Εδώ και τρία χρόνια, κάθε τρίμηνο, ακούμε όλοι την ίδια ιστορία. Κρίσιμες διαπραγματεύσεις, όλα κρέμονται από μια κλωστή, πρωταρχικός στόχος να σωθεί η χώρα, πρέπει να λάβουμε την επόμενη δόση για να αποφύγουμε τον γκρεμό.
Εδώ και τρία χρόνια, κάθε τρίμηνο, ακούμε όλοι την ίδια ιστορία. Κρίσιμες διαπραγματεύσεις, όλα κρέμονται από μια κλωστή, πρωταρχικός στόχος να σωθεί η χώρα, πρέπει να λάβουμε την επόμενη δόση για να αποφύγουμε τον γκρεμό. Στο ίδιο έργο θεατές και πάλι λοιπόν, με το σημερινό ερχομό των επικεφαλής της τρόικας. Ερχονται αδιάλλακτοι, αποφασισμένοι να επιβάλουν στους κατακτημένους τα «θέλω» των Βρυξελλών και του ΔΝΤ.
Και η κυβέρνηση; Δηλώνει, όπως πάντα, έτοιμη να τους αντιμετωπίσει, να θέσει τους όρους της, να βάλει τις «κόκκινες γραμμές» της. Ομως, σκοντάφτει πάνω στις υπογραφές της και καλά κάνει, όχι μόνο γιατί η τήρηση των υπογραφών μετρά την αξιοπιστία μιας χώρας, αλλά και διότι, δεδομένων των συνθηκών που αντιμετωπίζουμε, η απώλεια της στήριξης -και των ευρώ που τη συνοδεύουν- θα μπορούσε να σημαίνει τραγικό ατύχημα για τη χώρα και τους πολίτες. Η λύση γνωστή, οι αποφάσεις «βαπτίζονται» κάπως, δεν έχει σημασία, με λίγη «χρυσόσκονη» κοινωνικής δικαιοσύνης, οι «αντάρτες» υποχωρούν και τα μέτρα περνούν.
Το ερώτημα, όμως, που γεννάται είναι πολύ συγκεκριμένο: Από τη στιγμή που, δικαιολογημένα, τηρούνται οι δεσμεύσεις μας έναντι της τρόικας, σε ποιο βαθμό θα μπορούσαν να τηρηθούν και οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η τρικομματική κυβέρνηση έναντι της χώρας;
Ηδη έχουν περάσει εννέα μήνες από τις εκλογές και πρέπει να ξεσκονίσουμε τα αρχεία μας για να θυμηθούμε κάποιες εξαγγελίες που έπρεπε σήμερα -εδώ και καιρό μάλλον- να είναι πραγματικότητα. Οπως ο ενιαίος φόρος ακινήτων, για τον οποίο σήμερα χύνεται πολύ πολιτικό μελάνι. Το σύστημα για την εφαρμογή του παραμένει ανέτοιμο.
Πόσο δύσκολο ήταν τελικά να οργανωθεί ένας στοιχειώδης σχεδιασμός και να μην βρισκόμαστε ακόμη εκεί από όπου ξεκινήσαμε, δηλαδή στην υπόσχεση; Η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση καταφθάνει από... πέρυσι το καλοκαίρι και, εάν είμαστε τυχεροί, ίσως μας προφτάσει φέτος το καλοκαίρι. Οσον αφορά τις ρυθμίσεις για τα ληξιπρόθεσμα χρέη στα Ταμεία και στις εφορίες, γιατί παλεύουμε για να χάσουμε αυτό που είχαμε;
Ο ΚΕΔΕ προβλέπει τις 48 δόσεις. Και τώρα θα είναι εθνική επιτυχία εάν τελικά δεχθεί η τρόικα τις 48 δόσεις. Η κλεψύδρα μετρά το χρόνο που τρέχει για όλους: τα κόμματα, την κυβέρνηση, τη χώρα, την Ευρωζώνη. Και αν υπάρχει κάτι που μάθαμε καλά τα τελευταία χρόνια, είναι ότι λεφτά και χρόνος δεν υπάρχουν...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΡΟΣ - [email protected]