Το πρόγραμμα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της ΕΕ για την οικονομική στήριξη της Ελλάδας, ύψους 110 δισ. ευρώ, δίνει στη χώρα μια μοναδική ευκαιρία για προσαρμογή και βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς της, εκτιμά η ΤτΕ σε έκθεσή της.
Το πρόγραμμα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της ΕΕ για την οικονομική στήριξη της Ελλάδας, ύψους 110 δισ. ευρώ, δίνει στη χώρα μια μοναδική ευκαιρία για προσαρμογή και βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς της, εκτιμά η Τράπεζα της Ελλάδας.
Σε έκθεσή της με τίτλο «Ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της Ελλάδος: Αιτίες ανισορροπιών και προτάσεις πολιτικής», η ΤτΕ επισημαίνει ότι το πρόγραμμα «παρέχει στην ελληνική οικονομία μια μοναδική ευκαιρία να προσαρμοστεί θέτοντας σε κίνηση μια θετική και μακροπρόθεσμα βιώσιμη αναπτυξιακή δυναμική, η οποία, μεταξύ άλλων, θα βελτιώνει την ανταγωνιστικότητα και το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών».
«Το αναπτυξιακό δυναμικό της ελληνικής οικονομίας είναι μεγάλο. Η σημερινή κρίση θα μπορούσε να αποδειχθεί ο καταλύτης για μια νέα πορεία που θα αναμορφώσει την οικονομία, βελτιώνοντας την ανταγωνιστικότητα και την ευημερία της Ελλάδος εντός της ζώνης του ευρώ», τονίζει μεταξύ άλλων η ΤτΕ.
Πέραν των σοβαρών δημοσιονομικών προκλήσεων, στην Ελλάδα υπάρχει μια πρόσθετη επίσης μεγάλη πρόκληση, σύμφωνα με την ΤτΕ, που είναι η εξωτερική ανισορροπία της οικονομίας, με τη μορφή του μεγάλου και επίμονου ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών.
Αυτές οι δύο προκλήσεις, τονίζει η ΤτΕ, είναι αλληλένδετες, στο βαθμό που το υψηλό δημοσιονομικό έλλειμμα συνδέεται με το χρόνιο υψηλό έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. Παράλληλα, όμως, το μέγεθος και η επιμονή της εξωτερικής ανισορροπίας υποδηλώνουν επίσης την ύπαρξη σημαντικών διαρθρωτικών προβλημάτων.
«Από τη δεκαετία του 1960 μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1990, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών στην Ελλάδα διαμορφωνόταν μεταξύ 0% και 5% του ΑΕΠ. Από το 2000 και μετά η κατάσταση άλλαξε δραματικά προς το χειρότερο και το έλλειμμα κορυφώθηκε στο 14% του ΑΕΠ το 2008.
»Τα υψηλά και παρατεταμένα ελλείμματα, τα οποία αντανακλούν την ανεπάρκεια της αποταμίευσης, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα, δημιουργούν εξωτερικό χρέος. Τα χρέη δεν μπορούν να συνεχίζουν να συσσωρεύονται επ’ άπειρον, αφού πρέπει καθοδόν να εξυπηρετούνται και στη λήξη τους να αποπληρώνονται. Το γεγονός αυτό καταρρίπτει και την υπερβολικά αισιόδοξη άποψη ότι τα ελλείμματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών εντός μιας νομισματικής ένωσης δεν έχουν σημασία», υπογραμμίζεται στην έκθεση.