Έντονες ανησυχίες εκφράζονται στον ευρωπαϊκό Τύπο μετά την εκδήλωση της πρόθεσης του γαλλογερμανικού άξονα να προωθήσει ένα σύμφωνο ανταγωνιστικότητας, το οποίο θα συνοδεύεται από εκ βάθρων αναδιατάξεις στην οικονομική και κοινωνική δομή των κρατών μελών της ευρωζώνης.
Έντονες ανησυχίες εκφράζονται στον ευρωπαϊκό Τύπο μετά την εκδήλωση της πρόθεσης του γαλλογερμανικού άξονα να προωθήσει ένα σύμφωνο ανταγωνιστικότητας, το οποίο θα συνοδεύεται από εκ βάθρων αναδιατάξεις στην οικονομική και κοινωνική δομή των κρατών μελών της ευρωζώνης.
Τις επιφυλάξεις της σχετικά με το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας εκφράζει η ισπανική εφημερίδα El Pais, η οποία χαρακτηρίζει την πρωτοβουλία φιλόδοξη αλλά «επικίνδυνη για τις κοινωνικές παραδόσεις των ευρωπαϊκών κρατών».
Όπως επισημαίνει η εφημερίδα, πολλοί αναρωτιούνται τι θα μείνει από το ευρωπαϊκό μοντέλο κοινωνικής συνοχής εάν ζητήματα όπως οι μισθοί και το όριο ηλικίας παραβλεφθούν. «Ποιο θα είναι το νόημα των κοινωνικών συμφώνων που είναι σύμφυτα με την ευρωπαϊκή κουλτούρα», διερωτάται ο αρθρογράφος.
Ένα από τα «κουσούρια» που άφησε πίσω της η ύφεση είναι η εξαιρετικά κοντόφθαλμη ερμηνεία του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, το οποίο δεν εξετάζει παραμέτρους όπως η υπαιτιότητα όσων προκάλεσαν την κρίση ή ποιοι επωφελήθηκαν περισσότερο από τις συνεπαγόμενες ανισορροπίες.
«Το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας που καταρτίζεται μεταξύ Παρισιού και Βερολίνου μπορεί να αποτελέσει ορόσημο για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα», σημειώνει η γαλλική Le Monde. «Αρκεί να μην υποβίβαζαν τα υπόλοιπα κράτη μέλη και την ίδια την Κομισιόν σε απλούς θεατές», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Όσον αφορά στη γαλλογερμανική πρωτοβουλία για την ενίσχυση του ανταγωνισμού, η γερμανική Die Zeit θεωρεί πίσω από αυτή βρίσκεται η ιδέα της ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης -«μια ιδέα που είναι εξαιρετικά αντιδημοτική εδώ στη Γερμανία», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.
Από τότε που ξέσπασε η κρίση, φούντωσε ξανά ο φόβος της περαιτέρω ευρωπαϊκής ενοποίησης, υποστηρίζει η εφημερίδα. «Πολλοί Γερμανοί, όταν ακούν σήμερα τη λέξη “Ευρώπη”, τους έρχεται στο μυαλό μια κατάσταση εκτός ελέγχου. Και ολοένα λιγότεροι πιστεύουν πλέον ότι το ευρώ θα θεωρείται μια μέρα το ίδιο ασφαλές με το γερμανικό μάρκο».