Στις αρχές Ιουνίου μεταφέρεται ο χρόνος κατάθεσης των τελικών προσφορών για την εξαγορά πλειοψηφικών ποσοστών τηε ΔΕΠΑ και της θυγατρικής της, ΔΕΣΦΑ, όπως αποφάσισε κατά τη συνεδρίασή του, την Παρασκευή, το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ).
Στις αρχές Ιουνίου μεταφέρεται ο χρόνος κατάθεσης των τελικών προσφορών για την εξαγορά πλειοψηφικών ποσοστών τηε ΔΕΠΑ και της θυγατρικής της, ΔΕΣΦΑ, όπως αποφάσισε κατά τη συνεδρίασή του, την Παρασκευή, το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ).
Η παράταση αυτή κρίθηκε απαραίτητη με βάση τη διεθνή πρακτική που θέλει την υποβολή της τελικής σύμβασης αγοράς πώλησης στους συμμετέχοντες σε ένα διαγωνισμό (Sale & Purchase Agreement) να απέχει χρονικά τουλάχιστον 15 ημέρες από την υποβολή των τελικών προσφορών των συμμετεχόντων. Με δεδομένο αυτό, πιο πιθανή ημερομηνία για την υποβολή των τελικών προσφορών για τη ΔΕΠΑ θεωρείται η 7η Ιουνίου.
Η σύμβαση αγοράς πώλησης, η οποία επικυρώθηκε στη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου του ΤΑΙΠΕΔ, περιέχει όλες τις επιμέρους αλλαγές που ζήτησαν οι συμμετέχοντες και έγιναν δεκτές από το Ταμείο και ειδικά αυτές της ρωσικής Gazprom.
Στο τελικό πωλητήριο των ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ αλλάζει ο όρος για το ύψος και τη μεταχείριση της εγγυητικής επιστολής. Από το 20% του συνολικού τιμήματος η εγγυητική επιστολή μειώνεται στο 10%. Εκτός αυτού απαλείφθηκε, εντελώς, ο όρος της κατάπτωσης της επιστολής υπέρ του ελληνικού δημοσίου.
Άλλο ένα σημαντικό θέμα που περιλαμβάνεται στη συμφωνία είναι η ρύθμιση των οφειλών των ιδιωτών ηλεκτροπαραγωγών προς τη ΔΕΠΑ, οι οποίες υπολογίζονται σε πάνω από 450 εκατ. ευρώ. Η πίεση εκ μέρους και της Gazprom, αλλά και της Sintez, ήταν να δοθεί ένα περιθώριο χρόνου (αρχικά ζητούσαν μέχρι και το τέλος του 2014) στο τέλος του οποίου, οι όποιες οφειλές απομείνουν θα αποπληρωθούν σε ποσοστό 35% από τον όμιλο των Ελληνικών Πετρελαίων και το υπόλοιπο 65% από το ελληνικό Δημόσιο.
Η αλλαγή προς το καλύτερο που πέτυχε η ελληνική πλευρά έχει να κάνει με την παράταση κατά ένα χρόνο της προθεσμίας κατά την οποία θα πρέπει να αποπληρωθούν, μέχρι και το τέλος του 2015, διαφορετικά τη διαφορά θα πρέπει να πληρώσουν οι δύο σημερινοί κύριοι μέτοχοι της εταιρείας αερίου.
Εκεί που απέτυχε η διαπραγμάτευση από την ελληνική πλευρά είναι στο θέμα του κόστους του φυσικού αερίου. Συγκεκριμένα στην συμφωνία αγοράς/πώλησης δεν υπάρχει πουθενά, έστω και νύξη, για το αίτημα της ελληνικής πλευράς για ένα χρονοδιάγραμμα μείωσης της τιμής του φυσικού αερίου από τα σύνορα, η οποία είναι από τις υψηλότερες στην Ευρώπη και πλήττει ευθέως την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.