Σε λίγες ημέρες η τρόικα προσγειώνεται και πάλι στην Αθήνα, έχοντας στη βαλίτσα της ένα νέο όπλο. Το μοντέλο της Κύπρου. Η ελληνική κυβέρνηση το γνωρίζει πολύ καλά, αλλά ποντάρει ότι δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί στη δική μας περίπτωση. Ξεχνά ίσως ή δεν λαμβάνει σοβαρά υπόψη ότι και οι Κύπριοι πολιτικοί πόνταραν, με το περήφανο «όχι», αλλά έχασαν. Η τράπουλα είναι σημαδεμένη.
Σε λίγες ημέρες η τρόικα προσγειώνεται και πάλι στην Αθήνα, έχοντας στη βαλίτσα της ένα νέο όπλο. Το μοντέλο της Κύπρου. Η ελληνική κυβέρνηση το γνωρίζει πολύ καλά, αλλά ποντάρει ότι δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί στη δική μας περίπτωση. Ξεχνά ίσως ή δεν λαμβάνει σοβαρά υπόψη ότι και οι Κύπριοι πολιτικοί πόνταραν, με το περήφανο «όχι», αλλά έχασαν. Η τράπουλα είναι σημαδεμένη.
Ισως να έχουν δίκιο όσοι υποστηρίζουν ότι τόσο το ΔΝΤ όσο και η Ε.Ε. δεν θα θελήσουν να υπάρξουν νέες αναταράξεις στον ευρωπαϊκό Νότο, κοντράροντας και πάλι την Ελλάδα για τις δεδομένες αστοχίες, και ως εκ τούτου θα μας αντιμετωπίσουν με συγκατάβαση. Το ερώτημα φυσικά είναι για πόσο. Γιατί και οι τροϊκανοί, όπως και η Κύπρος, δεν ξεχνούν. Αλλωστε, γνωρίζουν ότι κανένα από τα ακανθώδη θέματα δεν έχει αγγίξει μέχρι σήμερα η κυβέρνηση και είναι άγνωστο πότε θα το κάνει. Επομένως, εάν όχι τώρα, σίγουρα στην επόμενη αξιολόγηση, το επόμενο τρίμηνο, οπότε και θα έχει ομαλοποιηθεί η κατάσταση στην Κύπρο, να θυμηθούν και πάλι το… bail in.
Γι’ αυτό η κυβέρνηση πρέπει να τρέξει. Δεν έχει πλέον περιθώρια και καλό είναι να μην πιστεύει ότι υπάρχουν σύμμαχοι, αφού ο σκληρός πυρήνας του ευρώ κερδίζει σε αυτή την παρτίδα. Θα πρέπει λοιπόν το bail in να το κάνει πρώτο το οικονομικό επιτελείο, να προλάβουμε να κάνουμε πρώτοι και μόνοι μας τις αναγκαίες εσωτερικές αλλαγές. Οχι, εννοείται, στον τραπεζικό τομέα. Αλλά στο Δημόσιο, στις αποκρατικοποιήσεις, στην αξιοποίηση της περιουσίας, στις μεταρρυθμίσεις που έχουν παγώσει από το Δεκέμβριο.
Από το Μέγαρο Μαξίμου διαμηνύουν σε όλους τους τόνους ότι μόνο εφησυχασμός δεν χρειάζεται και το μόνο που παρατηρούμε, το τελευταίο τρίμηνο, είναι μια χειμερία νάρκη. Τίποτα δεν προχωρά. Είναι προτιμότερο να αντιμετωπίσουμε εμείς τα δεδομένα, πριν επιλέξει η τρόικα τη μέθοδο που θα μας επιβάλει. Πρέπει επιτέλους να υπάρξει πολιτική βούληση και αποφασιστικότητα να δουν όλοι την πραγματικότητα κατάματα. Τα έσοδα βουλιάζουν, τα ληξιπρόθεσμα εκτινάσσονται, λίγοι πληρώνουν το ΦΠΑ, στο Δημόσιο καμία δομική αλλαγή δεν έχει γίνει παρά μόνο σχέδια, η φοροδιαφυγή οργιάζει, η διαφθορά δεν έχει καταπολεμηθεί, οργανισμοί και επιχειρήσεις δεν έχουν συγχωνευτεί, αποκρατικοποιήσεις και μεταρρυθμίσεις στις καλένδες.
Πώς λοιπόν θα απαιτήσουμε τις νέες δόσεις; Παίζουμε ρώσικη ρουλέτα εδώ και καιρό και, όπως πάμε, κάποια σφαίρα θα μας βρει, αφού ούτως ή άλλως και οι Ρώσοι έχουν ποντάρει αλλού...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΡΟΣ - [email protected]