«Εγώ έφερα το ευρώ στην Ελλάδα και ήταν σωστή απόφαση», δηλώνει ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάννος Παπαντωνίου σε άρθρο του στο περιοδικό Foreign Affairs, και ισχυρίζεται ότι τα προβλήματα της χώρας σήμερα δεν οφείλονται στη προσχώρησή της στο ενιαίο νόμισμα, αλλά στις επιλογές των κυβερνώντων και τις δομικές αδυναμίες της ευρωζώνης και μπορούν να επιλυθούν χωρίς να την εγκατάλειψή του.
«Εγώ έφερα το ευρώ στην Ελλάδα και ήταν σωστή απόφαση», δηλώνει ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάννος Παπαντωνίου σε άρθρο του στο περιοδικό Foreign Affairs, και ισχυρίζεται ότι τα προβλήματα της χώρας σήμερα, δεν οφείλονται στη προσχώρησή της στο ενιαίο νόμισμα, αλλά στις επιλογές των κυβερνώντων και τις δομικές αδυναμίες της ευρωζώνης και μπορούν να επιλυθούν χωρίς να την εγκατάλειψή του.
Στο ερώτημα τί πήγε στραβά, ο κ. Παπαντωνίου σημειώνει ότι μία συνήθης απάντηση είναι πως η Ελλάδα δεν ήταν ποτέ κατάλληλη για την ευρωζώνη ούτως η άλλως, και ότι χρειαζόταν να «μαγειρευτούν» τα οικονομικά στατιστικά για να εξασφαλίσει την ένταξη της. «Πράγματι», αναφέρει, «αρκετά χρόνια μετά την προσχώρησή της, το δημοσιονομικό έλλειμμα στην Ελλάδα για το 1999 αποδείχθηκε ότι ήταν υψηλότερο από το 3% του ΑΕΠ που απαιτείται για την συμμετοχή στο ευρώ», αλλά αυτή η αναθεώρηση των στατιστικών «δεν δείχνει από μόνη της εσκεμμένη παραποίηση» και ήταν μάλλον «το αποτέλεσμα αυθαίρετων και πολιτικά υποκινούμενων μεταβολών στις λογιστικές μεθόδους».
«Ήταν σαν να είχε αναλάβει μια εταιρεία ένας νέος διευθύνων σύμβουλος και να άλλαζε τους κανόνες της αποδοτικότητας, έτσι ώστε οι επιδόσεις κατά το παρελθόν να έμοιαζαν ως αποτυχημένες», επισημαίνει χαρακτηριστικά.
Τα προβλήματα στην Ελλάδα δεν ήταν ένα αναπόφευκτο αποτέλεσμα της προσχώρησής της στο ευρώ, υποστηρίζει ο πρώην υπουργός Οικονομικών και η Αθήνα θα μπορούσε να τα αποφύγει πιέζοντας για δημοσιονομική εξυγίανση, έτσι ώστε να εξυπηρετεί το χρέος της, και να προχωρήσει στο είδος των μεταρρυθμίσεων που θα ενισχύσουν την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητά της.
Αντί να πέσει στην δημοσιονομική χαλαρότητα και την μεταρρυθμιστική αδράνεια που άρχισαν να χαρακτηρίζουν την ελληνική πολιτική, η χώρα, καταλήγει στο άρθρο του ο κ. Παπαντωνίου, θα έπρεπε να συνεχίσει την απελευθέρωση και την ιδιωτικοποίηση της οικονομίας της, ενώ θα επιτάχυνε τον εκσυγχρονισμό του κράτους.