«Σοβαρότατη κρίση διέρχεται η κοινωνική ασφάλιση, όπως προκύπτει από τον κοινωνικό προϋπολογισμό 2002, που κατατέθηκε στη Βουλή τώρα με το τέλος της χρονιάς. Αψευδή μάρτυρα αποτελούν τα σοβαρά ελλείμματα των ασφαλιστικών οργανισμών».
Οπως τόνισε σε δηλώσεις του ο γενικός γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας, Δημήτρης Σιούφας οι πιο μεγάλοι ασφαλιστικοί φορείς (όπως ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΤΕΒΕ, ΤΑΕ, ΤΣΑ, ΝΑΤ, Ταμείο Συντάξεως και Πρόνοιας Προσωπικού Αγροτικής Τραπέζης) είναι ελλειμματικοί. Φαίνεται, μάλιστα, ότι οι παράγοντες που συντελούν στη διαμόρφωση της ανησυχητικής αυτής πραγματικότητας παρουσιάζουν συνεχή επιδείνωση ενώ η κυβέρνηση δεν αναλαμβάνει καμμία αποτελεσματική πρωτοβουλία για να αναστρέψει την αρνητική πορεία τους. Αντίθετα μάλιστα συνέβαλε η ίδια στην επιδείνωση με τη δημιουργία κλίματος ανασφάλειας με άστοχες παρεμβάσεις (και με τον τελευταίο ασφαλιστικό νόμο) αλλά και με καθεστωτικές παρεμβάσεις για την υπηρέτηση κομματικών σκοπιμοτήτων».
Αναλυτικότερα στα αίτια της δυσμενούς κατάστασης, ανέφερε ο κ. Σιούφας, περιλαμβάνονται:
* Η ανεργία, η οποία στερεί από την Κοινωνική Ασφάλιση περίπου 620.000 ασφαλισμένους και συντελεί στην απώλεια 500 δις δρχ. το χρόνο.
* Η παράνομη απασχόληση, από την οποία χάνονται τουλάχιστον 300 δις δρχ. το χρόνο.
* Το δημογραφικό πρόβλημα για το οποίο δεν λαμβάνονται μέτρα. (Ο αριθμός των ασφαλισμένων παρουσιάζει σχεδόν στασιμότητα, ενώ ο αριθμός των συνταξιούχων συνεχώς αυξάνεται. Η σχέση ασφαλισμένων-συνταξιούχων έχει φθάσει για την Κύρια Ασφάλιση σε 1 προς 1,79 και για την Επικουρική Ασφάλιση σε 1 προς 2,39 αντί του 1 προς 4 που είναι η υγιής σχέση.)
* Η εισφοροδιαφυγή (γενικότερα) από την οποία οι απώλειες υπερβαίνουν το 1 τρις δρχ. ετησίως.
* Ο περιορισμός του ύψους της κρατικής επιχορήγησης των Φορέων Ασφάλισης. Συγκεκριμένα, η επιχορήγηση στο ΙΚΑ είναι 710 εκ. ευρώ, ενώ το 2001 ήταν 851 εκ. ευρώ. Αποτέλεσμα η χρησιμοποίηση των αποθεμάτων του ΤΕΑΜ καθώς και συνεισπραττόμενες εισφορές των Οργανισμών ΟΑΕΔ, ΟΕΚ, ΟΕΕ και από την αιτία αυτή να οφείλει το Ίδρυμα πλέον του 1 τρις δρχ.
* Η έως τώρα άρνηση της κυβέρνησης να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του κράτους προς την κοινωνική ασφάλιση. Η κυβέρνηση δεν ανταποκρίθηκε στην υποχρέωση της τριμερούς χρηματοδότησης των Ταμείων (υποχρέωση που εμείς θεσπίσαμε με τους νόμους της περιόδου 1992-1993) με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί οφειλή του Κράτους προς τα Ταμεία ύψους 670 δις δρχ.
* Η πλημμελής αξιοποίηση της περιουσίας, των Ταμείων που έχει ως αποτέλεσμα να στερούνται σημαντικούς πόρους.
* Η χρησιμοποίηση πόρων των Ταμείων για κομματικούς σκοπούς και ιδίως η χρησιμοποίηση πόρων στα καθεστωτικά παιχνίδια της προεκλογικής περιόδου και το έγκλημα του Χρηματιστηρίου. Από το 1999 μέχρι σήμερα η αξία των μετοχών των Ασφαλιστικών Ταμείων μειώθηκε περισσότερο από 1 τρισ. δρχ.
* Η υπέρμετρη διόγκωση των δαπανών στους Κλάδους Υγείας, χωρίς να συνοδεύεται από βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών περίθαλψης. Εδώ κυριαρχούν η σπατάλη, οι καταχρήσεις, η αδιαφάνεια, η συναλλαγή, η διαφθορά.
* Ο εξαπλασιασμός των διοικητικών δαπανών από το 1990 μέχρι το 2002, χωρίς να έχουν καλυφθεί κενές θέσεις ή να βελτιωθεί το επίπεδο παροχής υπηρεσιών. Ενώ χρειάζεται περισσότερο από ένας χρόνος αναμονής για να χορηγηθεί μια σύνταξη, τα λειτουργικά έξοδα αυξάνονται ραγδαία. Υπάρχει έλλειμμα εκσυγχρονισμού και περίσσευμα κακοδιαχείρισης, πελατειακών σχέσεων, κομματισμού, συντηρητικής διαχείρισης.
* Η έλλειψη προσωπικού. Υπάρχουν 5.177 κενές θέσεις διοικητικού προσωπικού με επακόλουθο να μη γίνεται βεβαίωση εσόδων και να χάνονται έσοδα.
Από τα βασικά στοιχεία του Κοινωνικού Προϋπολογισμού προκύπτουν και τα παρακάτω:
* Μειωμένη κατά 98 εκ. ευρώ δαπάνη για την Κοινωνική Πρόνοια.
* Μειωμένη κατά 42,3 εκ. ευρώ είναι και η κρατική επιχορήγηση των Ιδρυμάτων Κοινωνικής Πρόνοιας.
* Μειωμένη είναι και η επιχορήγηση προς τον ΟΑΕΔ κατά 67,5 εκ. ευρώ.
* Η δαπάνη Κοινωνικής Προστασίας ως ποσοστό του ΑΕΠ ανέρχεται σε 21,09% και με το ποσοστό αυτό είμαστε ουραγοί στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Επί πλέον πρέπει να τονισθεί και να επισημανθεί, η συνεχής αύξηση του απαιτούμενου χρόνου απονομής σύνταξης, ο οποίος σε ορισμένα Ταμεία φθάνει τους 18 έως 24 μήνες και αυτό είναι εγκληματικό.
Ολα αυτά, τόνισε ο κ. Σιούφας, σημαίνουν έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας. Σημαίνουν υποταγή του κράτους στο κατεστημένο. Σημαίνουν νέα αδιέξοδα. Σημαίνουν ανασφάλεια και αβεβαιότητα».