Δεκατρία χρόνια θα χρειαστούν για να εξαλειφθεί η κυκλική ανεργία στην Ελλάδα, υπό την προϋπόθεση ότι η ελληνική οικονομία θα παρουσιάζει ρυθμό ανάπτυξης 2% για το εν λόγω διάστημα.
Δεκατρία χρόνια θα χρειαστούν για να εξαλειφθεί η κυκλική ανεργία στην Ελλάδα, υπό την προϋπόθεση ότι η ελληνική οικονομία θα παρουσιάζει ρυθμό ανάπτυξης 2% για το εν λόγω διάστημα.
Στο εν λόγω πόρισμα καταλήγει πρόσφατη έρευνα του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με τίτλο: «Μπορεί η παραγωγή να προβλέψει την ανεργία: Μια ματιά στο Νόμο του Okun για την Ελλάδα».
Κυκλική ανεργία είναι η εκείνη η μορφή ανεργίας που οφείλεται στην μειωμένη ζήτηση προϊόντων και υπηρεσιών και είναι αποτέλεσμα της επιβράδυνσης της ανάπτυξης σε περιόδους οικονομικής ύφεσης.
Τα τελευταία 13 χρόνια, η μακροχρόνια σχέση ανάμεσα στις ποσοστιαίες μεταβολές του ποσοστού της ανεργίας και της παραγωγής ισούταν κατά μέσο όρο με -0,41, οπότε ο λόγος παραγωγής-ανεργίας ήταν 2,4.
Συνεπώς, μια μείωση της παραγωγής κατά 2,4% συσχετιζόταν με μια αύξηση της ανεργίας κατά 1%. Αξίζει να τονιστεί ότι η σχέση αυτή ήταν διαχρονικά σταθερή, υπό την έννοια ότι δε διέφερε σημαντικά στην ανοδική και την καθοδική φάση του οικονομικού κύκλου.
Την περίοδο 2009-2012, το ποσοστό των κενών θέσεων εργασίας συσχετιζόταν αρνητικά με το ποσοστό της ανεργίας, όπως διατείνεται η καμπύλη Beveridge. Η καμπύλη Beveridge μετακινούνταν διαχρονικά προς τα έξω, δείχνοντας ότι καθώς οι κενές θέσεις εργασίας ανέκαμπταν τις περιόδους γ’ –δ’ τρίμηνο 2009, δ’ τρίμηνο 2010 – α’ τρίμηνο 2011 και δ’ τρίμηνο 2011 – α’ τρίμηνο 2012, η ανεργία συνέχιζε να αυξάνεται.
Οι εξελίξεις αυτές αποτελούν ένα σημάδι επιδείνωσης της διαδικασίας αντιστοίχισης στην αγορά εργασίας, σηματοδοτώντας μια αύξηση του ποσοστού της μακροχρόνιας ανεργίας, σύμφωνα με την έρευνα.
Σύμφωνα με το συντελεστή του Νόμου του Okun, για να εξαλειφθεί το ποσοστό της κυκλικής ανεργίας, η παραγωγή θα πρέπει να αυξηθεί κατά 26%.
Για να μπορέσει, όμως, να μειωθεί συνολικά η ανεργία, η αύξηση της συνολικής ζήτησης θα πρέπει να υποστηρίζεται από διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, οι οποίες θα κάνουν την οικονομία πιο ανταγωνιστική, θα ωθήσουν την οικονομική ανάπτυξη και θα μειώσουν τη μακροχρόνια ανεργία.