Πλήρους απασχόλησης θεωρούνται αυτοδικαίως οι συμβάσεις εργασίας μερικής απασχόλησης που εντός 15 ημερών από τη σύναψή τους δεν γνωστοποιούνται στην Επιθεώρηση Εργασίας.
Αυτό έκρινε το Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, με την υπ' αριθμ. 465/2010 απόφασή του.
Πλήρους απασχόλησης θεωρούνται αυτοδικαίως οι συμβάσεις εργασίας μερικής απασχόλησης που εντός 15 ημερών από τη σύναψή τους δεν γνωστοποιούνται στην Επιθεώρηση Εργασίας.
Αυτό έκρινε το Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, με την υπ' αριθμ. 465/2010 απόφασή του.
Όπως απεφάνθη, σύμφωνα με τη νομοθεσία, οι συμβάσεις αυτές πρέπει υποχρεωτικά να συντάσσονται εγγράφως από τον εργοδότη και τον εργαζόμενο και μέσα σε 15 ημέρες από την υπογραφή τους να γνωστοποιούνται στην Επιθεώρηση Εργασίας που είναι η έδρα της επιχείρησης.
Ειδικότερα, η αρεοπαγιτική απόφαση αναφέρει ότι «κατά την κατάρτιση της συμβάσεως εργασίας ή κατά τη διάρκειά της, ο εργοδότης και ο μισθωτός μπορούν με έγγραφη ατομική σύμβαση να συμφωνήσουν, για ορισμένο ή αόριστο χρόνο, ημερήσια ή εβδομαδιαία ή δεκαπενθήμερη ή μηνιαία εργασία, η οποία θα είναι μικρότερης διάρκειας από την κανονική (μερική απασχόληση) και ότι η συμφωνία αυτή, εφόσον μέσα σε 15 ημέρες από την κατάρτισή της δεν γνωστοποιηθεί στην οικεία Επιθεώρηση Εργασίας, τεκμαίρεται ότι καλύπτει σχέση εργασίας με πλήρη απασχόληση».
Και προσθέτει η δικαστική απόφαση ότι από τη νομοθεσία «συνάγεται ότι για την κατάρτιση της συμβάσεως μερικής απασχολήσεως απαιτείται κατά το νόμο έγγραφος τύπος, ο οποίος είναι συστατικός, η μη τήρηση δε αυτού συνεπάγεται την ακυρότητα του συγκεκριμένου όρου της σχετικής συμβάσεως».
Κατόπιν αυτών ο Άρειος Πάγος αναίρεσε απόφαση του Εφετείου Αθηνών που είχε κρίνει τα αντίθετα και ανέπεμψε την υπόθεση στο Εφετείο για νέα κρίση.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ