Γ. Παπανδρέου: Στόχος κερδοσκοπικών επιθέσεων η Ελλάδα

Δεν έχουμε πάρει τα μαθήματα που θα έπρεπε από την παγκόσμια οικονομική κρίση, δήλωσε από το βήμα του συνεδρίου του Economist ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου.

«Αν και είπαμε ποτέ πια, ελάχιστα βήματα έχουν γίνει μέχρι τώρα σε παγκόσμιο επίπεδο». Όπως είπε ο κ. Παπανδρέου μέτρα δεν έχουν ουσιαστικά ληφθεί ή δεν είναι επαρκή. «Οι αγορές συνεχίζουν να έχουν το προβάδισμα απέναντι στην πολιτική», είπε χαρακτηριστικά.

Αναφερόμενος στα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων στις διεθνείς αγορές, ο Πρωθυπουργός τόνισε ότι «είναι οξύμωρο το γεγονός ότι, παρά τα δικά μας τραγικά λάθη η τύχη μας ορίζεται από οίκους αξιολόγησης ή κερδοσκοπικούς οίκους, που έχουν μέρος της ευθύνης για τη φούσκα που οδήγησε στην παγκόσμια κρίση».

«Αιτία για την επίθεση που δεχόμαστε είναι οι οικονομικές δυσκολίες που προκύπτουν από γνωστές χρόνιες διαρθρωτικές αδυναμίες», συμπλήρωσε.

Όσο για το ΠΣΑ, ο κ. Παπανδρέου δήλωσε ότι είναι ένα «σχέδιο που περιγράφει με λεπτομέρεια τις πολιτικές και τα μέτρα που θα βγάλουν τη χώρα από το αδιέξοδο - δεν μιλάμε για την απλή περικοπή μισθών, αλλά για βαθιές διαρθρωτικές αλλαγές, για αλλαγή βιώσιμη η αλλαγή και όχι προσωρινή».

«Το ΠΣΑ έχει στόχο να απελευθερώσει τη χώρα μας από το βραχνά αυτών των επιθέσεων να απελευθερώσει τις δυνατότητες της χώρας. Το σχέδιο είναι η απάντηση στα προβλήματα όχι μόνο τα σημερινά αλλά και για το μέλλον», είπε ο πρωθυπουργός.

«Θα πετύχουμε τη δημοσιονομική διόρθωση, αλλά αν δεν υπάρξει ανάπτυξη η διόρθωση δεν θα είναι βιώσιμη», τόνισε.

Ο κ. Παπανδρέου επανέλαβε ότι η χώρα πάσχει κυρίως από έλλειμμα αξιοπιστίας. «Είμαστε αποφασισμένοι να εφαρμόσουμε το ΠΣΑ κατά γράμμα», είπε, για να συμπληρώσει ότι «για πρώτη φορά οι Ελληνες είναι τόσο έτοιμοι να συμμετέχουν».

Ολόκληρη η ομιλία

Κυρίες και κύριοι, ευχαριστώ θερμά για την πρόκληση και πρόσκληση στο Συνέδριό σας.

Χαίρομαι διπλά που είμαι εδώ, γιατί είναι ευκαιρία να συναντήσω και το φίλο μου, τον Joseph Stiglitz, ο οποίος είναι ένας σπουδαίος οικονομολόγος, Νομπελίστας, φίλος, και προσωπικός, αλλά και της χώρας μας, της Ελλάδας, την οποία γνωρίζει κι έχει βέβαια παράσχει πολύ σημαντική βοήθεια τα τελευταία χρόνια, και ιδιαίτερα μετά την οικονομική κρίση, στις σκέψεις μας, της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, που όπως ξέρετε αριθμεί πάνω από 160 κόμματα σε όλο τον κόσμο.

Ο Joseph Stiglitz είναι ένας οικονομολόγος με καθοριστική συμβολή μέσω του έργου του, μέσω της σκέψης του, αλλά και μέσω της ενεργούς δράσης του, στη διαμόρφωση του περιεχομένου της οικονομικής πολιτικής διεθνώς.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, με τις παρεμβάσεις του εστιάζει στην ουσία της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης, στη νέα τάξη πραγμάτων που διαμορφώνεται σε διεθνές επίπεδο. Είναι μία φωνή ιδιαίτερα χρήσιμη, παρότι ίσως μειοψηφική, που κερδίζει όμως καθημερινά έδαφος στη σημερινή εποχή. Και οι πρόσφατες ανακοινώσεις του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, του Μπάρακ Ομπάμα, γύρω από το τραπεζικό σύστημα, αυτό το επιβεβαιώνουν.

Θέλω λοιπόν να συγχαρώ τους διοργανωτές για την επιλογή του θέματος, διότι δικαιούμαστε πράγματι να αναρωτηθούμε, αν είμαστε σε φάση πραγματικής εξόδου από την κρίση. Δικαιούμαστε κυρίως να αναρωτηθούμε, για το αν η διαφαινόμενη ανάκαμψη και έξοδος από την κρίση, θα είναι βιώσιμη και διατηρήσιμη, αλλά και κατά πόσο βγάλαμε όλοι μας τα αναγκαία συμπεράσματα απΆ αυτή την πρωτοφανή παγκόσμια κρίση, την μεγαλύτερη των τελευταίων δεκαετιών.

Κατά πόσο τα κράτη, η Διεθνής Κοινότητα, οι Διεθνείς Οργανισμοί, λάβαμε όλοι μαζί τα αναγκαία μέτρα για να θεραπεύσουμε τα αίτια που οδήγησαν στην τεράστια αυτή κρίση. Φοβάμαι πως η απάντηση, τουλάχιστον μέχρι σήμερα είναι, μάλλον όχι. Παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις, που ακούγαμε κατά κόρον πριν ένα χρόνο, όταν μας έλεγαν πως ποτέ ξανά δεν θα αφήσουμε τις τύχες μας στο έλεος των αδηφάγων και αδιαφανών πολλές φορές αγορών, τύπου Καζίνο, των κάθε λογής κερδοσκόπων, που παίζουν με εικονικές αξίες εις βάρος των κοινωνιών μας, φαίνεται ότι ελάχιστα βήματα έχουν γίνει μέχρι σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο.

Παρά το ότι οι περισσότεροι έλεγαν, μόλις πριν ένα χρόνο, πως ο κόσμος δεν θα είναι ποτέ ίδιος, η πραγματικότητα είναι δυστυχώς, ότι υπό το βάρος της κυριαρχίας, θα έλεγα συντηρητικών και κατεστημένων, αλλά και ιδεοληψιών, δεν έχουν ουσιαστικά ληφθεί μέτρα και όσα έχουν ληφθεί είναι βεβαίως ανεπαρκή.

Με τα πρώτα δείγματα περιορισμού της κρίσης, πολύ γρήγορα όλοι είπαμε «business as usual», μία από τα ίδια δηλαδή. Παράλληλα όμως, απλοί πολίτες έχουν υποστεί σοβαρές συνέπειες, η ζωή εκατοντάδων εκατομμυρίων σκληρά εργαζόμενων πολιτών ανά τον κόσμο βρέθηκαν σε συνθήκες ανεργίας, με μεγάλες περικοπές αποδοχών και με αβέβαιο μέλλον.

Απουσίασε η τόλμη, η πολιτική βούληση να θέσουμε αποφασιστικούς κανόνες και ρυθμίσεις ακόμα και στις πιο παρασιτικές μορφές του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Καθοριστικές για το μέλλον θα είναι και οι επόμενες συναντήσεις των G-20, ένας θεσμός που, όπως μας λέει και ο Joseph Stiglitz, που δούλεψε και εκ μέρους του ΟΗΕ, θα έπρεπε να αναμορφωθεί, για να είναι πιο αντιπροσωπευτικός των χωρών του πλανήτη μας.

Παρά ταύτα, παίζει έναν καθοριστικό ρόλο και οι αποφάσεις των επόμενων συναντήσεών τους θα είναι κι αυτές σημαντικές. Όπως θα είναι σημαντικές και οι συζητήσεις που θα έχουμε την επόμενη εβδομάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο Συμβούλιο Κορυφής, γύρω από την διεθνή, αλλά και την ευρωπαϊκή διάσταση της οικονομικής κρίσης.

Συμπερασματικά, έχουμε δει την αδιαφάνεια ενός χρηματοπιστωτικού συστήματος. Αυτό παραμένει κυρίαρχο. Και βεβαίως, οι αγορές συνεχίζουν να έχουν το προβάδισμα απέναντι στην πολιτική. Θα συνταχθώ επίσης με μια άλλη φωνή, του Χουάν Σομάβια, του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας, που λέει, ναι, να σώσουμε τις Τράπεζες, αλλά να σώσουμε και τις δουλειές, την εργασία. Και αυτό νομίζω είναι πολιτικό χρέος, αλλά και οικονομική επιταγή, για να μπορέσουμε να φύγουμε από έναν φαύλο κύκλο, ή για να μην μπούμε σε ένα νέο φαύλο κύκλο ύφεσης και ανισότητας και πιθανώς κοινωνικών εκρήξεων.

Θα ήθελα να τονίσω επίσης, πως είναι ίσως οξύμωρο ότι, παρά τις εξαγγελίες, ήταν και συντηρητικές κυβερνήσεις που διόγκωσαν τα ελλείμματα, είτε εδώ, στη χώρα μας, είτε στις Ηνωμένες Πολιτείες του κ. Μπους, που δημιούργησαν όμως και ανέδειξαν ένα πρόβλημα, που πέρα από οικονομικό, είναι και πολιτικό.

Δεν είναι αποκλειστικά οικονομικό το πρόβλημα, που έχουμε σήμερα. Είναι ένα επιφαινόμενο ενός πολιτικού συστήματος, που είχε αιχμαλωτιστεί από ισχυρά συμφέροντα, τα οποία δυστυχώς εξασφάλιζαν με αδιαφάνεια, τεράστια προνόμια και το πράσινο φως για εύκολη κερδοσκοπία, χωρίς εποπτεία και με μια τεράστια αναδιανομή πλούτου, μέσα απΆ αυτό το σύστημα, εις βάρος των φτωχότερων και της μεσαίας τάξης.

Αυτή η αναδιανομή δημιούργησε ανισότητα και στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και σε διεθνές επίπεδο, ανισότητα που επέτεινε ακόμα περισσότερο την χρηματοπιστωτική κρίση, με τον έντονο δανεισμό πάρα πολλών στρωμάτων, ιδιαίτερα των φτωχότερων και της μεσαίας τάξης, για να μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα, για βασικές τους ανάγκες.

Είναι, λοιπόν, οξύμωρο, το ξανατονίζω, παρά τα δικά μας τραγικά λάθη σήμερα στην Ελλάδα, η τύχη μας να ορίζεται μεταξύ άλλων από αποφάσεις οίκων αξιολόγησης, πολλές φορές και κερδοσκοπικών οίκων, αυτών των ίδιων που είχαν την ευθύνη, πρώτα απΆ όλα, της μη διάγνωσης της κρίσης, των προβλημάτων του συστήματος, αλλά και την ευθύνη της δημιουργίας αυτής της φούσκας που έσκασε σε βάρος τόσων πολλών και της πραγματικής οικονομίας.

Βέβαια, η Ελλάδα, με δική της ευθύνη, με την ακρίβεια και την ευθύνη της προηγούμενης κυβέρνησης, βρίσκεται στο επίκεντρο μιας πρωτοφανούς κερδοσκοπικής επίθεσης, που δεν αφορά μόνο εμάς. Πολλοί στοιχηματίζουν στην χρεοκοπία χωρών, άλλοι στοιχηματίζουν στην ισοτιμία ευρώ – δολαρίου, αλλά το αποτέλεσμα είναι γνωστό: Να στραγγαλίζεται η οικονομία, με εκτίναξη των λεγόμενων spreads σε απολύτως αδικαιολόγητα επίπεδα, σε σχέση με την πραγματική κατάσταση της οικονομίας μας, κυρίως με τις προοπτικές της οικονομίας, με βάση το πράγματι σοβαρό, ριζοσπαστικό και ιδιαίτερα φιλόδοξο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, αλλά και Ανασυγκρότησης της χώρας, που έχουμε εκπονήσει και έχει τύχει θετικών σχολίων από όλους τους νηφάλιους και αντικειμενικούς αναλυτές.

Και όπως είπατε, το θέμα της αξιοπιστίας για μας είναι το βασικό έλλειμμα. ΓιΆ αυτό ακριβώς, έχουμε προχωρήσει με διαφάνεια στη δημιουργία εκείνων των θεσμών, με τους οποίους θα δείξουμε στην Διεθνή Κοινότητα, ιδιαίτερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι αυτά που λέμε τα εννοούμε και, ότι οι αριθμοί, οι δείκτες τους οποίους παρουσιάζουμε, είναι ειλικρινείς, όπως και η προσπάθειά μας και η βούλησή μας να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση.

Οι επιθέσεις που δεχόμαστε βεβαίως πατούν πάνω σε διαχρονικά προβλήματά μας, για να διογκώσουν το μέγεθος της κρίσης και με αυτό τον τρόπο, να υπάρξει και η εύκολη κερδοσκοπία, σε βάρος της χώρας μας.

Η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση δεν επηρέασε σε πρώτη φάση την ελληνική οικονομία, στο μέγεθος που επηρέασε άλλες χώρες, διότι το δικό μας τραπεζικό σύστημα δεν είχε εκτεθεί, όπως άλλα τραπεζικά συστήματα στα λεγόμενα τοξικά ομόλογα. Και αυτό νομίζω είναι ένα δείγμα υγείας, για το οποίο μπορούμε να είμαστε περήφανοι, παρά το ότι η κρίση των υπολοίπων χωρών έχει σήμερα και τα απόνερά της στη χώρα μας.

Φίλες και φίλοι, αιτία για την επίθεση αυτή, είναι πραγματικά οι οικονομικές δυσκολίες που προκύπτουν από γνωστές, χρόνιες διαρθρωτικές αδυναμίες. ΓιΆ αυτό, είναι εθνική επιταγή να μπορέσουμε αυτές τις αδυναμίες να τις ανατρέψουμε, να τις θεραπεύσουμε.

Αφορούν καταρχήν το δημοσιονομικό πρόβλημα που γιγαντώθηκε, δυστυχώς από συνειδητές επιλογές προηγούμενων καταστάσεων. Η απραξία και η ανευθυνότητα των τελευταίων ετών, μας έφερε σε αδυναμία και σε μεγάλη τρικυμία. Η Ελλάδα έμεινε ευάλωτη, απροστάτευτη, αλλά όχι χωρίς μεγάλες δυνατότητες. Και αυτό νομίζω είναι το θετικό, ότι η χώρα μας έχει δυνατότητες και, η κατάσταση που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα και η οικονομία της, δεν είναι αυτό που της αξίζει. Σε καμιά περίπτωση δεν είναι αυτό που αξίζει στους πολίτες, σε αυτό τον τόπο, στη ιστορική μας διαδρομή.

Πιστεύω ακράδαντα πως η Ελλάδα είναι μια χώρα με τεράστιες δυνατότητες και η ελληνική κοινωνία είναι μια κοινωνία με τεράστιες δυνάμεις. Η Ελλάδα είναι μια χώρα, ισότιμο μέλος μιας ισχυρής Νομισματικής Ένωσης, μιας μοναδικής Ένωσης κρατών με αυτά τα χαρακτηριστικά, όπως της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η Ελλάδα σήμερα έχει μία Κυβέρνηση με ισχυρή εντολή, με ισχυρή βούληση, με συγκεκριμένο σχέδιο, για να βάλει την οικονομία σε μια νέα πορεία και να τη βγάλει από το σημερινό αδιέξοδο, το συντομότερο. Ένα σχέδιο, που περιγράφει με λεπτομέρεια τις πολιτικές και τα μέτρα που θα στηρίξουν αυτή την προσπάθεια. Ένα σχέδιο, που επιτακτικά εφαρμόζεται και θα εφαρμόζεται με την μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα που επιτρέπουν οι δημοκρατικοί μας θεσμοί.

Είναι η μεγαλύτερη προσπάθεια από εκείνη που οποιαδήποτε άλλη χώρα έχει καταβάλει, διότι δεν μιλάμε απλώς για την απλή περικοπή κάποιων επιδομάτων και μισθών, μιλάμε και για βαθιές αλλαγές, θεσμικές, ανασυγκρότησης του κράτους. Και αυτό είναι βαθύτερο, δυσκολότερο, αλλά θα έλεγα και μεγαλύτερης και ουσιαστικότερης βιωσιμότητας. Είναι βιώσιμη αυτή η αλλαγή που κάνουμε, δεν είναι προσωρινή.

Είναι μια προσπάθεια, που έχει ως βάση την αποφασιστικότητά μας να ξεπεράσουμε προβλήματα στο συντομότερο χρονικό διάστημα. Μια προσπάθεια που είναι ανάλογη και του μεγέθους του προβλήματος, γιατί εμείς είμαστε εκείνοι που αναγνωρίσαμε το πρόβλημα πρώτοι.

Εμείς μιλούσαμε επί χρόνια για το πρόβλημα, όταν κάποιοι το έκρυβαν κάτω απΆ το χαλί. Αυτό που δεν ήταν δυνατόν βεβαίως να φανταστούμε, ήταν το απόλυτο μέγεθος του οικονομικού, αλλά κυρίως του διαρθρωτικού προβλήματος, που συστηματικά επιχειρούσαν κάποιοι να κρύψουν.

Η σημερινή Κυβέρνηση της Ελλάδας βγήκε με θάρρος και περιέγραψε το μέγεθος του προβλήματος. Και κοιτάμε κατάματα το πρόβλημα, για να βρούμε και να προωθήσουμε συστηματικά τις λύσεις. Λύσεις δύσκολες, λύσεις όμως που διαμορφώνουμε και μέσα από διαβούλευση, λύσεις που μπορεί να φέρουν αντιδράσεις σε καταστάσεις βολεμένες, αλλά που είναι κατά το δυνατόν δίκαιες, οι πιο δίκαιες, αλλά και οι πιο κατάλληλες για να σταματήσει αυτή η πρωτόγνωρη επίθεση στην αξιοπρέπεια της χώρας μας.

Το Πρόγραμμα Σταθερότητας, Ανάπτυξης και Ανασυγκρότησης έχει ως στόχο να απελευθερώσει τη χώρα μας από το βραχνά αυτών των επιθέσεων, να απελευθερώσει τις δυνάμεις και δυνατότητες που έχει ο λαός μας, ο παραγωγικός ιστός της χώρας, να μας απελευθερώσει πράγματι από τις δουλείες και τις αντιλήψεις του παρελθόντος.

Αυτό το Πρόγραμμα, το καταθέσαμε πριν από 15 μέρες στη Βουλή και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και είναι η απάντηση στα προβλήματα, όχι μόνο τα σημερινά, αλλά και για το μέλλον. Έχει ως βασικό στόχο τη μείωση του ελλείμματος κάτω από το 3% του ΑΕΠ, που θέτει το Σύμφωνο Σταθερότητας, και αυτό μέσα σε τρία χρόνια, δηλαδή έως το 2012.

Είναι Πρόγραμμα για να αποκλιμακωθεί το χρέος, κυρίως όμως είναι και Πρόγραμμα ριζικών αλλαγών, για να αντιμετωπίσουμε όχι το σύμπτωμα, αλλά τη ρίζα των προβλημάτων. Να γίνουν πράξη οι μεγάλες τομές και αλλαγές στο οικονομικό σύστημα, στη δημοσιονομική διαχείριση, στη λειτουργία του κράτους, στην παραγωγή και στην ανάπτυξη.

Είναι η βάση για να προχωρήσει η χώρα αξιόπιστα, βιώσιμα, με διαφάνεια και σε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, αυτό της πράσινης βιώσιμης ανάπτυξης. Είναι η βάση προγραμματισμού μας για μια τριετία, στη διάρκεια της οποίας η Ελλάδα θα διορθώνει τα λάθη της και οι πολίτες θα μπορούν πια να χτίσουν τις βάσεις για την πρόοδο, τη δική τους, αλλά και της χώρας τους.

Ξέρουμε ότι για να προχωρήσουμε βιώσιμα, για να μπούμε σε μια πορεία, στην οποία οι πολίτες δεν θα συνεχίσουν στο διηνεκές να φορτώνονται χρέος, το ίδιο πρέπει να γίνει και σε ό,τι αφορά το κράτος. Η χώρα δεν μπορεί να παραμείνει έρμαιο των δανειστών της και των άγριων ανέμων των διεθνών αγορών. Πρέπει να μπορούμε εμείς να καθορίζουμε την τύχη μας, την πορεία μας. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα μιας χώρας που θέλει να ορίζει η ίδια τη δική της πορεία.

Το Πρόγραμμά μας έχει βάλει τον απαραίτητο στόχο να διορθώσουμε τα τεράστια ελλείμματα, ελλείμματα που δημιουργεί η σπατάλη και η πελατειακή διόγκωση στο δημόσιο τομέα. Αυτό είναι αρνητικό για την Ελλάδα, αλλά είναι και θετικό για τα περιθώρια που έχουμε. Διότι στη χώρα μας, έχουμε ένα τεράστιο περιθώριο σπατάλης χρημάτων, που όμως σήμερα προέρχονται από την πελατειακή διαχείριση και την διαφθορά.

Δυστυχώς, αυτό είναι ένα πολύ αρνητικό χαρακτηριστικό της οικονομίας και του πολιτικού συστήματος. Όμως, η θεραπεία ακριβώς αυτού του πελατειακού συστήματος, αλλά και της διαφθοράς, που εκτίναξε τα κόστη στα νοσοκομεία μας στα 7 δις, με εκθέσεις του ΟΟΣΑ να λένε ότι είναι οίκος διαφθοράς τα νοσοκομεία μας, κάτι για το οποίο δεν μπορούμε να είμαστε περήφανοι, μας δίνει και τα περιθώρια για να μπορέσουμε και να μειώσουμε τα ελλείμματα, και να νοικοκυρέψουμε την οικονομία μας, και τα ευρώ του Ελληνικού λαού να πάνε πραγματικά σε εκείνες τις υπηρεσίες, που είναι απαραίτητες για να γίνουμε ανταγωνιστικοί και να διαμορφώσουμε ένα σοβαρό κράτος δικαίου, ένα σοβαρό κοινωνικό κράτος.

Να επενδύσουμε δηλαδή στην εκπαίδευση, στην υγεία, στη στήριξη της έρευνας και της τεχνολογίας, μαζί με την αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων, καθώς και στην υποστήριξη και τη διευκόλυνση των αναγκαίων αλλαγών στο παραγωγικό μας πρότυπο και, παράλληλα, σε μία πιο δίκαιη αναδιανομή του εισοδήματος μέσα από το φορολογικό σύστημα.

Και το λέμε αυτό, διότι εάν δεν στηριχθεί και η ανάπτυξη, η δημοσιονομική προσαρμογή που επιχειρούμε να κάνουμε, και θα πετύχουμε -όσο μεγάλη και να είναι η προσπάθεια, θα την πετύχουμε αυτή τη δημοσιονομική διόρθωση- δεν θα είναι βιώσιμη.

Γι' αυτό, για εμάς, η δημοσιονομική σταθερότητα συμβαδίζει με τις διαρθρωτικές αλλαγές και στην ανάπτυξη, με μεγάλες περικοπές δαπανών από δράσεις αντιπαραγωγικές, όπως οι δαπάνες λειτουργίας και κατανάλωσης τους κράτους, ώστε να ενισχυθούν οι δαπάνες που πραγματικά συνεισφέρουν στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, όπως οι επενδύσεις στο μοντέλο της πράσινης ανάπτυξης, που είναι για εμάς ένα συγκριτικό πλεονέκτημα και το μέλλον της χώρας μας.

Συμβαδίζει και με τη μείωση του δημοσίου τομέα, εκεί όπου δεν χρειάζεται, καταργώντας ή συγχωνεύοντας για παράδειγμα δημόσιους φορείς, που δεν είναι χρήσιμοι για την εξυπηρέτηση του πολίτη, που πολλές φορές δημιουργήθηκαν για πελατειακούς λόγους, ή που έχουν πλέον εκπληρώσει τον στόχο τους και δεν είναι πια χρήσιμοι.

Παράλληλη, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να προωθήσουμε αρχές και αξίες. Αρχές και αξίες, που θα επαναφέρουν την ασφάλεια, τη σιγουριά στους πολίτες, στους εργαζόμενους, στους επιχειρηματίες, σε όλες τις δημιουργικές δυνάμεις της χώρας.

Αρχές και αξίες, όπως είναι η διαφάνεια, όπως είναι η αξιοκρατία, η αξιολόγηση, η λογοδοσία. Αρχές, όπως και η δικαιοσύνη στο φορολογικό σύστημα, όπου χρειάζεται να διαμορφώσουμε και να εμπεδώσουμε μια φορολογική συνείδηση, διότι ακόμη και να φτάσουμε μόνο στα επίπεδα της φοροδιαφυγής του 2003, που ήταν πολύ μικρότερη, το πρόβλημά μας στο έλλειμμα θα είναι μικρότερο.

Ο αγώνας συμβαδίζει και με μια εθνική προσπάθεια ανάκτησης της αξιοπιστίας μας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας μας δεν είναι τόσο το οικονομικό, όσο το έλλειμμα αξιοπιστίας. Αξιοπιστίας για τα αυτονόητα, όπως οι αριθμοί που περιγράφουν την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο προϋπολογισμός και η οικονομία.

Αξιοπιστία στις πολιτικές με σταθερότητα, με αποφασιστικότητα στην υλοποίησή τους. Και είμαστε αποφασισμένοι, το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης να το εφαρμόσουμε κατά γράμμα, με σταθερότητα και με επιμονή. Αξιοπιστία, ώστε όλοι να γνωρίζουν τους κανόνες. Κανόνες που είναι δίκαιοι, αλλά και ισχύουν για όλους.

Διότι όταν δεν υπάρχουν κανόνες που ισχύουν για όλους -και αυτό ήταν το πρόβλημα και της γραφειοκρατίας και της πελατειακής αντίληψης, ακόμα περισσότερο και της διαφθοράς- δεν μπορεί κανείς να επενδύσει, να προγραμματίσει. Από την ελληνική οικογένεια, μέχρι και μια ξένη επένδυση. Είναι αντικίνητρο, είναι εμπόδιο.

Γι' αυτό, οι κανόνες είναι βάση της αξιοπιστίας και της ίδιας της οικονομικής ανάπτυξης, της εμπιστοσύνης που θα έχει πια ένας επενδυτής, ο απλός επενδυτής που επενδύει σε μια κατοικία, μέχρι και ο μεγάλος επενδυτής, που θα έρθει από το εξωτερικό για να επενδύσει.

Έτσι, αυτοί οι θεσμοί αξιοπιστίας είναι βασικοί για να μπορέσουμε να αλλάξουμε και το επενδυτικό κλίμα στη χώρα μας.

Όπως κατανοείτε, για πρώτη φορά η χώρα μας χρειάζεται να κάνει τόσα πολλά μέσα σε τόσο λίγο χρόνο και, βέβαια, και σε τόσο δύσκολες συνθήκες.

Όμως, για πρώτη φορά, η Ελλάδα είναι τόσο αποφασισμένη και τόσο σίγουρη, ότι μπορεί να αλλάξει και να προχωρήσει μπροστά. Για πρώτη φορά, οι Έλληνες είναι τόσοι έτοιμοι να συνεισφέρουν και, για πρώτη φορά, συμμετέχουν τόσο έντονα σε αυτή την προσπάθεια.

Η Κυβέρνηση και εγώ προσωπικά, είμαστε αποφασισμένοι, δεν κρύβουμε το πρόβλημα, το λύνουμε. Και είμαστε σίγουροι ότι η προσπάθεια που κάνει σήμερα η Ελλάδα θα αναγνωριστεί και θα αποδώσει καρπούς.

Σας ευχαριστώ.