Την ανάπτυξη μιας εθνικής πολιτικής για την ανάκαμψη του εμπορίου ζητεί η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ), καλώντας κυβέρνηση και τρόικα να λάβουν υπ' όψιν τους τη μέχρι σήμερα αναποτελεσματικότητα απόδοσης των μέτρων και να αποφασίσουν από κοινού αλλαγές και διορθώσεις.
Την ανάπτυξη μιας εθνικής πολιτικής για την ανάκαμψη του εμπορίου ζητεί η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ), καλώντας κυβέρνηση και τρόικα να λάβουν υπ' όψιν τους τη μέχρι σήμερα αναποτελεσματικότητα απόδοσης των μέτρων και να αποφασίσουν από κοινού αλλαγές και διορθώσεις.
Με την ευκαιρία της επίσκεψης της τρόικας στην Αθήνα η ΕΣΕΕ απέστειλε στα μέλη της επικαιροποιημένο υπόμνημα, το οποίο κοινοποιήθηκε στο Γραφείο του Πρωθυπουργού, στα Υπουργεία Οικονομικών, Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, καθώς και στους αρχηγούς των κομμάτων του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Στο υπόμνημα επισημάνθηκαν 12 βασικά σημεία, τα οποία συγκλίνουν στην ανάδειξη της αποδιάρθρωσης της αγοράς και σε προτάσεις βελτίωσής της, αφού το 2011 προβλέπεται να είναι το έτος της πιο βαθιάς ύφεσης.
Σύμφωνα με την ΕΣΕΕ, «η τρόικα μπορεί να ήρθε με απαιτήσεις για ΄΄έκτακτα΄΄ μέτρα, όμως τα μέχρι σήμερα μέτρα, όπως τελικά αποδεικνύεται στην πράξη, δεν επιδρούν θετικά στην ελληνική οικονομία ούτε η ελληνική οικονομία αντιδρά θετικά στο πρόγραμμα σύγκλισης».
Η Συνομοσπονδία τάσσεται υπέρ των παρεμβάσεων προς την κατεύθυνση επιμήκυνσης του δανείου των 110 δισ. ευρώ αλλά και μιας κοινής προσπάθειας επαναδιαπραγμάτευσης επιμέρους όρων του μνημονίου.
Ο περιορισμός των απαιτήσεων της τρόικας είναι εθνική υπόθεση και το ελληνικό εμπόριο δηλώνει ότι δεν αντέχει στην καταιγίδα πρόσθετων φόρων, στη νέα αύξηση του ΦΠΑ, στον υψηλό εισαγόμενο πληθωρισμό, στην απόρριψη δανεισμού και στην περαιτέρω συρρίκνωση της κατανάλωσης, σημειώνει η ΕΣΕΕ.
Θεωρεί δε απαραίτητη αναγκαιότητα τον εξορθολογισμό λειτουργίας του κράτους, όμως με την αξιοποίηση και αναδιάταξη του προσωπικού, ώστε να αποτελέσει αρωγό της υγιούς επιχειρηματικότητας.
Υπογραμμίζει τέλος ότι σε στιγμές που απαιτείται κοινωνική συνοχή και σύμπνοια των κοινωνικών εταίρων, συνθηματολογικού τύπου προσεγγίσεις αναφορικά με απολύσεις στο δημόσιο, ψαλίδισμα μισθών, αποκρατικοποιήσεις «νέου τύπου» των ΔΕΚΟ και ανεξέλεγκτη χρήση επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων συμβάλλουν στη δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας, διαταράσσουν τις εργασιακές σχέσεις και επιδεινώνουν το αρνητικό κλίμα.