«Πνιγμένοι στα προβλήματά μας, δεν βλέπουμε πέρα από τη μύτη μας –δεν έχουμε πάρει είδηση τα αξιοσημείωτα πράγματα που συμβαίνουν στις χώρες του μεσογειακού Νότου», σημειώνει η El País.
«Πνιγμένοι στα προβλήματά μας, δεν βλέπουμε πέρα από τη μύτη μας –δεν έχουμε πάρει είδηση τα αξιοσημείωτα πράγματα που συμβαίνουν στις χώρες του μεσογειακού Νότου», σημειώνει η El País. Το 2009 που η Ισπανία, για παράδειγμα, βούλιαζε στην ύφεση, το Μαρόκο σημείωνε οικονομική ανάπτυξη 5%, δημοσιονομικό έλλειμμα 2%, έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου 4% και πληθωρισμό μόλις 1%.
Και στο χρηματοοικονομικό κλάδο, όμως, δεν τα πήγε άσχημα: παρά τα κύματα ύφεσης από το εξωτερικό, το Μαρόκο αποδείχθηκε τουλάχιστον ανθεκτικό, με τον υπουργό Οικονομικών της χώρας να δηλώνει ότι «η κρίση μας προσπέρασε», σημειώνει η ισπανική εφημερίδα.
Η εικόνα αυτή δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο του Μαρόκου, καθώς ανάλογη ανθεκτικότητα επέδειξε όλα τα νότια παράλια της Μεσογείου. Ο δυναμισμός και η διάρκεια της ανάπτυξης για εν λόγω κράτη παραμένει άγνωστος, ωστόσο, η τελευταία κρίση ανέτρεψε το γνωστό μοτίβο του «Βορρά που ακμάζει και του νότου που παρακμάζει».
Το πρόβλημα με το νότο ήταν ότι ενώ ο πληθυσμός αυξανόταν με γοργούς ρυθμούς, η οικονομία βάλτωνε, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ανταποκριθεί στην αύξηση αυτή. Τα τελευταία 40 χρόνια του 20ού αιώνα, για παράδειγμα, ο πληθυσμός του Μαρόκου διπλασιάστηκε, ενώ δεν συνέβη το ίδιο και με το ΑΕΠ. Στη βόρεια Ευρώπη όμως, στη δεκαετία του 1990 ο ρυθμός της πληθυσμιακής αύξησης υποχώρησε, ενώ οι οικονομίες σημείωναν σημαντική πρόοδο. Έτσι, το χάσμα μεταξύ Βορρά και Νότου διευρύνθηκε.