Το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων, όπως άλλωστε και κάθε πρόγραμμα, για να επιτύχει, χρειάζεται σχεδιασμό και μεθοδικότητα, ευνοϊκό επενδυτικό κλίμα και κοινωνική ανοχή -αν όχι υποστήριξη- από την κοινωνία. Οι πενιχρές εισπράξεις την τελευταία τριετία καταδεικνύουν ότι δεν υπήρξαν οι ικανές συνθήκες για την ευόδωση του προγράμματος των αποκρατικοποιήσεων, παρά τις ασφυκτικές πιέσεις της τρόικας.
Το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων, όπως άλλωστε και κάθε πρόγραμμα, για να επιτύχει, χρειάζεται σχεδιασμό και μεθοδικότητα, ευνοϊκό επενδυτικό κλίμα και κοινωνική ανοχή -αν όχι υποστήριξη- από την κοινωνία. Οι πενιχρές εισπράξεις την τελευταία τριετία καταδεικνύουν ότι δεν υπήρξαν οι ικανές συνθήκες για την ευόδωση του προγράμματος των αποκρατικοποιήσεων, παρά τις ασφυκτικές πιέσεις της τρόικας. Τελευταία, ωστόσο, γίνεται μια προσπάθεια, για να κερδηθεί το χαμένο έδαφος, υπό την απειλή πως αν δεν εισπραχθούν τα προβλεπόμενα έσοδα, μέσω των ιδιωτικοποιήσεων, το ποσό των 2,5 δισ. ευρώ που θα υπολείπεται, θα καλυφθεί με μέτρα περικοπής των δαπανών.
Για να εντείνει την πίεση η τρόικα, τα προβλεπόμενα έσοδα τα ενέγραψε στο πρόγραμμα κάλυψης των δανειακών αναγκών της Ελλάδας. Δηλαδή στο γ’ τρίμηνο του 2013, οι δανειακές ανάγκες της χώρας είναι 5,8 δισ. ευρώ, οι οποίες θα χρηματοδοτηθούν κατά 4,8 δισ. ευρώ από το μηχανισμό Ε.Ε.-ΔΝΤ και κατά το 1 δισ. ευρώ από έσοδα αποκρατικοποιήσεων. Για το γ’ τρίμηνο του 2013, η συμβολή των αποκρατικοποιήσεων είναι 1,5 δισ. ευρώ. Εφόσον δεν εισπραχθούν τα ποσά αυτά, τότε έρχονται νέα μέτρα, στον τομέα των δαπανών. Με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, η τρόικα καθιστά σαφές πως πλέον «δεν παίζει». Εμείς, όμως;
Ενας από τους άξονες των ιδιωτικοποιήσεων είναι και η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας. Σε προηγμένα κράτη με κτηματολόγιο, που καθένας, πολίτες και Δημόσιο, γνωρίζουν με ακρίβεια τι κατέχουν, η αξιοποίηση θα ήταν υπόθεση ολίγων ημερών, άντε μηνών. Στην Ελλάδα, όμως, που κανείς δεν γνωρίζει τι κατέχει και πρώτα από όλους το Δημόσιο, τα πράγματα δεν είναι εύκολα και λόγω αυτού του ασαφούς ιδιοκτησιακού καθεστώτος, οι υποθέσεις αξιοποίησης ακινήτων χρονοτριβούν.
Καταφέρνουμε όμως να το κάνουμε δυσκολότερο, όταν μέσα στα υπό αξιοποίηση ακίνητα εντάσσονται ή αφήνεται να εννοηθεί πως εντάσσονται και ακίνητα που προκαλούν αρνητικές εντυπώσεις στην κοινή γνώμη. Παράδειγμα αποτελούν το Ζάππειο Μέγαρο και το Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Τελικά δεν ιδιωτικοποιείται κανένα εκ των δύο, αλλά οι εντυπώσεις δημιουργήθηκαν και αναγκάστηκαν ο υπουργός Οικονομικών και ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ να δώσουν διευκρινίσεις.
Τα αποτελέσματα που ζητούν οι δανειστές, δηλαδή η είσπραξη ορισμένων δισ. ευρώ, δεν έρχονται άμεσα από τα ακίνητα, γιατί προϋποθέτει ότι πρέπει να πωληθούν δεκάδες σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ερχονται από τις επιχειρήσεις, όπως ο ΟΠΑΠ, η ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ, ΔΕΗ κ.λπ. όπου πρέπει να διοχετεύεται η δραστηριότητα και η προσπάθεια, καθώς μπορούν να καλύψουν τους εισπρακτικούς στόχους του προγράμματος. Η αξιοποίηση των ακινήτων μπορεί να προωθείται παράλληλα και να υποβοηθά την προσπάθεια των άντλησης εσόδων και των παράλληλων επενδύσεων, αλλά με ιδιαίτερη προσοχή στον καθορισμό της ατζέντας.
Πάνος Κακούρης - [email protected]