Όταν μιλάει κανείς για «πράσινο» αυτοκίνητο, έχει ίσως κατά νου το τελευταίο ηλεκτροκίνητο δημιούργημα κάποιου γίγαντα της αυτοκινητοβιομηχανίας. Τώρα, μια ομάδα Βραζιλιάνων επιστημόνων υποστηρίζει ότι βρήκε έναν τρόπο να συμβάλει στην κατασκευή πραγματικά «πράσινων» αυτοκινήτων με ίνες από φρούτα, όπως ο ανανάς και η μπανάνα.
Όταν μιλάει κανείς για «πράσινο» αυτοκίνητο, έχει ίσως κατά νου το τελευταίο ηλεκτροκίνητο δημιούργημα κάποιου γίγαντα της αυτοκινητοβιομηχανίας.
Τώρα, μια ομάδα Βραζιλιάνων επιστημόνων υποστηρίζει ότι βρήκε έναν τρόπο να συμβάλει στην κατασκευή πραγματικά «πράσινων» αυτοκινήτων με ίνες από φρούτα, όπως ο ανανάς και η μπανάνα.
Σύμφωνα με τους ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο, οι μπανάνες, οι καρύδες και άλλα φρούτα, περιέχουν ίνες τόσο ανθεκτικές που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να ενισχύσουν τα πλαστικά ενός αυτοκινήτου. Από πλευράς αντοχής, τις παρομοιάζουν με το κέβλαρ, όμως αντί να φτιάχνονται από πετρέλαιο ή φυσικό αέριο, αυτές οι ίνες είναι φυσικές και πέρα για πέρα ανανεώσιμες.
«Οι ιδιότητες αυτών των πλαστικών είναι απίστευτες», δήλωσε ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Αλσίντες Λεάο. «Είναι ελαφρά, αλλά πανίσχυρα: 30% ελαφρύτερα και τρεις με τέσσερις φορές ισχυρότερα» σε σχέση με το κοινό πλαστικό. Οι νανο-ίνες αυτές είναι, κατά το Λεάο, 40.000 φορές λεπτότερες από μια τρίχα μαλλιών και, ενώ η παραγωγή τους στοιχίζει πολύ, μια μικρή ποσότητα φυτικής νανο-κυτταρίνης αρκεί για να παραχθούν περίπου 45 κιλά τέτοιου πλαστικού.
Μιλώντας σε συνέδριο της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας, ο επικεφαλής των ερευνητών εξέφρασε την πεποίθηση ότι σύντομα –ακόμη και μέσα στα επόμενα δύο χρόνια- παρμπρίζ, προφυλακτήρες και άλλα τμήματα του αυτοκινήτου, θα μπορούσαν να φτιάχνονται από αυτού του είδους τις ίνες. Με τη χρήση τέτοιων υλικών, εξήγησε, το βάρος του οχήματος θα μειωνόταν, καθιστώντας το αποδοτικότερο και πιο οικονομικό.
«Μέχρι στιγμής, επικεντρωνόμαστε στην αντικατάσταση των πλαστικών του αυτοκινήτου», διευκρίνισε ο Λεάο. «Στο μέλλον όμως, ίσως κατορθώσουμε να αντικαταστήσουμε και τα μεταλλικά μέρη χρησιμοποιώντας αυτά τα υλικά από φυτική νανοκυτταρίνη». Όπως είπε εξάλλου, συνάδελφοί του αναζητούν τρόπους εφαρμογής της ίδιας τεχνολογίας στην ιατρική για την κατασκευή π.χ. προσθετικών βαλβίδων ή τεχνητών συνδέσμων.