναι βιώσιμο. «Σύμφωνα με τη μελέτη, αλλάζουν οι προσδιοριστικοί παράγοντες των spread και υπάρχει αδυναμία ουσιαστικών παρεμβάσεων από την Ευρωπαϊκή Ένωση», τόνισε.
Υποστήριξε επίσης ότι «καταρρίπτεται ο μύθος ότι υπάρχει μηχανισμός μετάδοσης από τα ελληνικά ομόλογα σε αυτά άλλων χωρών του Νότου», ενώ σημείωσε πως «η αργοπορία και οι ασάφειες στο θέμα της διαχείρισης του χρέους είναι ξεκάθαρες (σε όλη αυτή την τριετία)».
Ο αντιπρόεδρος του Επιμελητηρίου, Κωνσταντίνος Κόλλιας, υποστήριξε και αυτός ότι οι δύο αναδιαρθρώσεις, που επιχειρήθηκαν την τελευταία διετία - δηλαδή, το PSI και η επαναγορά - δεν απέφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα, που δεν είναι άλλο από τη δραστική μείωση του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ.
«Πέραν των όποιων αδυναμιών και λαθών είχαν αυτές οι δύο διαδικασίες, ο βασικός λόγος, που δεν επιτεύχθηκε ο στόχος, είναι το γεγονός ότι δεν φροντίσαμε - δεν κάναμε τίποτα για την ακρίβεια - για τον παρονομαστή. Δηλαδή, για την ανάπτυξη. Φτάσαμε στο σήμερα, λοιπόν, οπότε - για μια ακόμα φορά - το κούρεμα του χρέους - το τρίτο κατά σειρά - θεωρείται δεδομένο... Είτε στο ονομαστικό ποσό, είτε στους τόκους», είπε.
Προειδοποίησε δε, ότι και αυτή η αναδιάρθρωση δεν θα έχει κανένα απολύτως αποτέλεσμα, αν δεν ασχοληθούμε με το ΑΕΠ της χώρας και δεν προσπαθήσουμε, το συντομότερο δυνατόν, να δημιουργήσουμε τις συνθήκες μείωσης της ύφεσης και επιστροφής στην ανάπτυξη. «Γιατί, αν δεν αυξηθεί ο παρονομαστής, ό,τι και να κάνουμε με τον αριθμητή, δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Κόλλιας.