«"Το ευρώ μετά από την πρόσφατη κρίση στην Ελλάδα, δεν είναι αυτό που ήταν", επισημαίνει ο Ούλριχ Λόιχτμαν, ειδικός στις επενδύσεις συναλλάγματος.
Και αυτό διότι η κατάσταση στην Ελλάδα άρχισε να ξυπνάει στους επενδυτές τη γενική αμφισβήτηση της δομής και της λειτουργίας της ΟΝΕ. Τα ερωτηματικά τους αυξάνονται και αναρωτιούνται πως μπορεί να λειτουργεί η ενιαία οικονομική και νομισματική ένωση, εφόσον υπάρχουν τόσο διαφορετικές ποιότητες στην οικονομική ανάπτυξη; Από τη μια η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία και από την άλλη η Γερμανία και η Γαλλία. Έτσι ελλοχεύει ο κίνδυνος οι ανησυχίες αυτές να κυριαρχήσουν και να πιέσουν το ευρώ προς τα κάτω, όπως είχε γίνει στην αρχή της εισαγωγής του, όταν η ισοτιμία ευρώ – δολαρίου άγγιζε μόλις τα 90 σεντς. Οι αριθμοί της αμερικανικής Εποπτικής Επιτροπής του χρηματιστηρίου δείχνουν ότι οι επενδυτές άρχισαν να αλλάζουν γνώμη και οι χρηματιστές που επενδύουν σε φθηνό χρήμα και ύποπτη κερδοφορία βλέπουν το δολάριο πιο θετικά από το ευρώ. Το ίδιο συμβαίνει με το ελβετικό φράγκο και την βρετανική λίρα. Η πορεία τους είναι ανοδική ως προς το ευρώ.
Όμως το δολάριο χρησιμοποιήθηκε μέχρι πρότινος σαν φθηνό χρήμα (carry trades), εάν αλλάξει αυτή η τάση και μετατοπιστεί προς το γιεν, όπως διαφαίνεται αυτή τη στιγμή λόγω των χαμηλών επιτοκίων της Ιαπωνίας, τότε θα ενισχυθεί το δολάριο.
¶ρα το επιχείρημα ότι η Ελλάδα είναι εκείνη που αποδυναμώνει το ευρώ ευσταθεί μόνον σε συνδυασμό με εκείνο του φθηνού χρήματος και της κατάστασης στην Ιαπωνία. Ο Αντρέας Ρέες, επικεφαλής οικονομολόγος στην Unicredit, που μελετά την ανάπτυξη των αμερικανικών πολιτειών και τις συγκρίνει με εκείνη των κρατών – μελών της Ε.Ε. καταλήγει στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει καμία ουσιαστική διαφορά. Το πρόβλημα όμως σε τέτοιες περιπτώσεις είναι, ότι η δυναμική παίζει καθοριστικό ρόλο και πολλές φορές δεν μπορεί να ανατραπεί». (ανάλυση της γερμανικής Die Welt)
DEUTSCHE WELLE