Εάν η Ελλάδα δεν πείσει τις αγορές ότι μειώνει αποφασιστικά τα δημοσιονομικά της ελλείμματα και το χρέος της και ότι προωθεί τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και τη μείωση του δημόσιου τομέα της, τότε δεν θα μπορέσει να χρηματοδοτηθεί ουσιαστικά και έγκαιρα από τις αγορές για να στηρίξει τη βιωσιμότητά και την ανάπτυξή της, εκτιμούν οι αναλυτές της Alpha Bank.
Εάν η Ελλάδα δεν πείσει τις αγορές ότι μειώνει αποφασιστικά τα δημοσιονομικά της ελλείμματα και το χρέος της και ότι προωθεί τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και τη μείωση του δημόσιου τομέα της, τότε δεν θα μπορέσει να χρηματοδοτηθεί ουσιαστικά και έγκαιρα από τις αγορές για να στηρίξει τη βιωσιμότητά και την ανάπτυξή της, εκτιμούν οι αναλυτές της Alpha Bank.
Αναφερόμενοι στις αποφάσεις των ηγετών της ευρωζώνης για την Ελλάδα, οι αναλυτές της τράπεζας τις χαρακτηρίζουν σημαντικές, με την προϋπόθεση, όπως αναφέρουν, ότι θα επιτευχθούν μια σειρά γεγονότων.
Πιο συγκεκριμένα, όπως σημειώνουν, εάν η χώρα μας καταφέρει να μειώσει το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης σε επίπεδα κάτω του 7,4% του ΑΕΠ το 2011, γεγονός που είναι απολύτως εφικτό, παρά τη μη ικανοποιητική εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2011 κατά το πρώτο δίμηνο έτους καθώς και εάν καταφέρει να επιτύχει την ανάκαμψη της οικονομίας της από το δεύτερο εξάμηνο του 2011, κάτι που επίσης μπορεί να γίνει πράξη αν η κυβέρνηση προχωρήσει ταχύτατα στην υλοποίηση του ΕΣΠΑ 2007-2013, καθώς και των προγραμμάτων επενδύσεων σε συνεργασία του Δημόσιου με τον Ιδιωτικό τομέα που είναι ήδη σε εξέλιξη (αεροδρόμια, λιμάνια, Ελληνικό, Θριάσιο, κ.ά.).
Απαιτείται επίσης, προσθέτουν οι αναλυτές της τράπεζας, η υλοποίηση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων που μπορεί να διευρυνθεί έγκαιρα για να συμβάλλει περισσότερο στην ανάπτυξη τόσο το 2011 αλλά κυρίως από το 2012 και μετά. Επίσης, οι αποφάσεις του Συμβουλίου Κορυφής μπορούν να αποδειχθούν θετικές εάν η Ελλάδα μπορεί να πείσει του διεθνείς επενδυτές ότι έχει τη δυνατότητα να μειώσει ταχέως και συστηματικά το δημόσιο χρέος της από το 2013 και μετά. Ήδη, θεσπίζεται η υποχρέωση των κρατών-μελών να ακολουθούν μία μακροπρόθεσμη πολιτική δημοσιονομικής προσαρμογής έτσι ώστε ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ να μειώνεται σταδιακά κατά το 1/20 της διαφοράς του από το όριο του 60% ετησίως. Αυτό είναι δυνατόν μόνον εφόσον στο μέλλον διαμορφωθεί πρωτογενές πλεόνασμα 5-6% του ΑΕΠ (από πρωτογενές έλλειμμα 3% το 2010) σε μόνιμη βάση, όπως διασφαλίζεται με την πιστή εφαρμογή του Μνημονίου.