Τριάντα πέντε επιχειρήσεις, έξι χρόνια προσπαθειών, πενήντα τουλάχιστον επιστολές προς τον αρμόδιο υπουργό, δύο υπομνήματα στον πρωθυπουργό, υπογεγραμμένη η αναγκαία Κοινή Υπουργική Απόφαση από ολόκληρη τη διοικητική και πολιτική ιεραρχία του υπουργείου Ανάπτυξης και τη διοικητική ιεραρχία του ΥΠΕΚΑ μέχρι και το γεν. γραμματέα Περιβάλλοντος, και πάλι άκρη δεν βρίσκεται.
Τριάντα πέντε επιχειρήσεις, έξι χρόνια προσπαθειών, πενήντα τουλάχιστον επιστολές προς τον αρμόδιο υπουργό, δύο υπομνήματα στον πρωθυπουργό, υπογεγραμμένη η αναγκαία Κοινή Υπουργική Απόφαση από ολόκληρη τη διοικητική και πολιτική ιεραρχία του υπουργείου Ανάπτυξης και τη διοικητική ιεραρχία του ΥΠΕΚΑ μέχρι και το γεν. γραμματέα Περιβάλλοντος, και πάλι άκρη δεν βρίσκεται.
Ο λόγος είναι για το έργο δημιουργίας Επιχειρηματικού Πάρκου στην περιοχή Βαμβακιάς Ελευσίνας, με αυτοχρηματοδότηση, από τις εγκατεστημένες εκεί (από το 1965) επιχειρήσεις. Η διαδικασία αδειών βρίσκεται στο τελικό στάδιο και η ΚΥΑ γράφεται… εδώ και 18 μήνες. Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι ζητείται το αυτονόητο, δηλαδή η περιοχή να αποκτήσει αναγκαίες υποδομές (δρόμους, δίκτυα κ.λπ.).
Στην περιοχή του Πάρκου είναι εγκατεστημένες και δύο πολυεθνικές, από τις οποίες ο πρωθυπουργός ζήτησε να εμπιστευτούν τη χώρα -στη συνάντηση που είχε με 12 πολυεθνικές επιχειρήσεις τον Ιανουάριο του 2013- και να εγκαταστήσουν εδώ περαιτέρω μεταποιητικές υποδομές.
Αλήθεια, πού; Στη συγκεκριμένη περιοχή, όλα τα οικόπεδα είναι μη άρτια και κανείς δεν μπορεί να βγάλει άδεια ή να κάνει νόμιμη ανέγερση, επέκταση, εκσυγχρονισμό κ.λπ. εδώ και 17 χρόνια…
Το εν λόγω έργο έχει χάσει τη χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ (20% επιχορήγηση), ενώ είχε υποβάλει αίτημα προέγκρισης από το 2010. Τώρα κινδυνεύει να απενταχθεί από το πρόγραμμα JESSICA (να πάρει δηλαδή δάνειο με ευνοϊκούς όρους), όπου έχει ενταχθεί υπό την προϋπόθεση ότι θα υπογραφεί η Κοινή Υπουργική Απόφαση μέχρι τις 30/10/13.
Οπως φαίνεται, η τελευταία πράξη του δράματος θα παιχθεί στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Εκεί παρέπεμψε το θέμα ο υπουργός αναπληρωτής Περιβάλλοντος, Στ. Καλαφάτης.
Το γιατί είναι εξαιρετικά δύσκολο να το καταλάβει κανείς, καθώς άπτεται της… βαθιάς γραφειοκρατίας, πολυνομίας και αντικρουόμενης νομοθεσίας που διέπει τη χώρα και ειδικότερα ό,τι έχει να κάνει με τη χωροταξία: Αλλο προβλέπει η Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου της περιοχής και άλλο το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο. Ωστόσο, ο χρόνος τρέχει και η εν λόγω επένδυση, ύψους 8,5 εκατ. ευρώ, κινδυνεύει να μη γίνει, εξέλιξη που -δυστυχώς- δεν θα προκαλέσει έκπληξη…
Κατά τα άλλα, η κυβέρνηση διακηρύσσει πως ενδιαφέρεται για επενδύσεις που θα στρώσουν το δρόμο της ανάπτυξης και θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας.
ΤΕΤΗ ΗΓΟΥΜΕΝΙΔΗ - [email protected]