Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δείχνει ως διέξοδος στην Ελλάδα, αναφέρει ο καθηγητής οικονομίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης Νουριέλ Ρουμπινί, σε άρθρο του που αναδημοσιεύει η Βελγική γαλλόφωνη εφημερίδα L’Echo με τίτλο «Η Ελλάδα έχει κυρίως ανάγκη από το ΔΝΤ».
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δείχνει ως διέξοδο στην Ελλάδα ο καθηγητής οικονομίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης Νουριέλ Ρουμπινί, σε άρθρο του που αναδημοσιεύει η Βελγική γαλλόφωνη εφημερίδα L’Echo με τίτλο «Η Ελλάδα έχει κυρίως ανάγκη από το ΔΝΤ».
Ο Νουριέλ Ρουμπινί αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι η Ελλάδα και οι άλλες τρεις χώρες που συγκαταλέγονται στα λεγόμενα “pigs” (Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ελλάδα και Ισπανία), υποφέρουν από το διπλό πρόβλημα ενός μεγάλου δημόσιου χρέους και ενός εξωτερικού χρέους, κάτι που δεν κάνει την κατάστασή τους βιώσιμη. Σύμφωνα με τον Ν. Ρουμπινί, η ένταξη αυτών των χωρών στο ευρώ και η σύγκλιση τιμών έσπρωξε την απόδοση των ομολόγων τους στο επίπεδο των γερμανικών ομολόγων, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μία υπερβολική ανάπτυξη και κατανάλωση. Επιπλέον, επισημαίνεται ότι οι οικονομίες αυτές υποφέρουν από πτώση των εξαγωγών τους εξαιτίας των υπερβολικά χαμηλών μισθών στην Ασία.
Σύμφωνα με τον Ν. Ρουμπινί, ένα πρόγραμμα που θα προερχόταν από το ΔΝΤ θα βελτίωνε σημαντικά την αξιοπιστία μιας πολιτικής μείωσης των δαπανών και διαρθρωτικών αλλαγών. Αντίθετα, τονίζει ο αρθρογράφος, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα μπορούσε να επιβάλει δημοσιονομικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις μέσω χρηματοδότησης από την Ε.Ε. ή από την ΕΚΤ, αλλά δεν θα αρκούσε για την αποκατάσταση της αξιοπιστίας της πολιτικής του κράτους. Παράλληλα, σημειώνει ο Ν. Ρουμπινί, οι αγορές θα έμεναν διστακτικές, ιδίως εάν τα μέτρα οδηγούσαν σε διαδηλώσεις, απεργίες ή σε κοινοβουλευτική αταξία. Γι ‘ αυτό το λόγο ένα επίσημο πρόγραμμα από το ΔΝΤ, καταλήγει ο αρθρογράφος, θα ήταν πιο κατάλληλο, γιατί η βοήθειά του
δίνεται τμηματικά και κάτω από προϋποθέσεις για την εφαρμογή των μέτρων που έχει πάρει το κράτος.
Μέχρι στιγμής, σχολιάζει, τόσο οι ελληνικές αρχές όσο και η Ε.Ε. έχουν αρνηθεί ότι έχουν ανάγκη μία τέτοια βοήθεια, φοβούμενες ότι αυτό θα αποτελούσε ένδειξη αδυναμίας και θα οδηγούσε στιγματισμό. Αυτό όμως, τονίζει ο Ν. Ρουμπινί, είναι μεγάλο λάθος, σημειώνοντας ότι οι διαρθρωτικές αλλαγές και οι προσαρμογές σε επίπεδο προϋπολογισμού, χωρίς την κατάλληλη χρηματοδότηση είναι περισσότερο εύθραυστες και κινδυνεύουν να αποτύχουν.
Ο αρθρογράφος καταλήγει λέγοντας ότι ήδη οι διεθνείς αγορές φοβούνται ότι ο κίνδυνος θα μπορούσε να εξαπλωθεί από την Ελλάδα στην Ισπανία, στην Πορτογαλία και σε άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ. Η Ε.Ε. και η ΕΚΤ ανησυχούν για τον κίνδυνο που θα συνοδεύει κάθε σχέδιο διάσωσης. Γι΄αυτό ακριβώς, τονίζει ο Ν. Ρουμπινί, ένα αξιόπιστο πρόγραμμα του ΔΝΤ που θα συνδέει την οικονομική βοήθεια με την σταδιακή υλοποίηση των οικονομικών και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, αποτελεί μία καλή μέθοδο βοήθειας προς την Ελλάδα και τις άλλες χώρες “pigs”.
ΑΠΕ-ΜΠΕ