Στην πρόταση του κ. Παπαστάμκου για την καθίδρυση ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, την οποία υπέβαλε με άσκηση κοινοβουλευτικού ελέγχου την 17η Φεβρουαρίου 2010, τοποθετήθηκε η Κομισιόν.
Στην πρόταση του κ. Παπαστάμκου για την καθίδρυση ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, την οποία υπέβαλε με άσκηση κοινοβουλευτικού ελέγχου την 17η Φεβρουαρίου 2010, η Κομισιόν τοποθετήθηκε ως εξής:
«Τα μέλη της ευρωζώνης μοιράζονται μια κοινή ευθύνη όσον αφορά τη σταθερότητα του ευρώ. Οι οικονομικές μας πολιτικές είναι θέμα κοινού ενδιαφέροντος. Το σημαντικότατο δίδαγμα της κρίσης είναι ότι χρειαζόμαστε επειγόντως βαθύτερη και ευρύτερη εποπτεία των οικονομικών πολιτικών, περιλαμβανομένου του έγκαιρου εντοπισμού και της αντιμετώπισης των ανισορροπιών, ώστε να διαφυλαχθεί καλύτερα η μακροδημοσιονομική σταθερότητα στη ζώνη ευρώ. Η Επιτροπή προτίθεται να υποβάλει σύντομα προτάσεις περαιτέρω ενίσχυσης του συντονισμού και της εποπτείας των εθνικών οικονομικών πολιτικών στην ευρωζώνη».
Με αφορμή την απάντηση της Κομισιόν, ο κ. Παπαστάμκος δήλωσε τα εξής: «Η επίλυση του δημοσιονομικού προβλήματος της Ελλάδος αφορά στην ίδια. Η ποιότητα των στατιστικών στοιχείων αφορά τόσο στην Ελλάδα όσο και στους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς. "Δράστες" και "φύλακες" ταυτίζονται ως προς την ευθύνη. Η ΕΕ ομολογεί την ευθύνη της μέσω αλλεπάλληλων τροποποιήσεων του κανονιστικού της πλαισίου. Τελευταία τροποποιητική πράξη η πρόταση κανονισμού της 15ης Φεβρουαρίου 2010 "για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2009 όσον αφορά την ποιότητα των στατιστικών στοιχείων στο πλαίσιο της διαδικασίας του υπερβολικού ελλείμματος".
Πέραν των αντικειμενικών ορίων του ελληνικού οικονομικού προβλήματος, τη θέση της Ελλάδος την έχει, δυστυχώς, αποδυναμώσει και η άκριτη (ενδεχομένως ένσκοπη) ρητορική οικονομικοπολιτικών παραγόντων εκτός συνόρων, τροφοδοτούμενη και από την κυβερνητική αναποτελεσματικότητα. Τους τελευταίους μήνες η Ελλάς τρέχει ως εθνικό οικονομικό σύστημα πίσω από την γλώσσα των αριθμών. Δεν πολιτικοποίησε εξαρχής το οικονομικό πρόβλημα. Το πολιτικό κράτος μέλος "Ελλάς" απουσίασε παντελώς. Απουσίασε παντελώς και η αναφορά στο δομικό έλλειμμα της ίδιας της ΟΝΕ, δηλαδή στην προφανή ασυμμετρία μεταξύ του Οικονομικού και του Νομισματικού πυλώνα της ΟΝΕ».