Σοβαρό πλήγμα έχει δεχθεί το αμερικανικό χρηματοοικονομικό σύστημα, σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ Τίμοθι Γκάιτνερ, ο οποίος υποστηρίζει ότι χρειάζονται περισσότερα κρατικά κεφάλαια για να αποτραπεί η κατάρρευσή μιας ήδη πληγείσας οικονομίας.
Σοβαρό πλήγμα έχει δεχθεί το αμερικανικό χρηματοοικονομικό σύστημα, σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ Τίμοθι Γκάιτνερ, ο οποίος υποστηρίζει ότι χρειάζονται περισσότερα κρατικά κεφάλαια για να αποτραπεί η κατάρρευσή μιας ήδη πληγείσας οικονομίας.
«Το χρηματοοικονομικό σύστημα βαδίζει σε αντίθετη κατεύθυνση με αυτή της ανάκαμψης και πρέπει να αντιστρέψουμε αυτή την επικίνδυνη δυναμική», τόνισε σήμερα ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών, προσθέτοντας: «Χωρίς πιστώσεις οι οικονομίες δεν μπορούν να αναπτυχθούν και αυτή τη στιγμή κρίσιμα τμήματα του χρηματοοικονομικού μας συστήματος νοσούν βαριά».
Στην ομιλία του στην Ουάσιγκτον, ο Γκάιτνερ εξέθεσε τα αποτελέσματα της λεπτομερούς εξέτασης της κυβέρνησης για το σχέδιο διάσωσης ύψους 700 δισ. δολαρίων που κληρονόμησε. Παραδέχθηκε ότι «οι Αμερικανοί έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στους επικεφαλής των χρηματοπιστωτικών μας ιδρυμάτων» και μοιάζουν ιδιαίτερα προβληματισμένοι σχετικά με τα πακέτα διάσωσης που έχουν εκπονηθεί έως σήμερα.
Η στρατηγική της κυβέρνησης Ομπάμα περιλαμβάνει τρεις βασικούς άξονες: περισσότερα κεφάλαια στις τράπεζες, χρηματοδότηση καταναλωτικών και επιχειρηματικών δανείων έως το ποσό του ενός τρισ. δολαρίων και δημόσιες επενδύσεις σε ιδιώτες επενδυτές που προτίθεται να αγοράσουν «τοξικά» στοιχεία ενεργητικού, αναφέρουν σχετικές πηγές.
«Η ολοκληρωμένη αυτή στρατηγική κοστίζει ακριβά, εμπεριέχει κινδύνους και προϋποθέτει χρόνο», δήλωσε ο Γκάιτνερ. Η αρχική προσπάθεια διάσωσης στην οποία μετείχε από την προηγούμενη θέση του ως επικεφαλής της Federal Reserve Bank της Νέας Υόρκης, ήταν «ουσιαστική» αλλά και «ανεπαρκής» για τη στήριξη του χρηματοοικονομικού συστήματος και της δευτερογενούς αγοράς δανεισμού, προσέθεσε ο υπουργός.
«Στο χρηματοοικονομικό μας σύστημα, το 40% του δανεισμού σε ιδιώτες ήταν διαθέσιμο επειδή το κοινό αγόραζε δάνεια, τα άθροιζε και τα πωλούσε», εξηγεί ο Γκάϊτνερ. «Τώρα, όμως, που η ζωτική αυτή πηγή δανεισμού είναι παγωμένη, κανένα σχέδιο δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα εάν δεν δώσει πνοή στις αγορές τιτλοποίησης για τα «τοξικά» δάνεια προς τους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις –μικρές και μεγάλες».