Με πολλά ανοιχτά μέτωπα βρίσκεται αντιμέτωπο το οικονομικό επιτελείο, την επόμενη ημέρα των αλλαγών στο κυβερνητικό σχήμα. Η προώθηση της αναπτυξιακής πολιτικής αναδεικνύεται σε ύψιστη πρόκληση, ενώ η ατζέντα των προτεραιοτήτων της κυβέρνησης μέχρι το τέλος του έτους περιλαμβάνει αρκετές επιπλέον υποχρεώσεις.
Με πολλά ανοιχτά μέτωπα βρίσκεται αντιμέτωπο το οικονομικό επιτελείο, την επόμενη ημέρα των αλλαγών στο κυβερνητικό σχήμα. Η προώθηση της αναπτυξιακής πολιτικής αναδεικνύεται σε ύψιστη πρόκληση, καθώς στην κατεύθυνση αυτή το Μαξίμου έχει επενδύσει σε νέα πρόσωπα, προσδοκώντας να αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα που διαμορφώνουν η αβεβαιότητα για την επίτευξη των στόχων, αλλά και η υστέρηση στα έσοδα.
Ισχυροποιημένος είναι πλέον ο ρόλος του υπουργού Οικονομικών, κ. Γιώργου Παπακωνσταντίνου στη νέα κυβερνητική σύνθεση, ενώ το κυβερνητικό στρατόπεδο φαίνεται ότι εναποθέτει πολλές ελπίδες στο νέο υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.
Σε δηλώσεις του εξάλλου την Τρίτη από τις Βρυξέλλες, ο κ. Παπακωνσταντίνου ανέφερε: «θα χαρώ ιδιαίτερα να συνεργαστώ με τη νέα σύνθεση των υπουργών που μαζί απαρτίζουμε το οικονομικό επιτελείο, όπως βεβαίως είχα μια πολύ καλή συνεργασία με την κυρία Κατσέλη, με την οποία θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε από το νέο πόστο που έχει στο υπουργείο Εργασίας».
Το νέο οικονομικό επιτελείο καλείται σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο να ολοκληρώσει τη δημοσιονομική εξυγίανση, την ώρα μάλιστα που οι συνθήκες στην οικονομία πιέζουν ασφυκτικά και δεν παρέχουν περιθώριο καθυστερήσεων.
Ειδικότερα, όπως αναφέρει η «Ναυτεμπορική» η ατζέντα των υποχρεώσεων του οικονομικού επιτελείου περιλαμβάνει:
1. Την κατάρτιση του προϋπολογισμού του 2011, ο οποίος θα περιέχει νέα δυσάρεστα φορολογικά μέτρα κόστους άνω των 4,5 δισ. ευρώ και περικοπές δαπανών, τα οποία θα πρέπει να επιλεγούν, να «περάσουν» επικοινωνιακά, και να εφαρμοστούν.
2. Η επιλογή των μέτρων θα γίνει εν μέσω της προεκλογικής περιόδου για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, από τις οποίες η κυβέρνηση αναζητεί την επιτυχία, που θα την εκλάβει ως ψήφο εμπιστοσύνης στην πολιτική της.
3. Τις συνεχείς (ανά μήνα) επισκέψεις της τρόικας, που ελέγχει πλέον κάθε λεπτομέρεια της οικονομικής πολιτικής και υποδεικνύει και μέτρα.
4. Η αντιμετώπιση του δυσμενούς κλίματος που έχει αρχίσει να διαμορφώνεται ξανά στο εξωτερικό, καθώς στις τελευταίες μέρες πυκνώνουν ξανά τα σενάρια για «χρεοκοπία», αναδιάρθρωση χρέους κ.λπ.
5. Το «τρέξιμο» του ΕΣΠΑ, που παρά τις επιταγές και του μνημονίου, παρουσιάζει σημαντικές καθυστερήσεις και είναι ένα από τα βασικά εργαλεία που μπορεί να δώσει αναπτυξιακή πνοή.
6. Την αντιμετώπιση της υστέρησης φορολογικών εσόδων.
7. Την προώθηση των αποκρατικοποιήσεων, με αιχμή τις υπό κρατικό έλεγχο τράπεζες και ακολουθούν η ΔΕΠΑ και τα αεροδρόμια και λιμάνια.
8. Το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων.
9. Την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.
10. Την εξυγίανση των ΔΕΚΟ με αρχή τον ΟΣΕ και τις αστικές συγκοινωνίες.
11. Την εφαρμογή του νέου αναπτυξιακού νόμου.