Κρούγκμαν: Η ελληνική κρίση αποτέλεσε κεραυνό εν αιθρία

Η ελληνική κρίση αποτέλεσε «κεραυνό εν αιθρία» καθώς η τότε ελληνική κυβέρνηση γνώριζε ότι υπήρχε ένα υπέρογκο δημόσιο έλλειμμα, ωστόσο μόνο όταν ανέλαβε την εξουσία συνειδητοποίησε την έκταση του προβλήματος, αναφέρει ο νομπελίστας οικονομολόγος Π. Κρούγκμαν σε άρθρο του που φιλοξενεί η βελγική εφημερίδα De Standaard υπό τον τίτλο «Πώς η πολιτική και η ψυχολογία μπορούν να χειροτερεύσουν μια κρίση».

Μάλιστα ο ίδιος παρατηρεί πως «τότε ήταν που αντιλήφθηκε ότι η προηγούμενη κυβέρνηση είχε μαγειρέψει τα δημοσιονομικά στοιχεία, με αποτέλεσμα τόσο το έλλειμμα όσο και το δημόσιο χρέος να ήταν τελικά πολύ υψηλότερα από ότι θα μπορούσε κάποιος να φανταστεί».

Στο άρθρο του ο Κρούγκμαν θεωρεί ότι η ελληνική κρίση απετέλεσε «μάνα εξ ουρανού» για τους πολέμιους των θεωριών του Kέϋνς στο μέτρο που τους έδωσε την ευκαιρία να υπογραμμίσουν την ανάγκη για δημοσιονομική εξυγίανση και να καταδείξουν τους κινδύνους που απορρέουν από την αύξηση των δημοσίων δαπανών.

Όπως εκτιμά, η ελληνική κρίση υπήρξε «θείο δώρο» για τους αντι-κεϋνσιανούς, στο βαθμό που αποδείκνυε περίτρανα τους κινδύνους που ελλοχεύουν από μια δημοσιονομική χαλάρωση. «Μέχρι και σήμερα όσοι τολμούν να ταχθούν εναντίον των πολιτικών λιτότητας ή να μιλήσουν για την ανάγκη λήψης μέτρων τόνωσης της ανάπτυξης χλευάζονται από τους πιστούς της δημοσιονομικής ορθοδοξίας που τους κατηγορούν ότι «θέλουν να κάνουν τις ΗΠΑ μια νέα Ελλάδα», προσθέτει.

Οι επιπτώσεις όμως από την αλλαγή πλεύσης που επιβλήθηκε το καλοκαίρι του 2010 υπέρ των πολιτικών δραστικής λιτότητας αποδείχτηκαν τελικά καταστροφικές, σημειώνει ο νομπελίστας οικονομολόγος. Για το λόγο αυτό, συμπληρώνει, το ΔΝΤ αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι η προσέγγιση που ακολούθησε στην ελληνική κρίση υπήρξε λανθασμένη.

Τέλος αποδίδει την εμμονή που δείχνουν οι διαμορφωτές γνώμης στις πολιτικές λιτότητας - παρά την προφανή αναποτελεσματικότητά τους - στον ψυχολογικό παράγοντα, σημειώνοντας πως η δημοσιονομική κρίση είναι απότοκος ιδεολογικών εμμονών που ανάγονται σε ψυχολογικούς παράγοντες αλλά και πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Πηγή: ΑΜΠΕ