Οικονομία & Αγορές
Παρασκευή, 25 Νοεμβρίου 2011 11:57

Economist: Το τέλος της ευρωζώνης;

«Ευρωζώνη: Αυτό είναι πράγματι το τέλος;» τιτλοφορείται το κύριο άρθρο του Economist αυτή την εβδομάδα, που σημαίνει συναγερμό για την επιβίωση της ευρωζώνης. «Αν η Γερμανία και η ΕΚΤ δεν δράσουν γρήγορα, επίκειται η κατάρρευση του ενιαίου νομίσματος», προειδοποιεί το βρετανικό περιοδικό.

«Ευρωζώνη: Αυτό είναι πράγματι το τέλος;» τιτλοφορείται το κύριο άρθρο του Economist αυτή την εβδομάδα, που σημαίνει συναγερμό για την επιβίωση της ευρωζώνης. «Αν η Γερμανία και η ΕΚΤ δεν δράσουν γρήγορα, επίκειται η κατάρρευση του ενιαίου νομίσματος», προειδοποιεί το βρετανικό περιοδικό.

«Χωρίς μια δραματική αλλαγή διάθεσης από την ΕΚΤ και τους Ευρωπαίους πιστωτές, το ενιαίο νόμισμα μπορεί να διασπαστεί μέσα σε εβδομάδες. Διάφορα γεγονότα, από την κατάρρευση μιας μεγάλης τράπεζας μέχρι την πτώση μιας κυβέρνησης μέχρι περισσότερες αποτυχημένες εκδόσεις ομολόγων, μπορεί να προκαλέσουν την κατάρρευσή του. Την τελευταία εβδομάδα του Ιανουαρίου, η Ιταλία πρέπει να αναχρηματοδοτήσει πάνω από 30 δισ.ευρώ σε ομόλογα. Αν οι αγορές δεν αγοράσουν και η ΕΚΤ δεν αντιδράσει, ο τρίτος μεγαλύτερος πιστωτής στον κόσμο μπορεί να εξαναγκαστεί σε χρεοκοπία», όπως αναφέρεται.

Σύμφωνα με το περιοδικό, ο συνδυασμός λιτότητας και κατάρρευσης της εμπιστοσύνης των επενδυτών και των καταναλωτών, θα οδηγήσει σε ύφεση της τάξης του 2% το 2012 στην ευρωζώνη. Στη συνέχεια ακολουθεί ο φαύλος κύκλος της ύφεσης που διευρύνει τα δημοσιονομικά ελλείμματα, διογκώνει το δημόσιο χρέος και τροφοδοτεί την αντίθεση του κόσμου στη λιτότητα και τις μεταρρυθμίσεις. «Ο φόβος των επιπτώσεων θα οδηγήσει τους επενδυτές ακόμα πιο γρήγορα προς τις εξόδους», επισημαίνεται.

«Προηγούμενες χρηματοπιστωτικές κρίσεις καταδεικνύουν ότι αυτή η κατρακύλα μπορεί να σταματήσει μόνο με τολμηρές πολιτικές για την ανάκτηση της εμπιστοσύνης των αγορών. Ωστόσο οι πολιτικοί της Ευρώπης μοιάζουν να μην μπορούν ή να μην θέλουν να είναι αρκετά τολμηροί», αναφέρει το άρθρο.

Ο Economist τάσσεται υπέρ της ανάληψης ρόλου δανειστή έσχατης ανάγκης από την ΕΚΤ και έκδοσης ενός είδους κοινού ομολόγου που θα καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη των αγορών.